..... Μα δεν ζώ ... !!!

  Ενα  από  τα  πολλά   σύνδρομα  που  μας   κυκλώνουν  , και  με  καταπληκτική  δεξιοτεχνεία   εισβάλλουν   αυθαίρετα    στο  καθημερινό  διάβα  μας ειναι   και  το  πολύχρωμο   πέπλο  του κ. Χρόνου    με  τ  οποίο  καλύπτει    το  πρόσωπο  του   κάθε  φορά  που   αποδρα  από  το  ημερολόγιο  για  να  γίνει  ενας   ανάμεσαά  μας .
    Μα  επιτέλους  κύριε  Χρόνε  !  Αποκαλύψτε  το  πρόσωπό  σας  !   Τί  είστε  κύριε  Χρόνε ???
Στο  ακέραιο  χρήμα ( ο  Χρόνος  ειναι  χρήμα )  , η  μήπως  ασκείτε  το  επάγγελμα  του  γιατρού ? ( ο  Χρόνος  τα  πάντα  γιατρεύει )  εκτός  βέβαια  αν    διεκδικείτε    τον  τίτλο  του  μη  κουβαλητή  (  οσα  φέρνει  η  ώρα  δεν  τα  φέρνει  ο  Χρόνος ) .
  Ομως  για  ποιόν  Χρόνο  μιλάμε ?  Τον  γηραιόν    η  τον  εκκολαπτόμενο ?      Αποκαλύπτουμε  το  πακέτο  που  κρατά  στα  χέρια  του .   Διακρίνουμε  τον  αριθμό  ... 2015  και  μια  διάθεση  για  κουβεντολόι .....
ΧΡ-------   Φίλε  του  2015  πως  ζείτε  αυτήν  την  εποχή ??  Που  κοιμάστε  ?
ΦΙΛ____  Εεεεε!  ... Ολο    και  κάποιος  πυρηνικός  σταθμός   μένει  για  να  κοιμόμαστε   τα  βράδια ..... εκτός  αν  προλάβουμε   άδειο  παγκάκι ..!  Βέβαια  υπάρχουν   και  φύλακες  που  κατά  καιρούς  μας  διώχνουν  με  το  σιδερένιο  πόδι .
ΧΡ_______  ΄Ολοι  οι  φύλακες  εχουν  σιδερένιο  πόδι ?
ΦΙΛ_______  Μα  όλα  τα  ρομπότ  εχουν  σιδερένιο  πόδι
ΧΡ________     Ωστε  οι  φύλακες  ειναι  ρομποτ .... καλά  και  που  αλλού  κοιμάστε ?  Φαντάζομαι  σε  πάρκα ....γέφυρες ... στοές ?
ΦΙΛ_____   Δεν  υπάρχουν  πάρκα   εχουν  γίνει  συνεργεία    που  επιδιορθώνουν   ρομπότ ...
ΧΡ______   Και  δεν  μου  λες  φίλε  μου   , παντού υπάρχουν  ρομπότ  ,  η  μόνο  στην  χώρα  σου ?
ΦΙΛ  ______  Ο  κόσμος  όλος  ειναι  μια  χώρα  !  Η  χώρα  του  Μεγάλου  Αδελφού ....
ΧΡ_______  Και  ποιός  ειναι  ο  Μεγάλος  Αδελφός ?  Εγώ  τον  Μέγα  Αλέξανδρο  γνωρίζω  από  την  ιστορία .
ΦΙΛ ______  Ειναι  ο  άνθρωπος  που  εκλέγει  το  συμβούλιο   ελέγχου  της  σκέψης ....
ΧΡ______  Η  βουλή  της  χώρας  σου  ?
ΦΙΛ _____   Ναί  ....Ναί ...
ΧΡ______    Τι  ειναι  αυτό  το  Συμβούλιο ?
ΦΙΛ______  Ομάδα  ανθρώπων  που  ελέγχει  την  σκέψη  άλλων  ανθρώπων .....
ΧΡ_____  Πως  τα  καταφέρνει  δεν  ειναι  δύσκολο ...?
ΦΙΛ _____  Μα  δεν  έχεις  ακούσει  για  το  σισσύτιο
ΧΡ_____  Σισσύτιο  ... Χμ !  Σισσύτιο ... !   Ναι  που  οι  άνθρωποι  μπαίνουν  στην  σειρά  να  τούς  μοιράσουν  φαγητό  ....
ΦΙΛ_____  Ακριβως! ...  Μόνο   που  για  να  πάρουν  φαγητό  πρέπει  να  περάσουν  από  το  μηχάνημα
ΧΡ_____  Ποιό  μηχάνημα ???
ΦΙΛ _____  Ειναι  το  μηχάνημα  που  ελέγχει  την  σκέψη  καθημερινά .....
ΧΡ______  Καλά  εσύ  δεν  έχεις  περάσει  από  το  μηχάνημα ?
ΦΙΛ  _____  Εγώ  δεν  τρώω!
ΧΡ______  Και  τότε  πως  ζείς ???
ΦΙΛ  _______  Μα  δεν  ζώ    !   Δεν  κατάλαβες   ακόμα   οτι  είμαι   ενα  φάντασμα    που  δραπέτευσα   απ  την  χώρα  του  Μεγάλου  Αδελφού ??? 
                                                       ..... κυρ......  σαμ .....

Οταν έρχονται τα σύννεφα ... !

.......  Οταν  έρχονται  τα  σύννεφα  !  Ματσου   Πίτσου    Περού  !  Μυρωδιές  και  χρώματα   στα  ....ύψη ! Η  φύση  αποκαλύπτεται  μέσα  από  το  πέπλο και  οι  ενέργειες   διασταυρώνουν  τα  ... ξίφη  τους !

Ζουμερές στιγμές !!!

.......Με  την  πλάτη   στον  τοίχο !!!   Ζωή  σε  όρθια  στάση  και  με  ...την  πλάτη  στον  τοίχο  !  Μποκοτά  Κολομβία  .... πρωινό  καθημερινό  στιγμιότυπο    απλωμένο  < χύμα >   στο  βλέμμα  των  περαστικών ... !  Ζουμερές  στιγμές   επιβίωσης ...

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

  ΤΟ  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ  --  ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ  ΝΑΥΠΛΙΟΥ      σας  καλεί   να  παρακολουθήσετε   την  θεατρικη  μας  παράσταση 
   
       ΦΥΓΗ  ΠΡΟΣ  ΤΑ  ΠΟΥ ???  <  ΤΟ  ΑΓΟΡΙ  ΜΕ  ΤΗ  ΒΑΛΙΤΣΑ  >  του  Μάικ  Κένι
                      Μετάφραση  Ξένια  Καλογεροπούλου

Οι  παραστάσεις  θα  δοθούν  13  και  14  ΔΕΚΕΜΒΡΗ   στο  ΤΡΙΑΝΟΝ     Ναυπλιον
  Ωρα  έναρξης   9.00μ.μ. 
          η  παρουσία  σας   θα  μας  χαροποιήσει  ιδιαίτερα  ...!

                                                 Με   τιμή
                ΤΑ  ΜΕΛΗ  ΤΟΥ  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ    ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΝΕΑ (Πυξίδα 101): Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου βγαίνουμε στον “αέρα”

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΝΕΑ (Πυξίδα 101): Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου βγαίνουμε στον “αέρα”

Θεατροδρόμιον εν Ναυπλίω: "Η δημιουργικότητα της σιωπής" ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΠΑΤΣΑΛΙΔΗ...

Θεατροδρόμιον εν Ναυπλίω: "Η δημιουργικότητα της σιωπής" ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΠΑΤΣΑΛΙΔΗ...: ..................... .................. .............. Επτά, Κυρ ιακή 2 Νοεμβ ρίου 2014 Η δημιουρ γικότητα τ ης σι ωπ ή...

Ονείρου και παραμυθίας γωνία .. !

Η  τελευταία  γουλιά  του  καφέ   συμπίπτει   με  την  τελευταία   γουλιά   της  σκέψης . Τ  αποτυπώματα  στον  πήλινο  βυθό  του  ποτηριου  αφημένα  σημάδια  ,και  όπως  τα  κοιτώ  από  ψηλά ομοια  καταγκρεμισμένα   από  μουσκεμένο  χάρτη   μετερεολογικού  δελτίου .  Βαρομετρικά  , σκόρπιοι  λοφίσκοι ,  και  ημιθανείς  αέρηδες  καταλαγιάζουν  στη  σιωπή  τους . Ακουμπώ  το  φλυντζάνι  πλάι  στο  μισογεμάτο  /μισοάδειο -- επιλογή  δική  σας - πακέτο . Λιγοστα  τσιγάρα , λιγοστή  και  η  υπομονη .  Κοιτώ  το  ρολόι  του  σταθμού  ,  οι  λεπτοδείκτες  του   βουτηγμένοι  στην  ραθυμία μήτε  η  βουή  της  πόλης μήτε  το  πηγαινέλα   των  ανθρώπων   πάνω  στην  αποβάθρα μαρτυρούν  πως  συμμερίζονται    την  νωχελική  διάθεση  του  ρολογιού .
   Η  βιασύνη  τους  πολυφορεμένη  περπατησιά  ξεδιπλώνεται πλάι  στις  ορφανεμένες  ράγες  , βίοι  παράλληλοι  θα  έλεγα . Ρίχνω  το  βλέμμα  μου   στο  πακέτο . Ξεθοριασμένοι αριθμοί ,  με  μολυβένια  γραφή   και  μια  διευθυνση λιωμένη  από  την  λάβα  του  χρόνου που  λέει  .... Ονείρου  και  παραμυθίας  γωνία !  
    Ενα  τσιγάρο  μείον   με  την  κάπνα  του  να  λικνίζεται  και  να  στέλνει  την  τέφρα  της  σκέψης  στον  ορίζοντα  κατι  σαν  αιωρούμενο   σινιάλο   .. φωτοστέφανο    στα  ευτραφή  μάγουλα   του  ρολογιού  και  κατα  μήκος   της  αποβάθρας   του  ερειπωμένου πια    σταθμού !  
     Ονείρου  και  παραμυθίας  γωνία !!!  ... Μνήμη  καί  λήθη  !  Συγγενεις  εξ  αγχιστίας ???  
                                                                              .....  κυρ...σαμ ...

Θεατροδρόμιον εν Ναυπλίω: Στενό στο Ναύπλιο, νύχτα (https://www.facebook.co...

Θεατροδρόμιον εν Ναυπλίω: Στενό στο Ναύπλιο, νύχτα (https://www.facebook.co...: ........... ............ ............. ...............            Στενό στ ο Ναύπλ ιο, νύχτα   (από dora giannopoulou στην ομάδα

... σας συγχαίρω και σας ευχαριστώ ....

....  Και  να  που  ήρθε   η  στιγμή   τα  φώτα    της  αίθουσας    να  χαμηλώσουν  ,  οι  ψίθυροι  να  κοπάσουν    κι  ένα  ακόμη   μοίρασμα   να  προβάλλει   στο  προσκήνιο  .
     Ισως  γιαυτό   το  τρέμουλο  της  γραφής    μου  σκαλώνει   στο  μάνταλο  της  βαλίτσας  .  Το  περιεχόμενό  της  και  περιεχόμενό  μας  , το  περιεχόμενό  μας   η  πραμάτεια  των  συναντήσεων   σ  εναν  ΤΟΠΟ  ΠΡΑΞΗΣ,  το  ΘΕΑΤΡΟ !
    Καθως  γράφω  τούτες  τις  αράδες    σαν  τρέιλερ   περνάτε  από  μπροστά  μου   αγαπημένοι  φίλοι  και  φίλες  , συνταξιδιώτες  ,  βλέπω  το  χαμόγελό  σας  , τις  γκριμάτσες  σας    ακούω  τις  φωνές  σας  ,  τις  προτάσεις  σας  , νιώθω   το  βλέμμα σας , την έκφραση  σας και  το  πάθος  σας  να  σμίγει   και  να  συνοδοιπορεί   μ  επαγγελματική   συνείδηση  .
     Σας  συγχαίρω  και  σας  ευχαριστώ   για  όσα   μου  προσφέρατε  κυρίως  όμως  για  όσα  δεχθήκατε   να  σας  προσφέρω  και  για  όσα  ανταλλάξαμε  .
        Ευχαριστώ  επίσης   και  τη  Νίκη   κι  ελπίζω   να  νιώθει  υπερήφανη    για το βαλιτσάκι της που με τόση αγάπη περιέθαλψε !
                            Ας  έχουνε   ήρεμες  θάλασσες   τα  ταξίδια  μας ...!
                                                                                                          ... κυρ...σαμ...
(  από  το  πρόγραμμα  της  παράστασης  Φυγή  προς  τα  πού ???  < Το  αγόρι  με  τη  βαλίτσα .. >  του  Μάικ  Κένι   )

