κάτω από τον Αττικό ουρανό ..!!!

....κάτω  από  τον  Αττικό  ουρανό   το  από-γιομα   με  βρίσκει  στο  μετρό  .  Λιγοστός  κόσμος  λιγοστή  και  η  πιθανότητα   να  ημερέψει  ο  καύσωνας ,  αν  θέλεται  κατά  κόσμο  αποκαλούμενος ...μίνι  καύσωνας !
       Σε  λίγο   μια  επίσης  ζεστή  φωνή   διαχέεται  στο  βαγόνι  .  Με  καλλιγραφική   διάθεση   κάτι  σαν  " ηχητική  κονσέρβα "   ερχεται  ως  γιατροσόφι  λησμονιάς ...."  Σύνταγμα   ανταπόκριση  με  την  γραμμή   τρία ..... "   Η  παρέμβαση  της  οντως   καθοριστική  θα  ελεγα   και  αντίδοτο   στην  αφηρημάδα .  Τα  βήματα  μου  σχεδόν  σέρνουν  σκέψη  και  σακίδιο .  Το  σακίδιο  μάλιστα  εχει  για  τα  καλά   βολευτεί  στον  δεξί   μου  ώμο .
        Ετσι  όλοι  μαζί   ,  σκέψη  και  σακίδιο  γίναμε  βορά  στις  διαθέσεις  της  κυλιόμενης  σκάλας  η  οποία  με  σιγουριά   σε  δευτερόλεπτα   παραδίδει   σκέψη  και  σακίδιο   στ  αδηφάγα  βλέμματα   του  ανώνυμου  πλήθους.   Τόσος  κόσμος  ,  τόση  ανασαιμιά   ξεχωριστές  ιστορίες !!! Κάθε  μια  στο  προσπέρασμα  τους    μας  αφήνουν   μια  γνώριμη   γεύση ,  ενα  άρωμα  οικείο ,  μία  ανεπαίσθητη  υποψία  οτι   κάτι  ...μας  θυμίζει  !!!
     Μπερδεμένος  στο  πλήθος  και  μέρος  του  συνόλου   διασχίζω  την  βουή  της  πόλης  .  Προορισμός ???  Υπεραστικός  σταθμός  λεοφωρείων .   Πραγματικά  μου  πήρε  κάμποσα  λεπτά  της  ώρας  για  να  βαδίσω  στον  χάρτη   της  ανθρωπογεωγραφίας   οπως  αυτός   ξεδιπλώνεται   στον  χωρο  οπου  ξεχειλίζουν  οι  απο-χωρισμοί !
        Ετερόκλητοι  ηχοι   άνθρωποι  και  μηχανές ,  κάτω  από  το  ίδιο  σκέπαστρο  κάτω  από  το  ιδιο  θερμοκήπιο  σμίγουν  σε  συνοριακές   στιγμές  αναχώρησης  η  επιστροφής !    Αυτοί  που  μένουν  και  αυτοί  που  φεύγουν !
        Ανάμεσα   στο  πηγαινέλα  των  ανθρώπων  η  πιτσιρικαρία   σαν  σμήνος   από  μελίσσι ζωσμένο  στην  άγνοια  και  πνιγμένο  στην  παιδική   εκμετάλευση  προσπαθεί   ν  αποσπάσει   ολίγον   από  την  γύρι  των  συνανθρώπων  !!!
                                                                            ......   κυρ

... ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΣΗΜΕΙΩΤΟΝ ...!!!

...Σμιλευμένα τα όνειρα κάδρα σε άδειους τοίχους / ανώνυμα κι επώνυμα ψάχνουν για ενοίκους/. Συνομιλούν ψιθυριστά/ ετσι κοματιάζουν την βραδυά / .
Κι όσο οι ένοικοι αργούν / τα όνειρα μόνα τους μονολογούν/ θορύβους ακούν συνεχώς / βήματα πίσω βήματα μπρός /.Με την σκέψη σημειωτόν / αλάζουν στάση γέρνουν εντός /πρόθυμες δανεικές λεξούλες / κλώθουν αλλοτινές ιστοριούλες / .
...Η τελευταία φράση ξέφυγε λίγο από την νοτισμένη χαρτοπετσέτα- αυτοσχεδιο σημειωματάρι- η βιασύνη της πένας σε συνδιασμό με τον ψίθυρο και την σιωπηλή ταχυλογία των κάδρων με τους ενοικους που φιλοξενούν προσδίδουν ρυθμό αλματώδη
ικανό ωστόσο να φιλοδωρίσει την ρυτιδωμένη χαρτοπετσέτα με αλλοτινές ιστορίες....Τεταρτημόρια δημιουργίας!!! Στιγμιότυπα ζυγιασμένα σε υγρή ξύλινη μπάρα...όνειρα σμιλευμένα στον πάγκο της νυχτωσιάς!!!