Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

.....Ας γίνουμε μουσκίδι .....!!!

"   Τι  είδες ??   "
"  Δεν   είδα  διέκρινα ..."
"   Εστω  τί  διέκρινες .."
" Ολα  στο  κόκκινο "
"  Δηλαδή ? "
" Ολα  στα  όρια "
"  Αγάπη  ,  μίσος "
"  Θυμός   οργή "
"  Ανθρώπινο  δεν  το  βρίσκεις ? "
"  Οταν  υπάρχει  αφορμή  ναι  "
"  Κοίτα ....κοίτα   που  συννέφιασε  πάλι ..."
"  Αυτό  είπα  μέσα  μου "
"  Λες  να  βρέξει ?  "
"  Συννεφόκαμα  το  βλέμμα  της   "
"  Και  χθες  το  ιδιο "
"  Και  προχθές...και  αντιπροχθές .. "
"  Σαν  να  βαραίνει  πιότερο  ο  ουρανός  απόψε ..."
"   Παράδεισος  οταν  το  βάρος  μοιράζεται ..."
" ....Που ? ..."
"  Κάτω  από  τον  ιδιο  ουρανό .."
"....Πως  ...?    "
"  Επαφή  ... άγγιγμα ..."
"  Να  και  οι  πρώτες  ψιχάλες ... "
"  Στάλες  βροχής....σταλαγματιές  επικοινωνίας ...."
" Ας  βρούμε  απάγκιο   ..."
"  Δεν  χρειάζεται...ας  γίνουμε  μουσκίδι  "
"  Ας  γίνουμε  μουσκίδι ??....."
"  Ναι  το  θέλω ...."
"  Ο  λόγος .... ?? ...."
"  Ανείπωτος ......!   "
 "   .......!!!!!  .....   "
                                       Κυρ
           _______________________      .        ________________________
  

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

κάτω από τον Αττικό ουρανό ..!!!

....κάτω  από  τον  Αττικό  ουρανό   το  από-γιομα   με  βρίσκει  στο  μετρό  .  Λιγοστός  κόσμος  λιγοστή  και  η  πιθανότητα   να  ημερέψει  ο  καύσωνας ,  αν  θέλεται  κατά  κόσμο  αποκαλούμενος ...μίνι  καύσωνας !
       Σε  λίγο   μια  επίσης  ζεστή  φωνή   διαχέεται  στο  βαγόνι  .  Με  καλλιγραφική   διάθεση   κάτι  σαν  " ηχητική  κονσέρβα "   ερχεται  ως  γιατροσόφι  λησμονιάς ...."  Σύνταγμα   ανταπόκριση  με  την  γραμμή   τρία ..... "   Η  παρέμβαση  της  οντως   καθοριστική  θα  ελεγα   και  αντίδοτο   στην  αφηρημάδα .  Τα  βήματα  μου  σχεδόν  σέρνουν  σκέψη  και  σακίδιο .  Το  σακίδιο  μάλιστα  εχει  για  τα  καλά   βολευτεί  στον  δεξί   μου  ώμο .
        Ετσι  όλοι  μαζί   ,  σκέψη  και  σακίδιο  γίναμε  βορά  στις  διαθέσεις  της  κυλιόμενης  σκάλας  η  οποία  με  σιγουριά   σε  δευτερόλεπτα   παραδίδει   σκέψη  και  σακίδιο   στ  αδηφάγα  βλέμματα   του  ανώνυμου  πλήθους.   Τόσος  κόσμος  ,  τόση  ανασαιμιά   ξεχωριστές  ιστορίες !!! Κάθε  μια  στο  προσπέρασμα  τους    μας  αφήνουν   μια  γνώριμη   γεύση ,  ενα  άρωμα  οικείο ,  μία  ανεπαίσθητη  υποψία  οτι   κάτι  ...μας  θυμίζει  !!!
     Μπερδεμένος  στο  πλήθος  και  μέρος  του  συνόλου   διασχίζω  την  βουή  της  πόλης  .  Προορισμός ???  Υπεραστικός  σταθμός  λεοφωρείων .   Πραγματικά  μου  πήρε  κάμποσα  λεπτά  της  ώρας  για  να  βαδίσω  στον  χάρτη   της  ανθρωπογεωγραφίας   οπως  αυτός   ξεδιπλώνεται   στον  χωρο  οπου  ξεχειλίζουν  οι  απο-χωρισμοί !
        Ετερόκλητοι  ηχοι   άνθρωποι  και  μηχανές ,  κάτω  από  το  ίδιο  σκέπαστρο  κάτω  από  το  ιδιο  θερμοκήπιο  σμίγουν  σε  συνοριακές   στιγμές  αναχώρησης  η  επιστροφής !    Αυτοί  που  μένουν  και  αυτοί  που  φεύγουν !
        Ανάμεσα   στο  πηγαινέλα  των  ανθρώπων  η  πιτσιρικαρία   σαν  σμήνος   από  μελίσσι ζωσμένο  στην  άγνοια  και  πνιγμένο  στην  παιδική   εκμετάλευση  προσπαθεί   ν  αποσπάσει   ολίγον   από  την  γύρι  των  συνανθρώπων  !!!
                                                                            ......   κυρ