....Καθώς η νύχτα καταλαγιάζει ξεκαθαρίζει η θέα και οι ερμηνείες των γεγονότων προβάλουν με διαύγεια...το πέπλο της ημέρας γίνεται πιο καθαρό και ευήλιο!!!!! Η ηχώ που γεννά το αντίο σκιτσάρει στον ορίζοντα με τα μαυρόασπρα ιχνη του!!!!Πρωί μεσημέρι βράδυ τα βήματα μας φορτίζονται με διαδρομές βιασύνης εως οτου καταλήξουν μπρος στον καθρέφτη της αλήθειας !!!!
..Και οταν οι αντικατοπτρισμοί μας κλείνουν το μάτι εμείς φτιασιδώνουμε την σκέψη μας κατά πως μας ταιριάζει.... Για δες μπρος στον καθρέφτη η σιωπή μας θρύψαλα ψάχνει το πλοίο του Φελίνι για να φυγαδεύσει την ...αμηχανία ... κι όμως θαρρώ πως κάπου διάβασα οτι ...δεν μπορεί σε κανένα αντίο να μην κρύβεται μια σπίθα καλωσορίσματος....!!!!!
......( απόσπασμα από ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΜΕ ΡΑΓΕΣ...) κυριάκος σάμιος-- κική νταβίλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου