Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Τό κλ(ε)ικ !!! Της κλειδωνιάς !!! η αλλιώς < .. σ ενα κόσμο για λίγους δεν χωράει κανείς .... >

Το  ειχε  ταιριάξει   με  τέτοιο  τρόπο  που  και  η παραμικρή  ικμάδα  ζωγραφισμένη  στο  φρεσκοπλυμένο  πρόσωπο  των  πελατων   του  επεφτε  σε  παγίδα  ολκής . Χωμένος  στο  ολίγων  τετραγωνικων  μέτρων   ξύλινο   κλουβί   του    ,  προστατευμένος   απο  το  περίπτερο   ο  κυρ  Αντώνης   με  το  νυσταλέο  βλέμμα  του  τρυπα  το  < κάδρο >  που  βλέπει  προς  την  κεντρική  πλατεία  .  Κάθε  φορά  που    έπεφτε  η  νύχτα  βάραινε  η  σκέψη   και  θαρρείς  πως  βυθιζότανε   σε  υποβρύχιες  διαδρομές του  μυαλού  οι  κινήσεις  των ματιών  του  περισκόπιο   εν  δράσει  .
     Περιστοιχισμένος   από  το  πήγαινέλα    των  ανθρώπων   ζύγιαζε  την  βιασύνη  τους  ανάλογα τις  ορέξεις   των  καιρικων  συνθηκών .  Εκείνη  την  στιγμή    τα  σύννεφα   δοκίμαζαν   αυτοσχέδιες  ασκήσεις  ξεμουδιάσματος   στο  κοίλο  μέρος   τ  ουρανού   και  όσο  να  πείς  αυτό  επιτάχυνε  την  περπατησιά  τών  ανθρώπων .
  Ψίθυροι  και   λόγια  νοτισμένα  με  απορίες  και  θυμό    απαγκιάζουν  στ  αυτιά  του  κυρ  Αντώνη .  Χωρις   να  το  θέλει   γίνεται  μάρτυρας      μαρτυρικών  εξομολογήσεων !   Η  μοίρα  του  περιπτερά  βλέπεις  ,  εκτός  των  άλλων  λειτουργεί  κάτι  σαν    δοχείο  παραπόνων  ! Πιο   συχνά   για  κάποιους  λόγους  η  τρικυμιώδη  κουβέντα   ξεβράζει   στην  στεριά  των   διαλόγων  την  λέξη  ... τραγωδία
  ---  ..  Αυτό  που  συμβαίνει  τραγωδία ...
-----  Τί  να  σου  πω  οπου  και  να  γυρίσω  ανακαλύπτω  μια  τραγωδία ....
------  Τραγική  κατάληξη ....εκανα  οτι  μπορούσα ....
  ------    Ποιος  το  περίμενε  να  καταλήξει  σε  τραγωδία ....
--------    Μήπως  αυτο  που  ζουμε  δεν  μοιάζει  με  τραγωδία ???
      Ομως  ο  κυρ  Αντώνης  ζουσε  την  δική  του  ξεχωριστή   τραγωδία .  Σκυμμένος  στο  συρτάρι  του  έπαιζε  στα  δάχτυλά    μοναχικά  κέρματα  και  χαρτονομίσματα  ,  η  θολούρα  του  δεν  στάθηκε   εμπόδιο   στην  προσθαφαίρεση  και  τα  ρέστα  επιστρέφονται σώα   στην  προτεινόμενη  παλάμη  του  πελάτη .
       Στο   περίπου  ίδιο  μοτίβο   οι  περισσότερες  ωρες  κυλούσαν   σαν  τις  κοντινότερες  κυλιόμενες  σκάλες  του  μετρό .  Πακεταρισμένα  δευτερόλεπτα , λεπτά  της  ωρας  .  Φρέσκια  πραμάτεια  σε  συνεχή  ροή  ... !
  Απο  τότε  ο  κυρ  Αντώνης   ως  αγωγιάτης  της  καθημερινότητας  ,  δεινός  συλλέκτης  στιγμών  ,  αμπαρωμένος  στο  κουφάρι  του  καλοπιάνει  την  σιωπή  ,  μήπως  ακούσει  το  κάλεσμα  της  άνοιξης  .
    Ποιά    στιγμή ! Με  ποιά  κλωστή   θ  ανασυρθούμε   στην  ρότα  του  παραμυθιού ???  Ποιά  στιγμή  !  Με  ποιά  κλωστή   θ  απαλλαχθούμε   από  το  κουβάρι    των  αμφιβολλιών   μας???
    Ηλιαχτίδα  το  ξέφωτο  της  αλήθειας !  Με  τις  σκέψεις  αυτές   και  αργόσυρτες  κινήσεις ο  κυρ  Αντώνης , απεγκλωβίζεται  από  το  καδράρισμα  διεκπεραιώνει  και  τις  τελευταίες  λεπτομέρειες  ,  κατεβάζοντας  τα ρυτιδωμένα   ρολά  επισφραγίζει  το  κλείσιμο  !
     Το   Κλικ   της  κλειδωνιάς   συμπίπτει   με  το  βλέμμα  του  κυρ  Αντώνη   να  πέφτει  στο  ξεθοριασμένο   σύνθημα  που  εδω  και  καιρό  κοσμεί τα  γερασμένα  ρολά  του περιπτερου !
   Ενα  ελαφρυ  μειδίαμα  σκάει  στα  χείλη  του  συνοδία  ψιθύρου  ..<.....Σ  ενα  κόσμο  για  λίγους  δεν  χωράει  κανείς .>....Στα  επόμενα  δευτερόλεπτα  η  περπατησιά  του    μπλέκεται  στην  ανωνυμία  της  νυχτωσιάς ...!!!
                                                       Κυριάκος  Σάμιος

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

.... Υπάρχουν οπως υπάρχουν εντός μας .. !!!

Στην  πόλη  του  Ναυπλίου   δυστυχώς  μπορεί   να  μην   λειτουργεί   τρενο   , πλην  όμως   οι  ράγες   του  υπάρχουν   και  βιώνουν   την  δική  τους  ορφάνια .   Υπάρχουν  όπως  υπάρχουν    εντός  μας   οι  προσωπικές    ράγες   όπου    πάνω  τους   γλιστρούν   τα  τόσα   όνειρα    και   οι  βλέψεις    για  μια  πόλη   απαλλαγμένη  απο  αυτόκλητους  σωτήρες  και  ειδήμονες  .
   Υπάρχουν   όπως   υπάρχουν   εντός  μας   χρόνια  τώρα   ερωτήματα    και  απορίες   που  εγείρουν   την  ανησυχία  μας  για  τα  κατά  καιρούς    εμφανιζόμενα    πυκνά  σύννεφα  ,  τα  οποία  επισκιάζουν    τα   όμορφα  σοκάκια  της  πόλης !
     Ανησυχία  όμως  εγείρουν   και  τα  ;καμώματα  της  κάλπης  .  Ο  θυμόσοφος  λαός μας  λέει  πως <; μετά  από  την  απομάκρυνση   του  ταμείου  ουδεν  λάθος  αναγνωρίζεται> στον  ιδιο  βαθμό  ισχύει   και  το<   μετα    την  απομάκρυνση  από  την  κάλπη  ουδεν  λάθος  αναγνωρίζεται > Μόνο  που  εν  προκειμένω   το < λάθος> η  το  < σωστό >  αυτό  βιώνεται   και  μοιράζεται  στο  σύνολο  ανυποψίαστων  αθώων   συνανθρώπων  μας  ! Το  γεγονός  οτι  ο  πολιτικός  πολιτισμός  --  πριν  από  τον  τοκετό  της  κάλπης ---  πλήττεται  αφάνταστα  απο  <; σκουριασμένους >  μηχανισμούς  και  συμπεριφορές  που  απέχουν  από  το  ευ   αγωνίζεσθε δεν ειναι ι  πια   μόνο  θλιβερή  διαπίστωση  ,  αλλά  κάτι  παραπάνω  !
   Στην  πόλη  του  Ναυπλίου  δυστυχώς   μπορεί  να  μην  καταφθάνει  πλοίο   της  γραμμής  , πλην  όμως   υπάρχουν  εντός  μας    χαραγμένες  υδάτινες  διαδρομές  και  πλεύσεις  .  Καιροφυλακτούν    και  με  την  πρώτη   αφορμή    λες  και  μας  πιάνουν  από  το  χέρι  ,  προσεχτικά  μη  και  γλυστρήσουμε    στην  λιθόστρωτη  στρεβλή  καθημερινότητα  .
   Στην  πόλη  του  Ναυπλίου  μπορεί   η  απουσία  της   γειτονιάς   να  < καδράρεται >  με  την  αυξανόμενη   τσιμεντοποίηση  ,  πλην  όμως   οι  φωνές  των  παιδιών   και  το  ποδοβολητό   υπάρχουν  εντός  μας  , ως  ερέθισμα   για  δράσεις  και  άλλες  προτάσεις  που  στοχεύουν  στην  βελτίωση   της  ποιότητας  ζωής  μας !
     Κάτω  από  τον  ίδιο  ουρανό  τα  γεγονότα  φαντάζουν  όμοια  σε  μέγεθος ! Ισως ??  Το  ζύγι  τους  όμως  σίγουρα  ειναι  διαφορετικό ...!!!
(  απόσπασμα   ραδιοφ.  εκπομπής  ΤΕΤΡΑΔΙΟ  ΜΕ  ΡΑΓΕΣ ....  τετραδιο  με  ...θέα  !!!  )
                                                                                             Κυριάκος  Σάμιος

       
                                                                                                    

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Γιατι στηρίζω .... συμμετέχω ... ψηφίζω .... < ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ > .... Αλλη σκέψη ... άλλη διαδρομή . η ... < ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ > !!!

Ειναι  αλήθεια  πως  μαγικά  παράξενα    κάθε  σκεπτόμενος  άνθρωπος  ζει  την  ξεχωριστή  του  < τραγωδία >,  όταν  βιώνεις  το  μεταίχμιο   της  στιγμής  που  σε  καλεί    ν  αποφασίσεις  με  ποιούς   θα  πας  και  ποιούς  θ  αφήσεις .
     Σαν  τρέιλερ    ταινιών  φιλμ  νουάρ  προβάλλονται   στην  οθόνη  του  μυαλού    οι  στιγμές    που  χρωματίζουν    μια  σειρά  απο  ονειρικές  σκέψεις  ,  σχέδια ,  προοπτικές   που  πολλές  φορές    σκοντάφτουν   στην  φάκα  του  ΜΗΠΩΣ...ΙΣΩΣ...  ΑΣ  ΔΟΥΜΕ .....
    ¨ Οταν  όμως    πίσω  από  τις  σκέψεις  ,  προτάσεις  ,  υπάρχει  μια  καθαρή   και  ισχυρή  θέληση   οι  πιθανές  παλινδρομήσεις   και  αμφιταλαντεύσεις  εκμηδενίζονται  αυτόματα  .
    Γιατί  λοιπον    στηρίζω ,  ψηφίζω  , συμμετέχω    στην  ρότα   του  ταξιδιού   που  εδω  και  χρόνια    εχει  χαράξει    με  συλλογικές  λειτουργίες    και  κοινωνική  αλληλεγγύη   η  <  ΑΛΛΗ  ΠΡΟΤΑΣΗ >???
       Θα  μπορούσα    ν  απαριθμίσω    σε  τίτλους    αρκετούς  λόγους  ,  αλλά    έχω   την  αίσθηση    πως  η  πολύχρονη    και  συνεχή  παρουσία    της  στα  δρώμενα  της  κοινωνίας  μας  ,  αλλά  και  οι  καίριες  παρεμβάσεις    με  γραπτές    προτάσεις  στα  Δημοτικά  Συμβούλια    της  πόλης  ,   μου  αφαιρούν  το  δικαίωμα   για  μια  τέτοιου  είδους    ψυχρής   λογιστικής   αντιμετώπισης .
       Κύριο  χαρακτηριστικό    των  παρεμβάσεων    της  <  ΑΛΛΗΣ  ΠΡΟΤΑΣΗΣ  >  ηταν   ειναι  και  θα  ειναι   ο  παράγων  άνθρωπος  .  Και  αυτό  ειναι  το  κομβικό  σημείο   ιδιαίτερα    την  δύσκολη  εποχή  που  ζούμε  .  Θα  έλεγα  ειναι  πρώτη  ύλη   η  ζύμη   με  την  οποία   θα  παράγουμε  δράσεις    τέτοιες  που  προσωποποιούν  την  αγάπη  στον  άνθρωπο    και  ν  απποδεικνύουν    την  απέχθεια  μας    σ  αυτόν  τον  ολοκληρωτισμό   του  χρήματος  .
        Γιατί  λοιπόν  στηρίζω  ,  ψηφίζω  και  συμμετέχω   στην  <  ΑΛΛΗ  ΠΡΟΤΑΣΗ > ???
  Διότι  καθ  όλη   την  διαδρομή   της   εκτός  των  άλλων    οι  άνθρωποι  που  την  απαρτίζουν   διακρίνονται   απο  αισθήματα  αλληλεγγύης   και  συλλογικής  αντίληψης  ,  γιαυτό  θαρρώ   πως  μέσα   απο  τέτοιες  συλλογικότητες    μπορούν  ν  αντληθούν    οι  απαντήσεις  στο   ερώτημα .. <  Πως  η  κοινωνία  μπορεί  να  οργανωθεί  και  να  γίνει  κοινότητα   ???  .. >
     Η  καθημερινότητα  της  πόλης  μας  οπου  ζούμε  μας  φιλτράρει   συνεχώς  μέσα  από  ενα  πλέγμα  δυσκολιών .  Ειναι  κοινή  διαπίστωση . Χρειάζεται  από  την  κοινή  διαπίστωση    να  περάσουμε  στην  δράση ,  δηλαδή  στην  πράξη . Πώς ????
  Με  ρεαλιστικές  προτάσεις    μέσα  από   συνελεύσεις   και  συλλογικές  διαδικασίες.  Προτάσεις   που  επεκτείνονται  σ  ενα  ευρύ  φάσμα   κοινωνικής  δράσης  .
        Γιατί  λοιπόν  στηρίζω  ψηφίζω   και  συμμετέχω  στην   < ΑΛΛΗ  ΠΡΟΤΑΣΗ  > ????
       Διότι   μέσα  από  την  διαδρομή  της    αναδύεται   και  η  άλλη  σκέψη  η  οποία  διέπει  στις  ιδέες  και  τις  παρεμβάσεις    στα  κοινωνικά  θέματα  .  Εχω  την  αίσθηση   πως  ερωτήματα    οπως  το  αν  η  κοινωνική  πολιτική    με  την  ευρεία  της  έννοια    αποτελει  μαζικό    αγαθό   που  απευθύνεται    στο  σύνολο  του  πληθυσμού  (  κοινωνικές  παροχές ) η  μήπως    χρειάζεται    να  έχει   χαρακτήρα   επι  μέρους  προγραμμάτων    που  στοχεύουν    στην   εξασφάλιση   συνθηκών  και  προυποθέσεων    και  που  απευθύνονται    σε  ειδικές  κοινωνικές  ομάδες  που  ζουν    σε  συνθήκες  αποκλεισμού   ,  ειναι  βασικός  προβληματισμός    για  την  <  ΑΛΛΗ  ΠΡΟΤΑΣΗ  > .
        Η  ανάγκη  παρουσίας  μιας  άλλης  φωνής  .. άλλης  σκέψης  ... άλλης  πρότασης   στο  Δημοτικό  Συμβούλιο    ενισχύει  τους  λόγους    της  στήριξης   και  της  συμμετοχής  μου .
       Καθώς  επίσης    το  γεγονός  οτι  με  συνδέουν  κοινοί  προβληματισμοί  ,  κοινοί  αγώνες ,  αλλά  πρωτίστως    δεν  ξεχνώ  και  την  απλόχερη   φιλοξενία   που  μου  πρόσφερε    το  περιοδικό  < ΑΠΟΠΕΙΡΑ  ΛΟΓΟΥ  ΚΑΙ  ΤΕΧΝΗΣ >    στις  σελίδες  του ,  αλλά  και  την  καθοριστική   συμβολή    του  στην  κοινωνία   Ναυπλίου    αλλά  και  της  Αργολίδας !
       Θαρρώ  πως  στην   ζωή  μας  ,  αξίζει    τον  κόπο    να  δίνουμε  πιότερη  βαρύτητα    στο  ρήμα  ΝΙΩΘΩ  !!!   Πως  νιώθουμε    στον  χώρο   εργασίας  μας  ,  στην  γειτονιά  μας ,  στην  πόλη  μας ...
       Σας  λέω    λοιπόν    οτι  νιώθω   όμορφα    που  συμμετέχω    στην  <  ΑΛΛΗ  ΠΡΟΤΑΣΗ  >...  Νιώθω   όμορφα  για  τους  συνυποψήφιους  μου  ....  Νιώθω  όμορφα    για  την  εμπιστοσύνη   τους   και  την  τιμή  που  μου  έκαναν    με  την  πρόταση  τους ...!
       Κυρίως  όμως    νιώθω  όμορφα    για  την  Μαργαρίτα  μας   ,  και  την  ευχαριστώ    για  το  αιφνιδιαστικό    ευχάριστο  ξάφνιασμα  !!!
      Γιατί  λοιπόν   στηρίζω....  ψηφίζω....  συμμετέχω....  στην  <  ΑΛΛΗ  ΠΡΟΤΑΣΗ > ???
  Διότι  η  ζωή    μας  βλέπεται    κι  αλλιώς   με  άλλη  σκέψη  άλλη  διαδρομή   με  <  ΑΛΛΗ  ΠΡΟΤΑΣΗ > !!!
        Κλείνοντας  θα  ηθελα  να  μοιραστώ  μαζί  σας  ενα  ποίημα  του  ΜΠΕΡΤΟΛΤ  ΜΠΡΕΧΤ   διαχρονικό  και  δυστυχώς  επίκαιρο  ..... 
         << .....  Ακόμα  και  το  πιο  ασήμαντο    πράγμα  /  το  φαινομενικά απλο / να  το  κοιτάται  με  δυσπιστία / Να  ερευνάτε  ,  αν  κάτι   ειναι  αναγκαίο /ιδιως  οταν  κάτι  συνηθίζεται/ Σας  παραλκαλούμε   ιδιαίτερα / να  μη  βρίσκετε  πάντα  φυσικά /  αυτά  που  πάντοτε  συμβαίνουν ! / Γιατί  τίποτα  δεν  πρέπει / να  θεωρείται  φυσικό /  σε  τέτοιους  καιρούς  αιματηρής   αναστάτωσης  /   επιβεβλημένης  αταξίας  /    και  προσχεδιασμένης   αυθαιρεσίας /   μιας  απάνθρωπης  πια  ανθρωπότητας  /  Ετσι  ώστε   τίποτα    να  μην /   περνιέται  για  αμετάβλητο . /.   >>...
                              ...  σας  ευχαριστώ  !!!
     (   Στιγμιότυπο  από  την  παρέμβαση  --  ομιλία -  στην  κεντρική  προεκλογικη  συγκέντρωση  <  ΑΛΛΗΣ  ΠΡΟΤΑΣΗΣ >  στο  Βουλευτικό  ...  )
                                                                                        .....  κυρ .....  σαμ ....
              
    

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

..Συ(γγ)ραφή οραμάτων .... ορατων και αοράτων ... !!!

Σε  ανύποπτη  χρονική   στιγμή    ο  ήρωας  μας   αρχίζει    να  διακατέχεται    από  εναν   έντονο  οραματισμό  !    Από  μικρό  παιδί  ηταν  επιρεπής   στο  "  αφρώδες "  φευγιό !
   Συ(γγ)ραφή    οραμάτων    ορατων  και  αοράτων !  Ενδεδειγμένος    τίτλος  που  κέρδισε    την  εμπιστοσύνη   του γιαυτό  και  κοσμεί  το  πάνω  μέρος  της  σελίδας .
      Το  δυνατό  αεράκι    λες  και  αναμοχλεύει    την  σκέψη    και  οι  ιδέες   γίνονται  σαίτες    χάρτινες .  Σμήνος  που  πετά   πάνω  από  λησμονημένα  ονειροδρόμια .  Σμήνος  που  πετά  πάνω  από  ανθρώπους   βουτηγμένους  στην  προσφυγιά  .  Πρωταγωνιστές  στο  όραμα   κομπάρσοι  στη  ζωή . Παρόντες    στον   μόχθο    και  στον  πόνο ,  απόντες  στο  δια  ταύτα  της  ζωής .
     Παρόντες    σε  μια  αέναη   γεωγραφία   με  θάλασσες  ποτάμια   και  βουνά  .  Μα  το  μεγαλύτερο  βουνό    το  κουβαλούν  μέσα  τους  . 
       ΄Ανθρωποι  βουτηγμένοι  στην  αναγκαστική  φυγή  !  ¨ Ανδρες  ,  γυναίκες ,  παιδιά   όλοι  τους  απόντες  στο  δια  ταυτα  της  ζωής .... !
                                                                    .....  κυρ.....  σαμ....

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

" Αιμοδοτες " πολιτισμου και όχι διεκπεραιωτές ... ! άλλη σκέψη .... άλλη διαδρομή ... η " ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ "

Παλιά  σημάδια  αφημένα   απο  την  υγρασία  των  λέξεων    φράσεων  ,  των  εννοιών   όπως  απορρέουν    από  την  ρήση    του  Γ.  Σεφέρη  ...Κι  αν  σου  μιλώ    με  παραμύθια    και  παραβολές    ειναι  γιατί   τ  ακούς    γλυκύτερα ...  ...
      Η   χορταριασμένη  αυλή    του  Πολιτιστικού  Συλλόγου --  τ  όνομα  δεν  έχει  και  τόσο  σημασία  --  όσο  το  φαινόμενο    που  πλήττει    την  επαρχία  ,  καταμαρτυρεί   το  ενδιαφέρον    για  το  ζωντάνεμα    των  χωριών    της  ευρύτερης   περιοχής  .  Εχει  υπωθεί    αρκετές  φορές    πως  ακρογωνιαίος  λίθος   για  την  στήριξη   του  οικοδομήματος   που  λέγεται   Τοπική  Αυτοδιοίκηση  ειναι  ο  πολιτισμός .  Δυστυχώς  όμως   η  θεωρητική    αυτή  διαπίστωση    σπανίως   δεν  κατάφερε    να   σπάσει   το  τσόφλι  ώστε  να  λάβει  σάρκα   και  οστά    η   αυτόνομη  πολιτιστική  πρωτοβουλία  για  την  πολιτιστική  αποκέντρωση .
        Η  αδυναμία   της  Τοπικής   Αυτοδιοίκησης    να  εμφυσήσει     δημιουργική  πνοή  στην υποδομή  ,  να  ενθαρρύνει    αυτενέργειες  πολιτών    που  θα  προωθούν   την  έρευνα  και  τον  προβληματισμό   γύρω  από  την  παραγωγή  και  την  διανομή  των  πολιτιστικών  δράσεων  ,  αφήνει  τα  χνάρια  της    στην  χορταριασμένη    αυλή  του  Συλλόγου  ,  στο  σκουριασμένο  λουκέτο   ξύλινης  πόρτας  ,  και  στον  μισοπεσμένο  τοίχο ...!
    Οι  αντικατοπτρισμοί    της  τοπικής  κοινωνίας   γεωμετρούν   τις  εκάστοτε    συνθήκες  που  επικρατούν    σε  κάθε  χώρο  μόρφωσης  ,  εργασίας , κατοικίας .  Οι  δοσμένες  συνθήκες   διαφέρουν  απο  γειτονιά  σε  γειτονιά   (  οπου   εχει  διασωθεί  ) απο  χωριό  σε  χωριό  απο  πόλη  σε  πόλη  .  Τα  χαρακτηριστικά  άραγε  τα  γνωρίζουμε ???  Ποιές  ανάγκες ??  Ποιές  προτεραιότητες ??   Το  περιεχόμενο  των  αναγκών  ειναι  αναγνωρίσιμο ???
    Οι  πολιτιστικοί  πυρήνες   απονευρωμένοι    απο  έμπνευση  ,  πρωτότυπη  αυτενέργεια    αδυνατούν    η  ακόμη  αρνούνται    να  επανασυνδεθούν    με  την  φύση    την  ζωή    και  τον  άνθρωπο    και  απο    αιμοδότες   πολιτισμού   λειτουργούν    ως  διεκπεραιωτές    εκδηλώσεων  !
      Προς  την  κατευθυνση  αυτή  δυστυχώς   συμβάλλει    τα  μέγιστα    και  η  Τοπική    Αυτοδιοίκηση    όταν  συχνά  πυκνά    δεν  καλλιεργεί   συνθήκες    τέτοιες    ώστε   να  ενισχυθει  η  υποδομή  ( τεχνικό   και  εμψυχο  υλικό ),  η  αυτόνομη   ανάπτυξη   πολιτιστικής   δράσης   σε  κάθε  χώρο  .  Αντ   αυτού  αντιμετωπίζει   τον  πολιτισμό    συμπληρωματικά    για  λόγους   εντυπωσιασμού  ,  ευκαιριακά  ,  χωρις   πρόγραμμα   για  συνέχεια   και  προοπτική   .
      Η  αλαζονεία    καθώς   και  η  < υπερφλύαρη  >  τάση  κηδεμονίας    του   πολιτισμού  ,  ενίοτε   απο  ανθρώπους   που   αυτοανακηρύσσονται  <  ειδήμονες >  στο  ειδος  (  ο  πολιτισμός   δεν  ειναι   αντικείμενο  , δεν  εχει  σχήμα ,  μέγεθος ,  βάρος  ),  ειναι  φαινόμενα   που  όχι    μόνο   δεν  συμβάλλουν  ,  αλλά <  δηλητηριάζουν  >  την    γονιμότητα   του  πολιτισμού .
        ¨Οσο   η  Τοπική  Αυτοδιοίκηση    κωφεύει   στη  πράξη  και  αφήνει   αναπάντητο    το   ερώτημα   πως    εννοεί    τον  πολιτισμό  ,  θολό  και   αδιευκρίνιστο   θα  παραμένει   το   πολιτιστικό   πεδίο  δράσης .  Πολιτισμός  εν  δράσει   και  όχι  θυσία  στο  βωμό  του  εντυπωσιασμού    και  της  αδηφάγου  < πλαστικής > κοινωνίας  του  φαίνεσθε .
       ¨Οταν   πολίτες  συνδημιουργοί    ειναι   ηθικοί   αυτουργοί   για  τα   δρώμενα   στην  περιοχή  τους  ,  τότε  και  ο  κοινωνικός  ιστός  ,  ως  ευρωστος   ιμάντας   δημιουργίας   θα  κινητοποιεί   και θα  κινητοποιείται  ,  θα  παίρνει   και  θα  δίνει   ερεθίσματα .
     Κυρίως  όμως  ο  Δημότης   απο  την  θέση  του  θεατή  θα  περάσει   στη  δράση   ξεφεύγοντας   απο   το   σύνηθες          σχήμα  .....Καλλιτέχνης  ---   διανοούμενος ---  Δημότης  θεατής  ....!
   Η  εναντιοφροσύνη   και  η  εναντιοπραξία  στα  θέματα   πολιτισμού   οδηγούν   στην   απο-σύνθεση   ,  τροφοδοτούν   τον   καισαρισμό    και  δεν   συμβάλλουν   στην   σύνθεση   των  απόψεων  .... !
                                                           Κυριάκος   Σάμιος       ΑΛΛΗ  ΠΡΟΤΑΣΗ

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

..ΜΗΠΩΣ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ??? ...η αλλιώς το μαγικό μολύβι ...!!! άλλη σκέψη....άλλη διαδρομή.... η < ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ > !

Αποδεδειγμένο  στην  πράξη  ειναι   πως   αλήθειες  και  νοήματα  γίνονται  πιο  γλυκύτερες  οποτε  " σερβίρονται " με  ποσότητα  δόσης  παραμυθιού .
    Με  τον  μανδύα  παραμυθιού  ντυμένη  και  η  πένα    ακολουθεί  την  περπατησιά  της  ηρωίδας  μας . Κι   ύστερα   η  Γαρουφαλιά  η  τρεχαντήρω    χώνεται    μέσα  στα  μολύβια  και  στούς  χρωματιστούς   μαρκαδόρους  ,  αρχίζει  να  "  κωπηλατεί "  ζωγραφίζοντας   ζωγραφίζοντας  τ  όνειρό  της .   Ακόμη  καμπανίζει  το  τιτίβισμα    του  σπουργιτιού ....  < ...  Για  να  λυθεί  το  αίνιγμα   με  το  μαγικό  μολύβι   ζωγράφισε    τ  όνειρό  σου    κι  επειτα  διάλεξε  σημεία  της  πόλης    και  γράψε .... ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ ???  .... > .  ¨ Ορος  απαράβατος .
     Χαρούμενη  η  Γαρουφαλιά  η  τρεχαντήρω   ολοκληρώνει  την  πλουμιστή  της  ζωγραφιά  και  αναλαμβάνει  δράση .  Γαρουφαλλιά   μέχρι  να  διαλέξει  σημεία   πέφτει   σε  βαθιά  σκέψη  και  περισυλλογή . Για  λίγο  όμως  γιατι  αμέσως    καταλήγει   σε  ποια  σημεία   θα  γράψει  το  μήνυμα .  ¨ Ελεγε  και  ξανάλεγε  .....<  Μακάρι   να  τα  καταφέρω ,  μόνο  ετσι  θα   απελευθερωθεί    το  μαγικό  μολύβι  , θα  ξεκολλήσει   επιτέλους    και  δεν  θα  γράφει  μόνο  την  ιδια  φράση ...ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ  ??  ...>
      Η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω  ξεκινάει . Πάει  λοιπον   στην  είσοδο  της  πόλης  και  με  ολοστρόγγυλα  γράμματα  γράφει  σ  ενα  πανό  ...  ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ ???   Δυσκολεύτηκε   αλλά  τελικά  τα  βρήκε  με  τον  αέρα  ,  καταφέρνει  και  κρεμάει  το  πανό !  Ο  αέρας  φυσούσε  δυνατά  και  το  πανό  πήγαινε  πέρα- δώθε , πέρα  δώθε .Το ίδιο  πέρα- δώθε   πήγαιναν  οι  επισκέπτες   της  πόλης  κάτω   απο  το  ξεχωριστό   αυτό < καλωσόρισμα  > !!!
     Στην  συνέχεια    σχεδον  πετώντας    φθάνει   στον  μισοπεσμένο  τοίχο  του  Σχολείου  , χωρις  σκέψη   σκεπάζει  τον  ημικατεστραμένο   μαντρότοιχο    με  την  <  σωρό >   του  ερωτήματος  ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ ???  Η  φόρα  της  Γαρουφαλιάς  της  τρεχαντήρω    δεν  έχει  τελειωμό ,  την  οδηγεί  στην  παραλία  .  Μια  επίμονη   ιδέα   καρφώνεται    στο  μυαλό  της . 
  Με   παρακαλετό    πείθει  εναν  βαρκάρη    και  με  την  βοήθειά  του  περνάνε   απέναντι  στο  Μπουρτζι .  Ο  βαρκάρης   εκπληκτος, φαίνεται  να  του  αρέσει  η  ιδέα    και  αφήνεται  στο  παιχνίδι  της .  Το  πανό  τεράστιο  και  πως  να  το  κουμαντάρεις ??  Σε  λίγο  η  θαλπωρή  του  ... ΜΗΠΩΣ  ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ   αγκαλιάζει    το  εγκαταλελειμένο   Μπούρτζι . Ο  ήλιος  έπεφτε  στα  κύματα  της  θάλασσας .  Το   λιώμα  του   έλουζε   όλο  το  υγρό  κάδρο .
      Ο  χρόνος  περνούσε  και  η  Γαρουφαλλιά    η  τρεχαντήρω  βάζει  πλώρη    προς  την  στεριά.  Επόμενος  σταθμός ???  ...  Το  Δημαρχείο ..!  Παίρνει  το  θάρρος  και  την  πρωτοβουλία  , τρυπώνει  κρυφά  στο  γραφείο  του  Δημάρχου  αφήνει  ανάμεσα  στα  σιωπηλά  χαρτιά  την  πλουμιστή  ζωγραφιά  της  ,  δηλαδή  τ  όνειρό  της  , με  την  υποσημείωση  ...ΜΗΠΩΣ   ΦΤΑΙΩ  ΕΓΩ???
         Την  άλλη  μέρα  το  σύνθημα  της  Γαρουφαλλιάς  στόλιζε  την  είσοδο  της  πόλης  , τον μισοπεσμένο  τοίχο  του  Σχολείου , το  εγκαταλελειμένο   Μπουρτζι ,  και  το  Δημαρχείο  της  πόλης .   Οι  άνθρωποι    της  γειτονιάς  αλλά  και  οι  περαστικοί    επισκέπτες   άλλοι  ξαφνιασμένοι  άλλοι  με  απορία  το  κοιτούσαν  , ενω  αρκετοί  συλλάβιζαν  ψιθυριστά ... μηπωωωως  φταιωωω  εγωωω ....μήπωςςςς  φταίωωω  εγωωωω ??
     Η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω    κρυμμένη    σε  μια  ακρούλα    παρατηρούσε   τα  βλέμματα  ,  τις  γκριμάτσες   των  ανθρώπων  ,  κι  έτσι  όπως  γελούσε    κρυφά    μη  την  ακούσουν  ,  κόντεψε    να  σκάσει  από  το  πολύ  γέλιο . 
----  ΧΧΧΧΧΧΧΜΜΜΜΜΠΠΠΠΑΑΑΑΜΜΜΜΜΑΑΑΑΜΜΜΜΧΜΜΜΜ..ΠΠΠΑΑΑΜ .... !
   Οταν  χώθηκε  στο  Δημαρχείο  γέλασε  περισσότερο  με  τον  Δήμαρχο .  Ξαφνιάστηκε  τόσο  πολύ  ο  Δήμαρχος   και  προσπαθούσε  να  καταλάβει  πως  βρέθηκε  η  ζωγραφιά  στο  γραφείο  του  .  Βάζει  τις  φωνές .
_____    Ελάτε  στο  γραφείο  μου  ........
          Ρωτούσε  και  ξανά  ρωτούσε 
____    Πως  βρέθηκε    αυτή  η  ζωγραφιά  στο  γραφείο  μου  ????
          Ρωτούσε  συνέχεια    αλλά  οι  υπάλληλοι    ζάρωναν  το  πρόσωπο  τους  ,  σήκωναν  τους  ώμους   τους  σχεδον  σαν  χορωδία    απαντούσαν  όλοοι  μαζί .....
 _____   Δεν  γνωρίζουμε  κύριε  Δήμαρχε ....!!!
           Ομως  ο  Δήμαρχος    όσο  παρατηρούσε    την  ζωγραφιά  όλο  και  περισσότερο    του  περνούσε  ο  θυμός ,  γλύκαινε   το  πρόσωπο  του  ,  μαλάκωνε  το  βλέμμα   του .  ¨Ωσπου   στο  τέλος  λέει ..
_____  Μια   στιγμή  !!!  ...  Σκέφτηκα  κάτι ,   σε  λίγες  μέρες   ξεκινούν   οι  εκδηλώσεις  <  Της  γειτονιάς  μας  η  αυλή  >   ,  η  ζωγραφιά  αυτή    τώρα  που  την  καλο  βλέπω   δεν  ειναι  άσχημη  .
  Μπορεί  να  τυπωθει  και  να  γίνει  αφίσα    των  εκδηλώσεων  μας  . 
        Αμέσως  δίνει  οδηγίες   να  πραγματοποιηθεί  η  εντολή  του  .  Η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω  μόλις  μαθαίνει  τα  καλά  νέα   καμάρωνε , χόρευε ,  τραγουδούσε !  Γιουχουουουου !! Μπράβο  μου  !  Καμάρωνε  για  την  είδηση  αυτή .   Περισσότερο  ομως  καμάρωνε  γιατί  τώρα   πια  ειναι  έτοιμη    να  δοκιμάσει  το  μαγικό  μολύβι  .  Ετσι  κι  έγινε .  Πραγματικά  το  αίνιγμα  λύθηκε  και  το  μολυβι    απελευθερώθηκε  ,  ξεχύθηκε   σε  καινούργιες  περιπέτειες  γραφής .
        Από  τότε  η  Γαρουφαλλιά  η  τρεχαντήρω  δεν  αποχωρίζεται  διόλου    το  μαγικό  μολύβι  .  Γράφει , ζωγραφίζει , συνομιλεί  με  το  σπουργιτι    που  τώρα  πια  την  επισκέπτεται  συχνά  ,  και  μοιράζονται  ιστορίες  που  βγαίνουν  απο  το  μαγικό  μολύβι  αλλά  και  πολλές....  άλλες  προτάσεις !!!               
                                                           .....  Κυριάκος   Σάμιος