...ανακωχή λόγω Πασχα !!!!

...Ειναι γκρίζα οντως η σκέψη;;; Εχει χρώμα αραγε η επιθυμία μας;; Εχουν χρώμα οι παρατηρήσεις μας ;;; Ποιος πίνακας ζωγραφικής απεικονίζει την εσωτερική αυτή διεργασία;;; Την πάλη των χρωμάτων!!! Το μίγμα των χρωμάτων !!! Ξετυλίγουμε το κουβάρι και χάνεται στον λαβύρινθο !
Κι αν το νήμα δεν μας κάνει το χατήρι , εμεις παραμένουμε εντος στην πανδαισία των χρωμάτων , στην πανδαισία των αμφιβολιών για το αλφα η το δίνα γεγονός . Ο λαβύρινθος μας μπλοκάρει μεν ομως δεν μας κομπλάρει !!! Ωστόσο ανακωχή!!! Πρωτόκολλον εορταστικόν και σμήνος ευχές φτερουγίζουν στον γυάλινο ουρανό του υπολογιστή.
Ευχες ανάσες που σμίγουν στου ονείρου την σκάλα !!!
Καλή Ανά(σ)ταση ψυχής !!!

...ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!! ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ !!!!

...Ο φόβος του τερματοφύλακα....

...Χιλιάδες μάτια σε καρφώνουν . Δύο τα δικά σου. Τι κι αν σταυροκοπηθείς κι αφήσεις , ανάμεσα απο σένα και την μπάλα , που ρουφάει τα μάτια σου , μικρό σταυρό για φυλαχτό. Αυτή θ ακολουθήσει την πορεία της. Εσύ στηλώσου όσο μπορείς στα πόδια σου. Εισαι το ελάφι που ακροβατεί πάνω στην τεντωμένη χορδή των νεύρων μας κι εκείνο τρέχει τρέχει μες το δάσος και το φοβίζει του ανάλαφρου τρεχαλητού η αντήχηση .
Θα περάσει;; Δεν θα περάσει;; Αυτή η αγωνία μας κρατάει τώρα στη ζωή. Ομως εσύ σφίξου στον φόβο σου. Πόνταρε ακόμη στον νόμο των πιθανοτήτων που σ έχουνε τυλίξει σαν μια τεράστια αράχνη . Γιατί, νεαρέ μου μονομάχε , ιππότη της νέας μας ζωής , κάθε κατευθυνση ειναι πιθανή. Μέχρι την ύστατη στιγμή όλα πουλιούνται κι όλα παίζονται . Μονάχα ο φόβος δεν πουλιέται και δεν παίζεται. Ο φόβος της στιγμής αγχόνης που καλπάζει . Ο φόβος να σαι μόνος μες το γήπεδο αρένα και να σπαθίζουν γύρω σου αναρίθμητα μάτια στιλέτα. Ο φόβος ν αντικρίσεις το φόβο σου .....
....Ποίημα του ΤΑΚΗ ΚΑΡΒΕΛΗ ..Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ .. από την συλλογή του ..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΡΣΙΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ... ( ΣΤΙΓΜΗ 1988 )

..Τώρα πια...αυριο..!!!

__ Τι ώρα πήγε;
__ Παρά δέκα..Πόσες ώρες είναι;
___ Εχουμε χρόνο προλαβαίνουμε ...
___ Σκέψου που θα είμαστε αυριο!!!
__ Α..Α..Α για δες΄;;
___ Το ποδήλατο !!!
___ Παλαιάς κοπής..το κουδούνι του η σέλα του..
___..Και το χρώμα του...πανέμορφο..
___ Ηλιοτρόπιο εεε ;;
___ Οι ρόδες του εννοείς;;
___ Παράξενο εβδομάδες τρείς ξεχασμένο..
__ Ο ιδιοκτήτης εχει εξαφανισθεί..
__ Κοίτα κοίτα στραβοτιμονιά !!!
__ Οι ζάντες του τσαλακωμένες..το ιδιο και οι ακτίνες του...
___ Αυτά πάνε μαζί...στραπάτσο..
____ Σύγκρουση;;
___ Ποιός ξέρει;;
____ Τι ώρα πήγε;;
___ Ποιός ξέρει;;
___ Παρά τρία ..
____ Δεν εχουμε χρόνο..
___ Τώρα πιά..
___ Θα ερθουν οι εργάτες..
____ Σε λίγες μέρες;
___ Θα το μαζέψουν..
____ Καινούργιο στέκι..
___ Τι ώρα πήγε;;
____ Ποιός ξέρει
_____ Εχουμε χρόνο;
_____ Τώρα πιά... αυριο..

..σφυρήλατες σκιές...!!!!

....Παραμερίζω την κουρτίνα που κρύβει τον ήλιο , οι ακτίνες του αλφαβητάρι πρωτόμπαρκο σε πλοίο άγονης γραμμής. 

 Παραμερίζω την κουρτίνα που κρύβει την θάλασσα η άφρη της υγρά φωνήεντα στροβιλίζονται στην δίνη του ανέμου...

 Παραμερίζω την κουρτίνα που κρύβει τ όνειρο...και είναι κάτι σκιές σφυρήλατες σκέψεις που τρυπώνουν στον χάρτη των ονείρων ... Μπλεγμένος στους λεπτοδείκτες του ρολογιού λησμονημένος στην άκρη του χρόνου ταξιδεύω....και να για δες πως το τράνταγμα του κόσμου πωλείται δωρεάν σε πακέτο με σελοφάν....

. Παραμερίζω την κουρτίνα από την οχλοβοή  γεννιέται ο χορός της σιωπής και μουρχονται ψιθυριστά γνώριμοι στίχοι από παλιά....

. ... Σου χαρίζω την ταμπέλα ανεπιθύμητη καραμέλα 

Την παράγραφο την δύο το πρωτόκολλο το κρύο

 Σου χαρίζω και το ψέμα

 το εδάφιο το ένα.

 Μη θαρρείς πως δεν θ αντέξω

 την σιωπή να βγάλω έξω...

                     κυρ  .. σαμ .. 

....στο μεταίχμιο της ...νύστας !!!

....Επειτα από μια κωπιαστική μέρα η Θωμαϊς επιστρέφει στο σπίτι της. Ο κρότος που αφήνει το κλείσιμο της πόρτας, υπογραμίζει τον θυμό που την ταλανίζει .... Τα βήματα της μαρτυρούν τις πρόθέσεις της. Σε λίγο χωρίς να το καταλάβει βυθλιζεται στο καναπεδάκι. Τα ματοτσύνορα της βαραίνουν καθώς το τρέϊλερ των ονείρων μπερδευεται στο μεταίχμιο της νύστας !!!!
.... Αϋπνες ώρες πνιγμένες στην σκέψη δραπετεύουν απ το μυαλό της..!!!
Μουσκίδι από την υγρασία της μοναξιάς...!!! Ωρες καλοσυνάτες , Νύμφες , Νεράϊδες παραμυθιών αναδύονται από ξεχασμένα λιθόκτιστα πηγάδια..!!!
Νεράϊδες με ψάθινα καπέλα μπλέ κορδέλες , χορεύουν και ντύνουν την Θωμαϊς με τον κυκλοτικό τους χορό!!!! Απαλαίνουν το βάρος της νύχτας!!!
Η σκέψη αλαφραίνει.. και ο ύπνος βαθαίνει πιότερο...!!!

....Λίμνη ονείρων....!!!

.....Και οταν όλα τ αφήνουμε να μας προσπερνούν με σβελτάδα και βιασύνη , δεν χάνουν την ευκαιρία συσωρεόνται και αποκτούν την στασιμότητα τους. Αρνούνται πεισματικά να ξεστρατίσουν και ασάλευτα οπως ειναι στον πυθμένα των ονείρων μας λιμνάζουν στην πεδιάδα των εκρεμοτήτων! Λίμνη ονείρων που νοτίζει τον χάρτη της ανθρωπογεωγραφίας μας !
Ενα απαλό αεράκι δροσίζει και απο-βάλει τον ετεροθαλή πυρετό μας!
Το φεγγάρι δημιουργικός προβολέας φεγγίζει και ρυθμίζει την ρότα του καραβιού πάνω στα λιμνάζοντα νερά!!! Χάρτινο καραβάκι εν πλώ !!! Το σκαρί μας δανείζεται τα ιχνη που αφήνουν οι υδάτινοι κύκλοι οπως αυτοί γεννιούνται καθώς το λιθαράκι του μικρού παιδιού εκπυρσοκροτεί με απίστευτου κάλους ταχύτητα και ορμή στο κέντρο της λίμνης ....

...σταλαγματιές στο ...ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΜΕ ΡΑΓΕΣ...!!!

....σταλαγματιά...σταλαγματιά η βροχή χαρακώνει την λευκή κόλα λιθαράκια σε χωματόδρομους προδίδουν την περπατησιά μας...το πέλμα γυμνό βήμα το βήμα η βροχή δυναμώνει!!! Η απουσία υγρή κορνίζα γέρνει από το βάρος , κι ετσι οπως ειναι γερμένη στάζει μελάνι...μελάνι που απλώνει ρανίδα ρανίδα . Πλάθει και πλάθεται ! Μπλέκει και μπλέκεται! Περιπλανήσεις σε δρομους που καίνε , σε ατραπούς και βρόχινους διαδρόμους που οδηγούν σε ξέφωτο της ελπίδας...!!!
( απόσπασμα από ραδιοφωνική εκπομπή ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΜΕ ΡΑΓΕΣ κάθε ΤΕΤΑΡΤΗ 8-10 από τον ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ FM 95,8 με τον Κυριάκο Σάμιο και την Κική Νταβίλη )
....χαρά μας ν ανταμώνουμε..!!!

...ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ...!!!

...Και ύστερα μισογερμένη στην μεσοτοιχία του ονείρου νιώθει την υγρασία των λέξεων να σμίγει με το άρωμα του σκοταδιού... ακουμπισμένη για λίγο στο ξεθωριασμένο σύνθημα του τοίχου απομεινάρι Δεκεμβριανής νύχτας στέκει ασάλευτη και με συνοδηγό την φωνή του αφηγητή ταξιδεύει στα τοπία της ιστοριούλας ... μισογερμένη στην μεσοτοιχία του ονείρου με τα πόδια σε θέση κάτι σαν όρθιο σταυροπόδι και σύμμαχο τ ακουστικά του ραδιοφώνου χάνεται στην αφήγηση του εκφωνητή...... ΚΑΠΟΤΕ λέει ήταν μία κοπέλα τυφλή..μισούσε τον εαυτόν της που ήταν τυφλή... Μισούσε τον καθ ένα εκτός από τον αγαπημένο της . Αυτός ήταν πάντα εκεί γι αυτήν. Την αγαπούσε πολύ και ήταν πάντα δίπλα της!!! Του είχε πει ότι αν θα μπορούσε να δει τον κόσμο θα τον παντρευόταν !!! Μια μέρα κάποιος της δώρισε δυο μάτια και τότε μπόρεσε να δει τον κόσμο. Είδε και τον αγαπημένο της . Εκείνος την ρώτησε γεμάτος χαρά ...τώρα που μπορείς να δεις τον κόσμο θα με παντρευτείς; Η κοπέλα όμως έκπληκτη είδε πως κι αυτός ήταν τυφλός και σοκαρισμένη από αυτό αρνήθηκε να τον παντρευτεί! Το αγόρι έφυγε δακρυσμένο και με πόνο ! Αργότερα της έστειλε ένα γράμμα ... ΑΠΛΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ....  
     ΥΓ.   Αλλιεύτηκε από το χρονοντούλαπο του  ΤΕΤΡΑΔΙΟΥ ΜΕ ΡΑΓΕΣ .... Ιστορίες χωρίς ημερομηνία λήξης ... !!!  κυρ... σαμ ..