....Το βλέμμα παγιδευμένο στην ειδηση . Μια σκιώδη ταραχή με διαπερνά.Αναζητώ στασίδι .... Στο πάτωμα σκόρπια παντού σιωπή! Λιωμένη!Ζωσμένος από θλιψη μόλις και μετα βίας αρθρώνω , ψελίζω θα ελεγα αναπνόηχα . Το γλίστρημα του ανθρωπου αναδύει αρωμα πολέμου . Παρασκευή και δεκατρεις στο ημερολόγιο κοσμεί η καπνισμένη λέξη α-πανθρωπιά !Πόνος !Αθώες ψυχές. Δάνειες πνοές ! Ο ηχος της σιωπής ενοσχηστρώνει και παιανίζει εναν σκοπό ... η αγάπη θεραπευει οταν ειναι ποιοτική .! Από ψυλά ο ουρανός παίζει στα δάχτυλα τα σύννεφα , μετρά και ξαναμετρά μα η συννεφούλα χώνεται και χάνεται στην αγκαλια των αγέρηδων . Κατω από τον ιδιο ουρανό συχνά πυκνά αγέρηδες σαρώνουν την πάχνη της θλίψης , της θλίψης που γεννά η εκμετάλευση του ανθρώπου απο τον ανθρωπο ..! Η σκέψη μου αλλάζει πλευρό , κλείνω τα μάτια και ονειρευομαι , ανασύρω στιγμές και διαδρομές ανθρωπιας , αναζητώ στασίδι και ..ιωδιο . Τόσες πληγές πως να επουλωθούν?? Ναι ...η αγάπη θεραπευει οταν ειναι ποιοτική .!!!
...κυρ...σαμ..
...κυρ...σαμ..
