Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

..το άγαλμα...

....Αραγε για ποιά πλατεία ... ποιά πόλη.. ποιό δρόμο.. ταιριάζει ο στοχασμός του Μίλτου Σαχτούρη: .. <<...Βροχή από μέλι στα πεινασμένα μου χέρια...στεφάνια..στεφάνια.. στεφάνια ..στα πικρά μου μαλλιά , όμως το βάθρο του αγάλματος μένει πάντα άδειο , όμως το στόμα του αγάλματος μένει πάντα βουβό...>>
Οι πρόχειρες σημειώσεις μου ανάκατα πάνω στο γραφείο , μικρό αγαλματίδιο τυλιγμένο στα λευκά με ριγέ γραμμούλες που μόλις και με δυσκολία συγκρατούν τις λέξεις και τίς φράσεις , βαρυές οι πατημασιές του χρόνου και το μελάνι αρνείται πεισματικά να παραδοθεί στην << εξαέρωση >> !!!
Η ώρα περασμένη !.. Το μολύβι γλυστρά στις παρυφές του αγαλματίδιου......

Δεν υπάρχουν σχόλια: