....Φυσάει και ο αγέρας πάει και φέρνει την σκέψη ..κάτι σαν αερικό που τρυπώνει και στα πιο απόκρυφα κρυσφηγετα... Φυσάει και ο αγέρας σαρώνει το σινιάλο ... μελωδικός ηχος φλογέρας που γεννά ψιθύρους και σκαρώνει λόγια ... και τα λόγια ευγνωμονούν το μελάνι ανασαλεύουν προς την πορεία του αγέρα ...η ανασαιμιά τους βάρεμα σε φρεσκοβαμμένο τοίχο...παρά δίπλα από το τραύμα σχεδόν άλαλο ενα εκκολαπτόμενο σύνθημα αναζητά καταφύγιο....!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου