...ΣΕΛΙΔΕΣ ΝΟΤΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ...!!!

......Και καθως ξεχωρίζω το χαρτοκυβερνείο στο γραφείο μου , σκοντάφτω σ ενα ξεχασμένο ελαφρα ζαρομένο με ρυτίδες χρόνου χαρτί. Το ξεδιπλώνω αργά-αργά....μέσα σ αυτήν την άργητα αστράφτει η στιγμή το περιεχόμενο , κοντοστέκομαι...το βλέμμα μου περνάει την σχισμή σαν κλωστή που << φλερτάρει >> την βελόνα και τότε είναι που μου΄ρχονται λόγια όπως: τ απομεινάρια των ημερών... οι στιγμές... τα θραύσματα βρίσκουν καταφύγιο στην σκόνη. Στην σκόνη του χρόνου.