...τα στιγμιότυπα καταιγιστικά σημαδεύουν και οριοθετούν τρόπο τινά την θλίψη στο πρόσωπο του , σκόρπιες αρδές γραμμές...ρυάκια με δαιδαλώδη διαδρομή...και αυτός ως δεινός αγωγιάτης ακολουθεί την τεθλασμένη περπατησιά....Η νύχτα στο σύνορο με την μέρα ! Τα ματοτσίνορα του δίνουν την δική τους μάχη!!!
Μέσα του κραδαίνει το κρασί... και το όνειρο καλά κρατεί . Φθάνει στο λιμάνι του Φόρκυνος . Βγαίνει στην στεριά , βαδίζει πλέον στις μύτες, διασχίζει το μονοπάτι του Τηλέμαχου, κοντοστέκεται στην έλιά του Οδυσσέα , έπειτα συνεχίζει...συνεχίζει..συνεχίζει.. Μια γαργαλιστική επιθυμία σφηνώνει μέσα του ... σχεδόν αβίαστα εγκλωβίζεται σε ποικίλα διλλήματα ... << αραγε τι είναι φρονιμότερο ;; ...να γελάσω... να κλάψω... να χαρώ.. να λυπηθώ ... η μήπως να πάρω μια καρέκλα και να χορεύω στούς δρόμους βάλς;;;....Μήπως θα ειναι ποιό καλά να χορεύω τσάμικο επάνω σε τρία ανάποδα γυρισμένα ποτήρια;; Αν παίρνω αυτόγραφα από τούς αδέσποτους σκύλους και πεινασμένες γάτες;; .. Ωωωω..!! Ωραία ιδέα!!! .. Το νιώθω τι θα κάνω!! .. Αν κλείσω το δάκρυ μου μέσα σε μία κόλα χαρτί , και με την υγρή στάμπα του φιάξω την δική μου γεωγραφία , το δικό μου νησί, την δική μου χώρα, τον δικό μου τόπο ;;; Ναί αυτό !! >> Συλογισμοί , διλήματα, που τον βαραίνουν... ρίχνει το βλέμμα του στο περίπτερο. Κλειστό!!! Η ορφάνεια του τσιγάρου τον κατατρέχει! Ψάχνει στην τσέπη του και η παλάμη του σκαλώνει σε μικρή ωστόσο υπαρκτή τρύπα!!! Με ελαφρυές κινήσεις ΄βουτάει πιότερο στην τσεπη του απ όπου << ξετρυπώνει >> ενα χαρτάκι! Το ξεδιπλώνει. Μένει πάνω του για αρκετά δευτερόλεπτα! Ενα ξεχασμένο χαρτάκι! Ενα εισιτήριο παράστασης! Της τελευταίας εκείνης παράστασης!!!......Πως γίνεται να βαραίνεις τόσο μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας;;........ κυριάκος σάμιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου