........και ύστερα τα λόγια γαληνευουν την σκέψη ... οι λέξεις...οι φράσεις... τα νοήματα απαγγιάζουν σε σκόρπιες σκιές ...σκιές που αφήνει στο διάβα της η πένα ..στιγμές που γλυστρούν πάνω στις ράγες του τετραδίου και μείς συν-επιβάτες , συν-ταξιδιώτες γευόμαστε την <<σοδειά>> τούς καρπούς της ατέλειωτης εκδρομής...
... Αλλοτε πάλι οι λέξεις...οι φράσεις... τα νοήματα... γίνονται πανιά σε θαλασσινό πλεούμενο ... πανιά που αφήνονται στις διαθέσεις του αγέρα...κι έτσι μονάχοι ταξιδευουμε ... μονάχοι τιθασευουμε την τρικιμιώδη διάθεση των κυμάτων εως ότου η θάλασσα μας ξεβράσει στην κοντινότερη ακτή....εκεί όπου μας << περιμένει >> ο τίτλος του ναυαγού.... ναυαγού της στεριάς.......
1 σχόλιο:
Very good......
Δημοσίευση σχολίου