Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

λόγια ΣΑΙΞΠΗΡ --- ΑΜΛΕΤ μτφ Γ. Χειμωνάς

....ΑΜΛΕΤ..... Να αρθρώνετε καθαρά παρακαλώ , οπως είπα εγώ / τα λόγια μου και σας έδειξα πως ν ακουμπούν μόλις στην γλώσσα σας οι λέξεις . ¨Ομως αν το στόμα σας έμαθε μόνο να μασάει και όχι να μιλά όπως στους περισσότερους ανθρώπους και σε πολλούς από τούς ηθοποιούς μας, καλλίτερα τα λόγια να τα πεί ο διορισμένος κράχτης . Ουτε να πριονίζετε τον αέρα με τα χέρια σας. Σε όλα να έχετε ενα κράτημα . Να κρατιέστε γερά στον χείμαρο την τρικυμία στον χαλασμό αν έτσι νιώθετε, του πάθους σας. Να δίνετε σε όλα αυτά μια απλότητα . Το πάθος βγαίνει πιο δυνατό αμα το αδυνατίζεις. .............................. Ουτε να πάτε στο άλλο άκρο και να παίζετε τάχα λιτά. Αδιάκοπα ελέγχετε το παίξιμο σας . Να βρίσκετε πάντα το φυσικό δέσιμο της δράσης με τον λόγο. Κυρίως αυτό, μην απομακρύνεσθε από τους απλούς τρόπους της φύσης. Η τέχνη δεν ανέχθηκε ποτέ οτι είναι έξω από το μέτρο της και πάντα το θέατρο σήκωνε ψηλά εναν καθρέφτη για να κοιτάζεται η φύση. Αντανακλα την αρετή και όχι τον ενάρετο το πέσιμο, όχι τον πεσμένο. Εκεί αναγνωρίζει ο καιρός την πραγματική ηλικία του και εμπιστεύεται το είδωλο της μορφής του. Το πάρα πολύ
η το πολύ λίγο θα κάνει ισως τούς αδιάφορους να γελάσουν , οι δίκαιοι ομως θα λυπηθούν . Αυτην την δικαιοσύνη για την τέχνη να επιζητάτε. Ας ειναι και από εναν.
Τους άλλους , όλους αφήστε τους - κι ας είναι οι πιο πολλοί. Ειδα να παίζουν ηθοποιοί που μάλιστα λατρεύτηκαν από μερικούς και δεν καταλάβαινα από την φωνή και το περπάτημα τους σε τι είδος ανήκαν . ούτε χριστιανοί ούτε ειδωλολάτρες
. Ούτε άνθρωποι. ΄Εκρωζαν και είχαν σπασμούς. Τόσο αποτρόπαια μιμούνταν τούς ανθρώπους που σκέφθηκα πως πλάσθηκαν έτσι κακοί από παραγυιούς της φύσης.....

Δεν υπάρχουν σχόλια: