......λόγια και σκέψεις για το έργο ...

      Αραγε  αργεί  ακόμη  η  ακτή ?
      Τραβω  την  κουρτίνα    και  ανάμεσα   στις  σιλουέτες    που  γλυστρούν    στο  μισοσκόταδο    διακρίνω  < Το  αγόρι  με  τη  βαλίτσα > . Βλέπω  τον  Ναζ    με  τη  βαλίτσα  να  κατεβαίνει    τα  στενά  σοκάκια    της  πόλης .
   Αψηφώντας    την  φθινοπωρινή  βροχή    λούζεται    μ  αυτήν   αλλά  και  με  την  περιπλάνηση  του  .  Για  δες   πως  με  το  αργόσυρτο   βήμα  του   ιχνογραφεί   την  δική  του  ξεχωριστή    γεωγραφία  , άλλοτε  ξαποσταίνει  , άλλοτε   ζυγιάζει   τον  σκούφο  του  , περνά  στο  απέναντι   πεζοδρόμιο .
   Κοντοστέκεται  ,  επιλέγει    κατευθυνση  , βγάζει   από  την  φαρέτρα  του  , τη  δύναμη   του  παραμυθιού   ... <  ... τι  θα  έκανε  ο  Σεβάχ  ? ... >, ακουμπά   στην  αξία  της  φιλίας  .. < ... γνώρισα  ενα  κορίτσι   που  το  λένε  .... Πως  σε  λένε  .. ?? ... > .
      Για  δες πως   σκόρπιες  σκιές  καθρεφτίζονται  στο  βλέμμα  του....το  κολύμπι  της  αλήθειας    τυπωμένο  δυστυχώς  στα  ψιλά   γράμματα  ...... 
  <  ...σε  κύματα  η  λαθρομετανάστευση ...>
  < .. η  λέμβος   ανετράπη  στη  Λέσβο ... >
 < .... μεγάλη  σταγόνα  στον  ωκεανό  ... >
  Αραγε  αργεί  ακόμη   η  ακτή ???    Φυγή  προς  τα  που ???
       Για  δες  μια  ιστορία   που  ενώ  κατά  βάθος  λέει   σκληρά  πράγματα  , παραμένει   ανάλαφρη    με  χιουμορ    και  ευαισθησία  , γεγονός   που  οφείλεται στην  τρυφερή   αύρα  που  εκπέμπει   η  γραφή  του  Μάικ  Κένι .
                                                                κυρ....  σαμ ..
( από  το  πρόγραμμα  της  παράστασης   ΦΥΓΗ  ΠΡΟΣ  ΤΑ  ΠΟΥ ?  < ΤΟ  ΑΓΟΡΙ  ΜΕ  ΤΗ  ΒΑΛΙΤΣΑ .. >  Μαικ  κένι