ΝΥΚΤΌΒΙΑ ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΈΤΑ
.
/. Πως έγινε και γλίστρησε η λέξη
πως έγινε και τρύπισε την σελίδα
Βούτηξε στην ρωγμή και κατακρημνίσθηκε
στις παρυφές του ρήγματος όπως αυτό ακολουθεί
την κατακόρυφη φιδίσια διαδρομή ...
Πως έγινε η συσσωρευμένη αυτή ενέργεια
να καταλαγιάζει στον βυθό του τετραδίου με ράγες
εκεί όπου ποικίλες ρωγμές ανταμώνουν
και τροφοδοτούν τις ραδιοφωνικές μας περιπλανήσεις ...
Τα ταξίδια και τις απο-- δράσεις ...
Πως έγινε και ορφάνεψαν οι δρόμοι
από καλημέρες , καλησπέρες , χαίρεται , αντίο...
Πως έγινε και σώθηκε το πολυκαιρισμένο
σημείωμα κάτι σαν νυχτόβια χαρτοπετσέτα
ξέρετε από αυτές που απορροφούν
την υγρασία των ονείρων μας ..
Κάθε που πέφτει η νύχτα
σαρώνουν την σκέψη μας .
Συλλέγουν στιγμές απομεινάρια νυκτοσιάς ..
Κάτι σαν χαρτοπετσέτα που αποφεύγει
το βλέμμα του σερβιτόρου και παραδίδεται
στις διαθέσεις της πένας .
Μεταμορφώνεται έτσι σε μαξιλαράκι
για τα όνειρα
προ--κεχωριμένης νυκτός ...!!!
( από χειροποίητη έκδοση -- ευχάριστη έκπληξη φίλων -- συλλογή ποιημάτων με τίτλο : Ημιθανη κεραμίδια ...)
....κυρ ... σαμ....
Ο χειμώνας είναι εποχή που για πολλούς ανθρώπους ταιριάζει << γάντι>> στην ψυχολογία τους . Κι αν ρωτηθούν ν απαριθμήσουν τα γιατί και τα διότι , φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρουν να ιεραρχήσουν την σκέψη τους , ώστε να δικαιολογηθούν .
Από την μια η βροχή με το ακατάπαυστο ψίθυρο της , από την άλλη οι λευκές χαριτωμένες μπάλες του χιονιού με το λίκνισμα τους , σχεδόν διπλοβελονιά πλέκουν λευκό πέπλο .
Ένα πέπλο που με την σειρά του κουρνιάζει πάνω στην ραχοκοκαλιά της πόλης και τού χωριού .
Και τα δύο μαζί συνθέτουν το ανεξερεύνητο τοπίο των απαντήσεων .
..... κυρ .... σαμ...
Στιγμές από πρόβα θεατρικής ομάδας Α.Φ.Τ. δια χειρός του Γιάννη που παρατηρεί , παρακολουθεί , και αποτυπώνει με το δημιουργικό μολύβι του τις συναντήσεις μας . Αποδρομώ ! ... Γιατί τ όνειρο καλά κρατεί .. !!!
Ειναι κατανοητό σε πρώτη ανάγνωση ότι μέσα στον αδιαφανή χώρο των φυλακών , όταν διοχετεύουμε ερεθίσματα , εργαλεία που προάγουν την εξάσκηση της επικοινωνίας , συμβάλλουν ώστε οι συμμετέχοντες να διεκδικήσουν εκ νέου την φαντασία . Κυρίως όμως συμβάλλουν ώστε να κτίσουν γέφυρες αναγκαίες και χρήσιμες για την κοινωνική τους επανένταξη . Παράλληλα βοηθούν στην αντίληψη του τρόπου που βλέπουν γενικότερα τον κόσμο .
Στο μεσοδιάστημα που παρεμβάλλεται ανάμεσα στο ... κρατούμενος έγκλειστος της φυλακής .. έως το καλλιτέχνης έγκλειστος της τέχνης , εκείνο που προέχει είναι ο τρόπος λειτουργίας της ομάδας , να μας παραπέμπει σε κάτι σαν εργαλείο ψυχαγωγίας , γυμναστήριο συναισθημάτων ... !
Τι πιο ανθρώπινο από το να μας δίνεται η ευκαιρία όχι να παίξουμε θέατρο , αλλά να παίξουμε με το θέατρο .. !
Υστερόγραφο : Η δημοσίευση των σκίτσων επώνυμα , επιθυμία του ίδιου του καλλιτέχνη , τον ευχαριστώ θερμά για την εικαστική συμβολή του στην ομάδα μας .. !
... κυρ .. σαμ ..
Χαρτόκουτα γεμάτα σκέψεις τυλιγμένες . Χαρτόκουτα στοχευμένα από βέλη του χρόνου ανασύρονται αυτοβούλως στην επιφάνεια της λίμνης .
Εξ αντανακλάσεως αποκωδικοποιώ τους ομόκεντρους κύκλους που καδράρουν τ ομοίωμα της καλλίγραμμης μέθης . Το ψευδεπίγραφο κάτοπτρον ηχώ στην αγχωμένη σκέψη . Δεκανίκι του φόβου έρχεται ν απογειώσει τις σποραδικές εσωτερικές φωνές . ¨Όνειρα έχω , ώμους δεν έχω ν αντέξουν στον χρόνο το προσδόκιμο τέμπο της ζωής . Ζυγιάζω το βλέμμα της απειλής και αναζητώ -- ευτυχώς βρίσκω - ασπίδες φερέγγυες . Σφίγγω τα χείλη ...! Προσεχώς για να έχω .. !!
...κυρ.... σαμ..
Έλα ρε μάνα να τα πούμε .... ¨Έλα , στάσου να σου φέρω το μπαστουνάκι σου ..... Αααα ρε μάνα όλο στην κουζίνα το ξεχνάς . Περίμενε μισό λεπτό , οοοοριιιστε και το μπαστουνάκι σου . Κάθισε ωωωωπππαα !!! Μια χαρά ! Πες μου τι κάνει η παρέα εκεί πάνω ? Χιονίζει καμιά στάλα ?? Εδώ? Εδώ όλα καλά μην έχεις έννοια . Ο Πέτρος , η Δέσποινα , η Μαρία . Τα Χριστούγεννα ήρθαν και τα παιδιά από την Σύρο , τα εγγόνια , τα δισέγγονα , πάντα ρωτούσες για όλους ! Αααα! Και το σκυλάκι μας μάνα , ο Περού ! Τον θυμάσαι ? Τώρα που σου γράφω στέκει δίπλα μου κουλουριασμένος !! Και γι αυτόν, ρωτούσες ..! Τι κρατώ στα χέρια μου ?? Ναί ! Σωστά μάντεψες είναι το τετράδιο σου. Το ξεφυλλίζω . Είναι αυτός ο αέρας που φυσάει . Μπρος - πίσω , μπρος πίσω . Ανεμοδέρνει τις σελίδες του και όχι μόνο .
¨Έλα μη συννεφιάζεις τώρα , δεν είναι τίποτα . Δεν είναι δάκρυ ! Σκουπιδάκι! Ενα σκουπιδάκι είναι ρε μάνα ! Από τον αέρα . Από τον αέρα που φέρνει στον νου το βλέμμα σου . Α ρε μάνα ακούω την φωνή σου , το σούρσιμο των ποδιών σου . Έλα μην συννεφιάζεις πάλι . Αλήθεια σου λέω , ενα σκουπιδάκι μπήκε στα μάτια μου . Ααααα! Στάσου να σου διαβάσω κάτι από αυτά που έγγραφες . Θυμάσαι ? ¨Όλα ατάκτως στοιχισμένα , λαβωμένα βέβαια από την μάστιγα της ανορθογραφίας . Όχι ρε μάνα . Μη ζητάς συγγνώμη δεν φταις εσύ .. ¨Άκου λοιπόν μάνα:
<< Ψάχνω να βρω μες την ζωή
και σ ένα καταλήγω
πως τα ωραία στη ζωή
πάντα κρατάνε λίγο .
Και με σπασμένα τα φτερά
μπορεί ο αετός ν αντέξει
Στην πιο μεγάλη θύελλα
μονάχος θα παλέψει .
¨Ήθελα να περπατήσω
μήπως λίγο και χαρώ .
Να γνωρίσω και τον κόσμο
στο χωριό που κατοικώ .. ! >>
... Μα γιατί δεν με πιστεύεις ρε μάνα , δεν ειναι τίποτα . Σκουπιδάκι από τον αέρα είναι ...
... Να.... Για δες .... !... ¨ Έφυγε ... !
κυρ... σαμ ...
Στοιβαγμένα δεμάτια
ανώνυμα κι επώνυμα
είδωλα επαίτες.
Καθρέφτες σαν όνειρα
της καρδιάς φταίχτες .
Ξεπηδούν σαν από πλήθος
αλαλάζουν με οργή
Καθρεφτίζουν αλλοτινό μύθο
με απαστράπτουσα κραυγή .
Ανώνυμα κι επώνυμα
του μυαλού μου η πραμάτεια
ανώδυνα κι επώδυνα
στοιβαγμένα δεμάτια
Καινούργια γκριμάτσα
στου καθρέφτη την πιάτσα
Αλλάζει σχήμα για δες
ταιριάζει ποίημα ειδεχθές ... !
κυρ .... σαμ ...
http://www.musicwave.gr/KYR54
..Θες το ρίγος του ανεξήγητου , οι συνειρμοί , το βύθισμα .. Εκεί όπου καταλαγιάζει το απόσταγμα των εμπειριών της ζωής .
Θες το υγρό που κυλάει μα η ροή του προσφέρει ρότα στις σκέψεις , σκέψεις χάρτινα καράβια που πλέουν σε μια θάλασσα από μελάνι , πλέουν κόντρα στην δίνη των κυμάτων ! ¨Όλα ρευστά ! Κι εσύ μένεις ασάλευτος . Δεμένος στο κατάρτι τυλιγμένος με τον υγρό θυμό των κυμάτων . Κλείνεις τα μάτια και μαντεύεις τον τελειωμό του εφιάλτη , παρακαλάς πως ζεις έναν εφιάλτη . ¨Όσο ο χρόνος ισοπεδώνει αυτό το παρακαλετό , και αργεί να διευκρινιστεί το τοπίο , συνεχίζεις ακινητοποιημένος στο κατάρτι . Σχεδόν ακαριαία οι σειρήνες γύρω σου επιβεβαιώνουν το εφιαλτικό αυτό πέρασμα από το φως στο σκοτάδι , και από το σκοτάδι στο φως ..! Όταν ανταμώνουν τα στοιχεία της φύσης βιάζονται πιο θα παραβγεί περισσότερο . Ο αγέρας σφυρίζει καθώς η βροχή αφήνεται στον χορευτικό ρυθμό του χιπ-- χοπ !!! Κι εσύ αγκαλιά με το κατάρτι συνεχίζεις δεμένος, παρ όλο που τα μάτια σου παραμένουν κλειστά , τολμάς και λύνεις το κουβάρι της φαντασίας σου , συνομιλείς με αγαπημένα πρόσωπα , αντλείς δύναμη , κουράγιο ! Και είναι αυτή η ανεπαίσθητη επαφή , η στιγμιαία αύρα που σαν αστραποβόλημα απαλαίνει τον εφιάλτη . !
κυρ σαμ
Κλείνουν τα μάτια μου
όχι από νύστα
αλλά από την γλύκα
του ονείρου .
Κι αν τ ανοίξω ?
Πάει..!
Απ την σχισμή του σκοταδιού
τρέχει ....
στάζει...
τ όνειρο ..!
Κλείνουν τα μάτια μου
όχι από το θάμπος
αλλά από το πάθος
του ήλιου
και την εμμονή του
στο σουλατσάρισμα .
Για πόσο ??
Σήμερα ?
Αύριο?
Για τόσο όσο ...
Κλείνουν τα μάτια μου
όχι από νύστα
αλλά από την γλύκα
του ονείρου ..
Για δες πείσμα ... !
...κυρ ... σαμ ...
Παρακολουθώ διακριτικά το πείσμα της κορδέλας που αρνείται να υποβληθεί στην δοκιμασία περιτυλίγματος . Προβάλλει ελιγμούς και δεν πειθαρχεί στις εμπνεύσεις των δαχτύλων του χεριού μου .
Ωστόσο τα όμορφα χρώματα σαν λιωμένα ηλιοβασιλέματα τυλίγουν το μικροκαμωμένο κουτί . Το κουτί των ονείρων ! Με αυξημένη την προσοχή μη ταράξω το εσωτερικό του φέρνω δύο στροφές και καταπιάνομαι τελετουργικά με αυτό που λένε << συσκευασία >> . Συσκευασία ονείρων !!! Δεν θέλει και πολύ να καταλυθεί η ευθραστη ισορροπία του περιεχομένου . Γιατί όσο να πεις από αρχαιοτάτων χρόνων τα όνειρα φημίζονται για την ιδιότητα του εύθραυστου , του απρόβλεπτου , του απροσδόκητου , του απρόσιτου , του ανεκπλήρωτου .. ! Είναι μακρύς ο κατάλογος !
Θα μπορούσα να παραθέσω περισσότερα βαγόνια -- ιδιότητες - που σύρονται πίσω από την ατμομηχανή που λέγεται όνειρο . Στέκομαι όμως στην αποβάθρα υπομονετικά , όπως το ίδιο υπομονετικά στέκει καρφιτσωμένο στο πέτο του σακακιού μου το σημάδι -- σινιάλο -- αναγνώρισης ...! Ένα τριαντάφυλλο νοτισμένο από την υγρασία των δακρύων και την εξαέρωση των βημάτων του γηραιού και παλαιού πλέον χρόνου .. !
κυρ.... σαμ....
