.. Αγάπη μόνο ρεεεεε ... !!!

  .....  Ο  ουρανός στάζει  . Μια χαραμάδα  αδύναμη δίνει χώρο και σχηματοποιεί  δίοδο . Στάζει μέρες της εβδομάδας .  Μέρες της εβδομάδας σ ελεύθερη πτώση , πέφτουν , σταλαγματιές από τον θόλο τ  ουρανού στο θολό  τοπίο της γης .  Ποτιστική βροχή  αφήνει τα χνάρια  της σε κάθε κομβικό σημείο της καθημερινότητας μας . Συνήθως τα πρωινά Σαββάτου  κρύβουν κάτι από το καταλάγιασμα  της υγρής διαδρομής .  ¨Όλο και κάποιος μίνι απολογισμός  συνοδεύει  το καφεδάκι .  Τι έγινε ?? Τι  δεν έγινε ?? Πως και δεν έγινε ??  Καφεδάκι .. !  Χμ !  Θείον δώρον  ζωής , για όσους μπορούν  και γεύονται  το χαλαρωτικό άρωμα . Τούτες τις μέρες  μέσα σε αυτό το χαλαρωτικό άρωμα  αχνοφαίνεται μια πολύχρωμη μάσκα .  Μια  μάσκα αιωρούμενη  ν  αλλάζει  σχήμα και μέγεθος , αλιεύοντας πρόσωπα , άλλοτε  χαμογελαστά , άλλοτε θλιμμένα . Μια ευμετάβλητη μάσκα μπαίνει στην πρόσφατη καθημερινότητα  και εντελώς αυθόρμητα  διοχετεύει προς τα έξω  τ  ανείπωτα και τα κρυμμένα . Πέφτουν τα τείχη . Η αλήθεια διαθλάται  σε μια ομαδική παράκρουση . Το πλήθος  μασκαρεμένο  αλαλά-- ζει  και  μεθά με μουσικές  στη διαπασών !  
   Οι πλατείες , οι πεζόδρομοι , χώροι ανοιχτοί , χώροι που συμβάλλουν  και συμπληρώνουν το αποκριάτικο σκηνικό .  Στην άκρη  του λιθόκτιστου ελαφριά αποφλοιωμένου  τοίχου  στέκει  ημιγερμένος  στην ράχη του  ένας κλόουν . Από τις κινήσεις του καταλαβαίνει κανείς πως καταπιάνεται με την προετοιμασία  του προσώπου  για την μεταμόρφωση του . Ένα καθρεφτάκι παιχνίδισμα στα μαγικά δάχτυλά του , χρώματα φωτεινά , καπέλο τεράστιο , λευκά γάντια  καταφύγιο για τ ακροδάχτυλα του . Τον παρατηρώ  πως από το καθρεφτάκι  περνά  στον άλλον  καθρέφτη όπως αυτός  σχηματοποιείται  από το  αλαλάζων  πλήθος . Τον παρατηρώ πως μπαίνει στα είδωλα που εκπέμπει  αυτός ο συγκεκριμένος  ομαδικός καθρέφτης . Πως αλλάζει βηματισμό  , γεννά γκριμάτσες , παίζει με την θλίψη την χαρά , μετεωρίζεται  από το δάκρυ στο χαμόγελο , πολλές φορές  σμίγουν  και τα δυό  με  απόλυτη ισορροπία .  Και να που η φιγούρα  του κλόουν  μέρα με την μέρα  μπερδεύεται  στην καθημερινότητα  έως ότου κορυφωθεί  το  εορταστικό  αποκριάτικο  πρωτόκολλον  ! 
   Την επόμενη μέρα   θεωρητικά τουλάχιστον μάσκες τέλος !  Ο κλόουν συρρικνώνεται  εντός μας , ο καρνάβαλος   ρίχνεται στην πυρά (  τιμωρία ?? ) .   ΄Άλλοθι  τέλος !!! 
   Ο ελαφριά αποφλοιωμένος λιθόκτιστος τοίχος   μπορεί

να μην  φιλοξενεί την ημιγερμένη πλάτη του κλόουν , πλην όμως  στην θέση του υπάρχει καρφιτσωμένο  το σύνθημα : Αγάπη μόνο ρεεεεε .... !!!   
                                               ....κυρ ...  σαμ ....