Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

...και μένα τι με νοιάζει;;;;

....Τα φώτα χαμηλώνουν... οι ψίθυροι κωπάζουν στην πλατεία ... στην σκηνή ο ηθοποιός δοκιμάζει το καινούργιο πουκάμισο του ρόλου του....στέκεται μπροστά στο κοινό... μπροστά στον καθρέφτη... τα δάχτυλα του πασχίζουν να τιθασεύσουν τα << κουμπιά>>
του εν- δύματος...γλυστρούν... στριφογυρίζουν... επανέρχονται.. προς στιγμή τα <<βρίσκουν >> με την κουμπότρυπα..το κοινό χειροκροτεί...και ο ηθοποιός παράγει δράση, υφαίνει την πλοκή , και το κοινό - ο καθρέφτης- κάποια στιγμή ανασηκώνει τούς ώμους του ... ειναι σαν να λέει: <<... και μένα τί με νοιάζει;; >>... το ιδιο νιώθω να με ρωτάτε και σείς φίλες καί φίλοι μου...το βλέπω στα μάτια σας.. το αφουγκράζομαι... ωστόσο η εγρήγορση παρατείνεται και το καθρέφτισμα της αλήθειας αποκαλύπτεται καθώς οι τίτλοι του τέλους << ξεκουμπώνουν >> την αυλαία την ιδια στιγμή που ο ηθοποιός << βυθισμένος>> στο καινούργιο πουκάμισο του ρόλου του.. αρχίζει να ψελίζει τις πρώτες ατάκες του εργου: <<.. και μένα τί με νοιάζει;; >>
( σκοτάδι - αλαία )
κυριάκος σάμιος

Δεν υπάρχουν σχόλια: