Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

..... και ύστερα ζωή λειψή .. !!!


.......  Καίγεται η ψυχή μου  από βεγγαλικά  απύθμενης θλίψης ... ο καπνός υπογραμμίζει  το σήμερα το αυριο το ... αλλού ! Ο ουρανός  ντυμένος στα γιορτινά λιακάδα  ευθραστη στάζει  θραυσματα . Τραβώ την κουρτίνα  τόσο  όσο  χρειάζεται να χωρέσει  ηλιαχτίδα φω τός ..
   Το δάκρυ μου  υγρή  καυτή  λίμνη , θόλος βαθύς , σκοτεινιάζει  η σκέψη  , σαν πέφτει η νύχτα  ο νους σαλευει στα ορια του .... ριπές απο παρατεταμένες  σιωπές  αφήνουν τα σημάδια τους .
   Ο  πόνος βαθαίνει και οσο συμβαίνει  αυτό  δεν μου μένει άλλο παρα να ταιριάζω  λέξεις , μικρά βαγονάκια ,  και πόν ( τ ) ο  πόν ( τ ) ο  να ντανιάζω σε πακέτα  τα γιατί καί  τα  γαμώτο !
   Η  απώλεια η απουσία  το κενό ... και ύστερα   ζωή  λειψή ... !!!
                                                ....  κυρ .... σαμ ...

 
  




Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

.... Με ξέβρασε το κύμα ... !!!

.....  Ειπα να τρέξω  δυό λέξεις στο λευκό χαρτί , ετσι κάτι σαν ξεμούδιασμα  των φράσεων , κάτι σαν  γυμναστική των  γραμμάτων .! Ξεδιαλύνω  από το χαρτομάνι --  μη πω χαρτοβασίλειο και παραξηγηθώ --  τυχαία  ενα κρυμμένο λεξικό  .  Τινάζω με τρόπο την σκόνη του χρόνου  από το < χοντρόπετσο >   εξώφυλλο  και το βλέμμα μου ακολουθεί το  συννεφάκι  που λικνίζεται  εμπρός μου , αυτόματα ασυνείδητα μου ρχεται στο νού   το παιχνίδισμα  του αινίγματος που σημάδεψε την παιδική μας ηλικία ... ψηλός  ψηλος καλόγυρος ..... κλπ  .
     Βλέπεις  το παιχνίδι των γνώσεων  δεν ειχε ακόμη τηλεοπτικοποιηθεί.  Οι αλάνες  ,το προαύλιο  του Σχολείου και  οι γειτονιές  υπαρκτά σημεία  και τόποι ξεγνιασιάς . Αυτά το παλαι ποτέ !
  Τραβώ λοιπόν το λεξικό  κάνω χωρο  στο γραφείο  ωστε η ανασαιμιά του ανεμπόδιστη  διευκολύνει το περιεχόμενο του στον περίπατο  των γραμμάτων , των λέξεων , των φράσεων .
   Σε  λίγο  βουναλάκια  σκόρπια  ανακατεμένα φωνήεντα σύμφωνα , σωροί  από  ερωτηματικά, θαυμαστικά , τελίες αλλά και κόματα . Ξεκινώ την αναρρίχιση   με την βοήθεια της παλάμης μου !
 Τα δάχτυλά μου σε ρόλο  ανιχνευτη . Κλεινω τα μάτια και αναδευω  τις γραμματο ( ρο ) σειρές ! Πως ειναι οταν  στις λεγόμενες λαχειοφόρες  εκδηλώσεις   συνήθως το αθώο παιδικό χέρι  βουτάει και ανακατευει  τα χαρτια - αριθμούς -  και τραβά τον τυχερό κληρο  ?
   Μια  δύο  τρεις  στροφές  και ανασύρω  την σοδειά μου !Μάτια κλειστά .  Νιώθω  ηδη   στον βυθό της παλάμης  ενα ανεπαίσθητο ψίθυρρο ,μια εκκολαπτόμενη οχλαγωγή , λες και  ειναι κυματάκι  απλώνει , θεριέυει , και ξεβράζει  λέξεις φρασεις οπως ...
 Φαρμακονήσι ..!!!
Φουσκωτό ...!!!
Φυγή.......... !!!
Φαγητό .... !!!
Φωτιά ......  !!!
Φαρμακειο ..!!!
Φονεύω ..... !!!
Φόβος ...     !!!
Φάτνη  ....  !!!
Φιλία ...     !!!
Φως  .......  !!!
Φτάνει  πια.. !!!
Ειπα να τρέξω  δυό λέξεις στο χαρτί  μα    με ξέβρασε  το κύμα  στο σύνδρομο του ... ΦΙ .. !!!
                                                                         ...κυρ...σαμ...



Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

...οπου ΧΙ α- γνωστο επόμενο βήμα ... !!!

.....  Χι - αστί  δρόμοι
       Χι - αστί σκέψεις
       Χι - αστί ερωτες
       Χι - αστί  εκκρεμότητες
       Χι - αστί σιωπές
       Χι- αστί  ονειρα
        Χι - αστί εφιάλτες
       Χι - αστί ταξίδια
        Χι - αστί αποχωρισμοί
       Χι - αστί  απουσίες
       Χι - αστί  φοβίες
       Χι - αστί   νύχτες
       Επομένως
οπου ΧΙ  α-γνωστο
 επόμενο βήμα .... !
            κυρ....σαμ...

       

       

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

...το γλίστρημα του ανθρώπου ....!!!

....Το βλέμμα παγιδευμένο  στην ειδηση . Μια σκιώδη ταραχή με διαπερνά.Αναζητώ στασίδι .... Στο πάτωμα σκόρπια παντού  σιωπή! Λιωμένη!Ζωσμένος  από θλιψη  μόλις και μετα βίας αρθρώνω , ψελίζω θα ελεγα αναπνόηχα . Το γλίστρημα του ανθρωπου αναδύει  αρωμα πολέμου . Παρασκευή και δεκατρεις στο ημερολόγιο κοσμεί  η καπνισμένη λέξη α-πανθρωπιά !Πόνος !Αθώες ψυχές. Δάνειες πνοές !  Ο ηχος της σιωπής  ενοσχηστρώνει  και παιανίζει  εναν σκοπό ... η αγάπη θεραπευει οταν ειναι ποιοτική .!  Από ψυλά ο ουρανός  παίζει στα δάχτυλα τα σύννεφα , μετρά και ξαναμετρά  μα η συννεφούλα χώνεται και χάνεται στην αγκαλια των αγέρηδων . Κατω από τον ιδιο ουρανό  συχνά πυκνά  αγέρηδες σαρώνουν  την πάχνη της  θλίψης , της θλίψης που γεννά η εκμετάλευση του ανθρώπου απο τον ανθρωπο ..! Η σκέψη μου αλλάζει πλευρό , κλείνω τα μάτια και ονειρευομαι , ανασύρω  στιγμές και διαδρομές  ανθρωπιας , αναζητώ στασίδι  και ..ιωδιο . Τόσες πληγές πως να επουλωθούν?? Ναι  ...η αγάπη θεραπευει  οταν ειναι ποιοτική .!!!
                                                                                        ...κυρ...σαμ..

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

...Γλάροι παντού .. !!!

...Στην τρίτη γραμμή των σημειώσεων μου  σηκώνω το βλέμμα ! Γλάροι παντού στον ορίζοντα . Πάνω και πλάγια απο τον  τεράστιο Πύργο .Χωρίς να το θέλω αφήνομαι  στο εναέριο  λίκνισμα τους , και ειναι τέτοιο που θαρρείς το φτερούγισμα τους βγαίνει  κυκλωτικό , βγαλμένο απο  καλούπα χαρταετού ! Ξετυλίγει ρυθμικά αόρατη κλωστή , και τυλίγει τον αγέρωχο και ταυτόχρονα α-τάραχο   Πύργο !!! Κωνσταντινούπολη  σεργιάνι  στον Πύργο του Γαλατα !
   Γλάροι παντού ! Επιστρέφω στις σημειώσεις μου , Οι φωναχτές σκέψεις  στριμόχνωνται στην έξοδο , το από-γιομα στην Πόλη πρωτόγνωρη εμπειρία ,πως  ν αποσώσεις  και την τελευταία ρανίδα χρωμάτων ,ηχων , εικόνων ??
    Πάνω σε αυτοσχέδιο πεζούλι κατι σαν σκαλοπατάκια  ακουμπω το χάζι μου ,  και στηνω καρτερι στο επερχόμενο ηλιοβασίλεμμα !! Οι γλάροι επιμένουν στα εναερια οχτάρια , χωρίς τυμπανοκρουσίες πλαγιοσκοπουν  φωτογραφίζοντας τους θαμώνες  των καφενέδων  !
   Ασυναίσθητα   το μολύβι βουτά  στο λιωμένο από-γιομα  αλλιώς  πως να εξηγήσω  το φτερούγισμα  λέξεων ,φράσεων , και φωναχτων σκέψεων ?
   ...Δάνειες σκέψεις  και φτερούγισμα
      αδειες λέξεις  σε ξεμούδιασμα
     Γλάροι  ζυγιάζουν την ζωή τους
    το πέταγμα η αμοιβή τους.
    Γλάροι  σε ρότα καραβιού
    λάβροι  για δίκιο του αλλουνού
   Μάγοι που κρατούν δώρα
    μάχιμοι  μα πιάνει μπόρα .
                  ....κυρ  ...  σαμ ...

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

.....και διακριτικά αφήνομαι στο νήμα ... !

... Οι  μέρες κυλούν ! Γεννούν  α-προσδιόριστους θορύβους , λες και σκάβουν  υπόγειο τούνελ !  Με κουτάλια και πηρούνια  , αλλά και μ αιχμηρά  σύμφωνα , φωνήεντα, λησμονημένα  από  λεξικο-μαχίες με ημιθανή  νοήματα ... λάφυρα της life styl  εποχής .
   Οι μέρες σκάβουν υπόγεια διάβαση , πασχίζουν να ολοκληρώσουν την απο-δραση τους απο τ ανυποψίαστα ημερολόγια που κοσμούν  εναν  δαιδαλώδη  διαδρόμο .  Καί στην άκρη του διαδρόμου  με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο , στέκομαι για λίγο . Παρατηρώ . Γύρω μου  πολυκαιρισμένες σημειώσεις ληγμένες βουτηγμένες στην χρονό-σκονη ,ηρωες  και αντιήρωες πνιγμένοι  στην χρονό-σκονη  συνομιλούν  αλλοτε ,ψιθυριστα αλλοτε φωναχτά ..  Νιώθω τον τοίχο ν απορροφα  την κούραση μου . Ξεκολλάω  και διακριτικά  αφήνομαι στο νήμα , προχωρω ...προχωρώ.. προχωρώ ..!!!
Οι μέρες κυλούν , οπως  και η περπατησιά   διανθισμένη  με τις ορέξεις  του νήματος ...
                                                                                 ...κυρ...σαμ                                              

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

Κοινος Λόγος .... Ελλης Παπαδημητρίου

.....  Οταν  αφηγήσεις , εξιστορήσεις , αναπηδούν  απο λιμνάζον  συλλογικό αίσθημα  οι γευσεις  που αναβλύζουν  αναζωπυρώνουν   ιστορικές μνήμες ! Πόσο μάλλον  οταν  αφορούν  τρείς κορυφαίες  στιγμές  της επώδυνης  ιστορίας  του ελληνικού  εικοστού αιώνα !
     Πρώτος  πόλεμος -- Μικρασία . Δεύτερος πόλεμος -- Κατοχή .. Τέλος  ο Εμφύλιος .

          ΑΠΟΣΤΑΓΜΑΤΑ  ΙΣΤΟΡΙΑΣ
        Ιωαννα  Πετροπούλου -- Ιστορικός

<<......   Οταν εκδόθηκε   ο  Κοινός  Λόγος   δεν προοριζόταν  για το σανίδι του θεάτρου .  Αρχικά , πριν ακόμα γίνει βιβλίο , ηταν  ενα αδιαμόρφωτο  προφορικό  υλικό , αφηγήσεις ζωής ανθρώπων  που ειδαν και έζησαν πολλά . ¨ομως  κάποιος κάποτε, σκέφτηκε να περάσει σε μια κόκκινη κλωστή  αυτες τις διάσπαρτες μαρτυρίες , να τις αποτυπώσει  πρωτοπρόσωπη γραφή , όπως τις άκουσε , δίνοντας τους σχήμα και νόημα . Αυτός ο << κάποιος >>  ηταν μια γυναίκα , η Ελλη Παπαδημητρίου . Στην δεκαετία του 1950 , ενορχηστρώνει  σε ενιαίο  σύνολο το υλικό , ενω το 1964  το εκδίδει  σε βιβλίο τιτλοφορώντας  το  Ακούμε  τη φωνη σου πατριδα . Ο τίτλος Κοινός Λόγος προέκυψε  σε  μεταγενέστερη  έκδοση , την περίοδο  της απριλιανής δικτατορίας  το 1972.  Η Παπαδημητριου εμπνευστηκε  εναν ιστορικό  καμβα  για να εντάξει τα συγκροτημένα σε σώμα κείμενα  με εσωτερική λογική και συνοχή .Το τελικό άθροισμα  απομνημονεύει τρείς κορυφαίες  στιγμές της επωδυνης πορείας  του ελληνικού  εικοστού  αιώνα ...... ! .... >>
   (  Μέρος από  προτεινόμενο  υλικό εργασίας  του ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ,  τ οποίο   αναζητα  συνένοχους  και συνδημιουργούς  για καινούργιες  θεατρικές αποδράσεις ... )
                                                                                                   ...κυρ....σαμ...

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

...Ως πότε ομως .... ???

....Και τώρα που παρατηρώ  τους τοίχους   του δωματίου ,εκτός  από την υγρασία της μέρας  που σχηματοποιεί  ανάγλυφους  γεωφυσικούς  χάρτες ,  διακρίνω  επίσης  ανάγλυφο  διασκορπισμένο  θυμό   και οργή  συναισθήματα  ξεβρασμένα   σε  παράλιες   ακτές ...!!!  Στιγμές   βυθισμένες    και μπολιασμένες   με την αγωνία  συν-ανθρώπων μας  και την λαχτάρα για  ειρηνική ανάσα  και ζωή  απαλλαγμένη από  παρενέργειες  πολέμου ....!  Ακούω  τον πλαφασμό των κυμάτων , φωνές , κλάματα ,  και τον ηχο  της κινητήριας μηχανής  του φουσκωτού  να διαπερνά  τον τοίχο  και σαν κρουστό  οργανο  να  προσδίδει   τέμπο και ρυθμό  στην εφιαλτική  διαδρομή ... !
    Ο  αγέρας  φυσά  , η αλμύρα  της θάλασσας   αδύναμη  να  νοστινέψει  το << γεύμα >> της  αναγκαστικής  φυγής  !  Στρέφω  το  βλέμμα  μου  ,  ανοιγοκλείνω τα μάτια !  Το μαυρόασπρο κλικ  διόλου  δεν  αποδυναμώνει  την ενταση της  εικόνας , αντίθετα  ζουμάρει  στα  κουρασμένα  προσωπα  με  τον αφτιασίδωμένο  πόνο   . Λαξευμένη ζωγραφιά .  Μάσκα θεατρική . Το έργο δυστυχώς  επαναλαμβάνεται ...
   Αλλάζω  πλευρό  στην σκέψη  και ακουμπω   στις  διαθέσεις του μολυβιού , διαταράσω   το αβατο  της λευκής  κόλλας . Αχαρτογράφητες   διαδρομές  αποτυπώνονται  σε κυματοειδή  γραφή  , αναγκαστική φυγή  με σανίδα  σωτηρίας  την   ελπίδα και τ  όνειρο !!!  Ανθεκτικές  λέξεις φράσεις  που ανθίστανται   στον πνιγμό   κόντρα  σε φουσκωτά   πλεούμενα  και κύματα  της απανθρωπιας  και θανάσιμης  απληστίας ...!!! Ως  πότε  όμως .... ???
                                                              κυρ... σαμ ...

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

...Ο ιστορικός καφεδακος ο ΝΑΙ και ΟΧΙ...!!!


 .....  Εδώ  που  τα  λέμε  ποτέ  αλλοτε  ο  ιστορικός  καφεδάκος  ο  ΝΑΙ  και ΟΧΙ  δεν  γνώρισε   τόση  δόξα  τόση  αίγλη  !!! Συνειρμοί  και  ποικίλα  σχόλια   προβάρουν  το  ανάλογο  ρουχο   μπροστα   στον καθρέφτη  της  κοινωνίας , φτιασιδώνονται   ετσι  ωστε  ν  αρέσουν  στα  ιντερνετικά < ανθρωποπηγαδακια >  .  Μη  πάει  ο  νους  σας   σ  εκείνα  τ  αυθόρμητα   ζωντανά  ανθρωποπηγαδακια   που  < φούντωναν >  στο  υπόγειο της  πάλαι  ποτέ  πλατείας Ομονοιας οταν οι φωνασκίες , οι διάλογοι , μπλεγμένοι με  τους  ηχους   της καθημερινότητας  , και την βιασύνη  του πλήθους  συνέθεταν   μία  κάθετη  γραφή   καδραρισμένη    από  περαστικούς  διαβάτες  διαφορων ηλικιών  και  επαγγελμάτων . Θα  έλεγε  κανείς  πως  ηταν  κάτι  σαν  τα  λεγόμενα πάνελ , αλλά πάνελ  του δρόμου .  Και  μη  θαρρείτε  πως δεν υπήρχαν  και οι διαφημήσεις !!! Τόσοι  λαχειοπώλες . το αλησμόνητο σαλέπι  , και  φυσικά  ακροβολισμένοι   στις κυλιόμενες  σκάλες  νεολαίοι με την εφημερίδα  η το περιοδικό  να διαλαλούν την πνευματική πραμμάτεια  των απόψεων  και των επιχειρημάτων τους !  Μυρωδιές  και  χρώματα   που  ερχονται   στην ροή  της  μνήμης   καθως  ο  ιστορικός  καφεδάκος ο ΝΑΙ και ΟΧΙ  με  τις  αναθυμιάσεις  του  φυγαδεύει   το  μίγμα   της  προσμιξης   των συστατικών τους  που  δεν  ειναι  παρά  μια  παρατεταμένη  μη  ελεγχόμενη χαρμολύπη !!!  
                   ....... κυρ ......  σαμ .....

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

.... α- τιτλο ... !!!

..Διαλειμματάκι στην πλατεία
 χιαστι  και  επ  ώμου η επαιτεία
 κομμένη  ανάσα
κομμένη  μπουκιά
του δρόμου  νέα αποκοτιά

Μια  σταλιά πόνος
και ολοι μαζί
 ξεχυλίζει  η  ντροπή
 πεινάω  διψώ
 μες το πανέρι
 μεζές που καίει  το τεφτέρι

Πως  αλλάζει  πατριδα
 η μπουκιά  και  η ελπίδα
δραπετευει  απο  χάρτες
με πρωτευουσες  απάτες

Καινούργια  ζήση και τοπία
πανούργα  τύχη σε αργία

Δώσε μου  νευμα
δάνεια  εγνοια
πεινάω  διψώ
τεφτέρι  μολύβι
χουνέρι  δανεικό
                                   .....κυρ...σαμ....  

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

....φτερωτή ευχή .. !!!

........  Ναί  θαρρώ  πως  συμβαίνει  σαν άγγιγμα  ανέμου , σβέλτα  και με βιασύνη  γοργόφτερης  μνήμης προλαβαίνει την χαραμάδα  .   Φτερωτή  ευχή !  Αφουγκράζομαι  την μυρωδιά της , το  πέταγμα  της  γιορτινή φορεσιά .  Φτερωτή  ευχή  κρυμμένη  σε λεξικά   ληγμένων  σελίδων !  Προσπερνώ  τις  αναταράξεις . Τρέχω . Μεθώ απ  το  άρωμα  και την ορμή  των λέξεων . Πέφτω. Βουλιάζω  στον βυθό τους . Σηκώνομαι . Πιάνομαι . Πετώ  στον  ουρανό τους !!! Κρυφογελώ! Κουρνιαχτός  από    μυρωδιές  και  χνώτα  των ανθρώπων . Νοήμων  ανεμος πλοηγεί το  μίγμα σε  παρθένο χαρτί . Ζυγιάζω  την  γραφή αφήνομαι στην  λιγοσύνη  της  χαραμάδας ... !!!
                                                                                          .... κυρ ...σαμ  ...

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

... φέγγος άλλου ουρανού ... !

.....τινάζω  την σκόνη της  μέρας
  και με ρινίσματα  μολυβιού
  πλάθω  ήσυχες
 λέξεις
φράσεις
εικόνες
τοπία
σημάδια
σινιάλα
πακετάρω μοναχικούς  ήχους ....
ήχους  δραπέτες
από  κάθε λογής
από-ηχους .......
Βουτάω  βαθιά
στο  μελάνι της μνήμης
και  τα ύστερα  μου  μιλούν
Τινάζω  την σκόνη  της  νύχτας
νιώθω  πως
αστροβολούν
παραμιλούν
σκόρπια  ρινίσματα  παντού
φέγγος  άλλου  ουρανού ......!!!
        ....  κυρ...σαμ...



Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

...πλήρης ωρών .. !!!

.....ειδα  του  ηλιου  ασπίδα
   στο βλέμμα  σου  αν θες
  σαν  μετανάστη  κύμα
  αγνώστων στοιχείων το χθές

Κ ι   είπα  καλή μου  είπα
όνειρο  αυτό  που λες
πετάχτηκα την νύχτα
  ταράχτηκα 
εξω τρέχει  στην άσφαλτο  η σκνίπα
τρώει  του  ασώτου υιού την   προίκα

Τώρα  ρεουν  καταρράκτες
μέθυσοι ράθυμοι  εργάτες
χτίζουν  με λόγια  μεθυσμένα
τ  ανείπωτα   τ  αγαπημένα

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΒΑΡΚΑΣ ( λόγια δυστυχώς επίκαιρα )



....    

.....Η  βάρκα  έγειρε  μαζί  με  την ελπίδα ... ανθρώπινες  ψυχές  αντιπαραβάλλονται   με  τον παφλασμό  των κυμάτων ... ο  υγρός  θάνατος  στον  βυθό ..  κατάνυξη  περισυλλογή ..και  το  μόνο  που  σου  ερχεται  κατά  νου   να  ψελλίσεις  ειναι  το  ...Δι   ευχών ...!!!
                                                                   ....   κυρ...σαμ...

Τρίτη 14 Απριλίου 2015

...Κάτι σαν μικροί Λάζαροι ...!!!

...Είναι  ν  απορείς    , στο  μεταίχμιο  , στο σύνορο  του παραμυθιού και της ζωής , ακροβασία πάνω σε νοητή γραμμή  πάνω σε νοητή κλωστή .  Παραπατάμε  το  σώμα  μας  εκκρεμές  , γέρνουμε  χωρίς  δίχτυ  προστασίας , με το βλέμμα  καρφωμένο  μπροστά ... Ταλαντευόμαστε  αλλά  βαδίζουμε  πάνω σε μακρινά  ανείπωτα  χιλιόμετρα  πάνω στην κλωστή βήμα--βήμα  ,  με  την κοφτερή σκέψη μας  ροκανίζουμε  αποστάσεις  και  με  την φαντασία μας δίνουμε  μορφή  και  σχήμα  στην απουσία ....Προσδοκούμε  αναστάσιμες  στιγμές ζωής   κάτι  σαν  μικροί Λάζαροι  ! 
   Μέρα  με  την  μέρα  αφήνουμε  τα  χνάρια  μας  με  λέξεις , φράσεις ,  να  ρέουν  και να σμίγουν  άλλοτε  με κύματα  της θάλασσας και άλλοτε  με της λησμονιάς το νερό !  Και είναι  αυτή  η γάργαρη εκβολή των συναισθημάτων  που  έρχεται  ν  απαλύνει  και  να σβήσει  την αλμύρα  του ονείρου μας  ..!    Ναι ! ... Κάτι  σαν  μικροί  Λάζαροι  !!
                                                                         ....κυρ...σαμ...

Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

....Τηλεγράφημα με βραχνή φωνή ... STOP ... !!!

.... Σμήνος  από προ(σ)κλήσεις  φωλιάζουν  μέσα μου , ελπίδα σωτηρίας  δεν φαντάζει αλλη από την λεγόμενη ομοιο-παθητική  μέθοδο  ...... STOP
..... Ειδική ομάδα < καμικάζι > ,  εκπαιδευμένα σφηνάκια  σε αντιαεροπορική επίθεση  σηκώνουν  μπουχό μέθης  ...... ........................   STOP
........ ορίζοντας θολός καθώς και η μέρα και τόπος συνάντησης μας .............  STOP 
.........   Τραβώ γραμμές  στοιχίζω λέξεις   στέλνω μήνυμα  ....   STOP
........  Κάτι  σαν  αφιέρωση  από ραδιόφωνο .......  STOP
........  Βραχνή φωνή ....βραχνή  γραφή .......... STOP
  ....... Αγαπητέ  ________________________  ( χώρος  αυτοσχεδιασμού )   ........  STOP
........     Ζητώ  ταπεινά συγνωμη  που δεν μπόρεσα  να σου σταθώ δίπλα τις τελευταίες στιγμές της ζωής σου ................   STOP
..........  Τα  ψαλιδισμένα  φτερά   κρατούν το φευγειό μου ........STOP
..........  Χάρτες  α-γεωγράφητοι   ορφανεμένοι  απο αζιμούθια   ...... STOP
..........  Ωστόσο  η  σκέψη μου    αερικό και σ ακολουθεί   STOP  
                                                                                        .......   κυρ  .... σαμ

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

..Γαιτανάκι φαντασίας και χορού !!! Αποκριάτικη βραδιά !!!


                  ..... τσικνίζουμε...πίνουμε..χορευουμε....και την αποκριά χωρατεύουμε ...!!!
           ΠΟΛΥΚΑΦΕΝΕΙΟΝ  ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ ( πλατ. Συντάγματος )  Ναύπλιον .. ώρα έναρξης 7.30μ.μ.
            εισοδος  ελεύθερη .. !!!  Αρκει  μονάχα  καλή διάθεση και  το χαμόγελό  σας .. !!!
            Το  ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ  ΝΑΥΠΛΙΟΥ   θα  ειναι  εκεί ...!  Εσείς ???

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ --- ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ -- ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ ...!

Ειναι  αλήθεια   πως   οταν  προφέρουμε  την  φράση .... επι-κοινωνία    η  πρώτη  ένοια   που  έρχεται  στο  μυαλό  μας  ειναι  ... ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ  ΠΡΑΞΗ .!  Σωστα !   Οταν  όμως  πρόκειται   για  την  λειτουργία  μιας  θεατρικής  ομάδας   η  έννοια  της  επικοινωνίας  αποκτα  ιδιάίτερο  βάρος  καθώς   και  χρήσιμη  πολλαπλασιαστική  αξία .
     Αναγκαία  προυπόθεση    για  τους  ανθρώπους  που  εμπλέκονται  η  πρόκειται  να  εμπλακούν   σε  μια  θεατρική  ομάδα    ανεξάρτητα  αν  συμμετέχουν  σε  κάποιο  θεατρικό  έργο  ειναι   ν  ασκηθούν   εντατικά  στην  επικοινωνία .
   Η  ανθρώπινη  αυτή  διεργασία   γίνεται  με  την  μορφή  παιχνιδιού   , απαιτεί  χρόνο  και  διαθεσιμότητα  , σεβασμό  στην  διαφορετικότητα  και  όχι  ισοπέδωση  της  διαφοράς .
   Θα  έλεγε  κανείς  πως   δεν  ειναι  κάτι  το  επιδερμικό   και  ανάλαφρο ,  αντίθετα  εχει  χαρά  αλλα  και  < πόνο >  κρύβει  < μόχθο >  αφού    στην  πραγματικότητα   φιλτράρεται    μέσα  από  το  συνειδητοποιημένο  ξεπέρασμα  της  μοναξιάς  .
     Το  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ  --  ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ  ΝΑΥΠΛΙΟΥ      ξεκινά  νέο  κύκλο  συναντήσεων  καθε  ΠΕΜΠΤΗ     9.15μ.μ.  στην αίθουσα  του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ( Πρόνοια --Ναυπλιον )...Στην  προσπάθεια  μας   να  προσεγγίσουμε  την  τέχνη  του  θεάτρου   σκεφθήκαμε    οτι  ειναι  πιο  χρήσιμο    να  ΜΗΝ  ξεκινήσουμε    ταξιδεύοντας   κατ  ευθείαν   πάνω  σ  ενα  θεατρικό  κείμενο  ,  αλλά  να  πειραματισθούμε    με  ασκήσεις    και  παιχνίδια  θεατρικά  που  ξεκλειδώνουν  την  φαντασία   , καλλιεργούν  την  ευαισθησία , την επικοινωνία ,  την  επαφή .
   Να  εξερευνήσουμε    μαζί   τοπία  , άγνωστα  μονοπάτια   έκφρασης ,  να  γκρεμίσουμε  και  να  ξαναχτισουμε ,  να  ερθουμε  αντιμέτωποι    με  τον  εαυτόν  μας  και  τους  άλλους  , και  ν  αγγίξουμε    θεμελιώδη  στοιχεία    της  υποκριτικής  τέχνης    μέσα  απο  ενα  δημιουργικό  παιχνίδι  θεατρικής  απόδρασης .
   Με  χαρά  σας  περιμένουμε    να  συνταξιδεύσουμε    στον  ΝΕΟ   ΚΥΚΛΟ   του  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ -- ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ      τόπος συνάντησης  αιθουσα ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΥΛΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ  ( Πρόνοια )..  ΠΕΜΠΤΗ  9.15 μ.μ.
    .....  Σας  θυμίζω  αγαπημένοι  μου  φίλοι  και  φίλες  πως  πάντα  στα  θεατρικά  μας  ταξίδια   εφοδιάζουμε  την  ...βαλίτσα  μας   μονάχα    με την επιθυμία  και την  ψυχή   μας  !!!
       Πληροφορίες  .............6942642419      ......   Κυριάκος 

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

.... Ειιιιι! Σεις οι απ΄ έξω μ ακούτεεεε ????


........  Μου  πέρασε  από  τον  νου   να  μπολιάσω   το  φευγα  του  μυαλού    με  τη  μοναχική   ηλιαχτίδα .   Την  ηλιαχτίδα   που  τρυπά  τις  ριγωτές  ραβδώσεις  . Κάποιοι    τις  λένε  κάγκελα !
   Συγκεγκριμμένη  στιγμή !  Συγκεγκριμμένη  ώρα  και  ... τσοοουυυππππ !   Η  ηλιαχτίδα ! Γύρευε  από  που  έρχεται  και  τι  μαντάτα    κουβαλά  η  λαμποκοπή  της .
  ΄Ερχεται  και  τρυπώνει    την  ίδια  στιγμή  ,  την  ίδια  ώρα  .  Μοιάζει    σαν  λεωφορείο  που  συλλέγει  αόρατους  επιβάτες .  Ερχεται  και  φλερτάρει    με  τις  σκιές  μας  .....  μολύνει  με  κάποιο  τρόπο    το  πυκνό  σκοτάδι  που  πνίγει  το  κελί  μας  , με  ολίγα  γραμμάρια   ελευθερίας  .
      Αφήνομαι  με  την  φαντασία  μου .  Επιβιβάζουμε   στην  λαμποκοπή  της    και  ταξιδεύω   στην  σφαίρα  του  έξω  κόσμου  . 
   Μυρωδιές ,  καινούργιοι  θόρυβοι , ηλιοβασιλέμματα ,  σιωπές ,  χρώματα , φωνές , γέλια , κλάματα , χαρές  , λύπες , ΖΩΗ .. !  Μία  εξ  αποστάσεως    σπουδή  !   Νεκρωμένες   οι  αισθήσεις   και  πως  ν  αντέξω   τέτοιο   μποτιλιάρισμα  . 
  Την  ίδια  στιγμή ,  απ  έξω    οι  θόρυβοι   της  πόλης    και  τα  γκάζια    των  αυτοκινήτων   ορμούν  σαν  υπότιτλοι    σε  βουβή  ταινία    με  τίτλο ......  Ειιι !  Σεις   οι  απ΄  έξω  μ  ακούτε ????
                                                                               ....κυρ...σαμ...