..μεταχειρισμένα χιλιόμετρα ξαποσταίνουν κουλουριασμένα απο-κρυπτογραφούν τις ξέγνοιαστες δια-δρομές ανυποψίαστων ανθρώπων... βαρυεστημένες στάλες βροχής διοχετεύουν τον θυμό και την οργή του ουρανού... πέφτουν και σμίγουν με τό δάκρυ στοιχίζονται σε ρυάκια προιόντα επί-δοξων σκαπανέων που ζυγιάζουν λάθος ανθρώπινες ζωές αφαιρούν και καταργούν πνοές ανάσες χαμόγελα .... Ομίχλη παντού...
Με νωχελικές κινήσεις ξεδιπλώνω την επιστροφή μου... το νήμα ομως σκαλώνει στην θλιβερή είδηση... η βουή του ταξιδιού βάλεται από τον ξηρό κρότο της σφαίρας... τα ΠΩΣ; και τα ΓΙΑΤΙ;; στήνουν το δικό τους χορό... ακουμπω τις αποσκευες μου και προσπαθω .. προσπαθω να ξεδιπλώσω την επι-στροφη μου....γύρω μου καπνοί και φωτιές... στο βάθος η φιγούρα του δεκαπενταχρονου αγοριού σε μια α-ηχη αλλιώτικη επι-στροφή... ΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου