Γραμμένο πίσω απ το εισιτήριο
με καινούργιο στυλό
λέξεις και ήχοι
σωστό συλλαλητήριο ...
Η βουή όλο και πυκνώνει
γίνεται μελάνι , αργά κυλά
το εισιτήριο οργώνει ....
Μου λείπει χαρτί
μου λείπει πυξίδα .
Το γυρίζω αλλιώς
την θέση μου είδα .
Θαμώνες τα πως
αιώνες τα ίδια ......
...κυρ...σαμ..
Σου στέλνω με το γράμμα
του φεγγαριού το μάννα
αν μ αγαπάς να το χεις
τις νύχτες μη κρυώσεις ..
Στην πρώτη την σελίδα
σου γράφω πως σε είδα
να περπατάς εμπρός μου
μα ήταν στ όνειρό μου
Θα βρεις μες το γράμμα
του μαχαιριού το τραύμα
καθρέφτης μες την τρέλα μου
κάνε κάτι γέλα μου ...
Σου στέλνω μ ένα γράμμα
του μελανιού το κλάμα
πλεούμενα οι λέξεις
θάλασσες οι σκέψεις ..
Στην τρίτη την σελίδα
την χαμένη μας νησίδα
ν απλώνει σ όλο το χαρτί
πυξίδα μου ψυχή μου εσύ ....
Στην επόμενη σελίδα
του φεγγαριού κηλίδα
πέφτει στο κενό
άπιαστο όνειρο
καθημερινό ......
...κυρ...... σαμ...
Ανάμεσα στο < ευ> και < ζην >
στα όρια του ευζην
παρεμβάλλεται μια λίμνη
κι ένα καραβάκι μνήμη ...
Δεν είναι σκέψεις παροδικές
των ονείρων μας εμμονές
γραμμένες μένουν σε μια λίστα
με πένα όμοια αρτίστα ..
Στέκομαι μπρος στην βιτρίνα
ντρέπομαι για τούτα και για κείνα .
Παπαγαλία η ζωή κυλά
φλυαρία χωρίς ιδανικά ...
Με τρομάζουν οι εκκρεμότητες
των αλλοδαπών το δράμα και οι αθλιότητες
Οι άηχοι τίτλοι τ άδεια βλέμματα
το βιολί με τα τρύπια κέρματα .....
...κυρ..σαμ..