......λόγια και σκέψεις για το έργο ...

      Αραγε  αργεί  ακόμη  η  ακτή ?
      Τραβω  την  κουρτίνα    και  ανάμεσα   στις  σιλουέτες    που  γλυστρούν    στο  μισοσκόταδο    διακρίνω  < Το  αγόρι  με  τη  βαλίτσα > . Βλέπω  τον  Ναζ    με  τη  βαλίτσα  να  κατεβαίνει    τα  στενά  σοκάκια    της  πόλης .
   Αψηφώντας    την  φθινοπωρινή  βροχή    λούζεται    μ  αυτήν   αλλά  και  με  την  περιπλάνηση  του  .  Για  δες   πως  με  το  αργόσυρτο   βήμα  του   ιχνογραφεί   την  δική  του  ξεχωριστή    γεωγραφία  , άλλοτε  ξαποσταίνει  , άλλοτε   ζυγιάζει   τον  σκούφο  του  , περνά  στο  απέναντι   πεζοδρόμιο .
   Κοντοστέκεται  ,  επιλέγει    κατευθυνση  , βγάζει   από  την  φαρέτρα  του  , τη  δύναμη   του  παραμυθιού   ... <  ... τι  θα  έκανε  ο  Σεβάχ  ? ... >, ακουμπά   στην  αξία  της  φιλίας  .. < ... γνώρισα  ενα  κορίτσι   που  το  λένε  .... Πως  σε  λένε  .. ?? ... > .
      Για  δες πως   σκόρπιες  σκιές  καθρεφτίζονται  στο  βλέμμα  του....το  κολύμπι  της  αλήθειας    τυπωμένο  δυστυχώς  στα  ψιλά   γράμματα  ...... 
  <  ...σε  κύματα  η  λαθρομετανάστευση ...>
  < .. η  λέμβος   ανετράπη  στη  Λέσβο ... >
 < .... μεγάλη  σταγόνα  στον  ωκεανό  ... >
  Αραγε  αργεί  ακόμη   η  ακτή ???    Φυγή  προς  τα  που ???
       Για  δες  μια  ιστορία   που  ενώ  κατά  βάθος  λέει   σκληρά  πράγματα  , παραμένει   ανάλαφρη    με  χιουμορ    και  ευαισθησία  , γεγονός   που  οφείλεται στην  τρυφερή   αύρα  που  εκπέμπει   η  γραφή  του  Μάικ  Κένι .
                                                                κυρ....  σαμ ..
( από  το  πρόγραμμα  της  παράστασης   ΦΥΓΗ  ΠΡΟΣ  ΤΑ  ΠΟΥ ?  < ΤΟ  ΑΓΟΡΙ  ΜΕ  ΤΗ  ΒΑΛΙΤΣΑ .. >  Μαικ  κένι

Εκλάπη η βαλίτσα του Ναζ !!!

Θλίψη  απύθμενη  !  Οσο  και  να  ξεφυλίζω  το  λεξικό   δεν  βρίσκω  λόγια   να  επωμισθούν  την  οργή  μου  και  τον  θυμό  μου   για  την  δυσάρεστη  έκπληξη   που  μας  επιφύλαξε   η  αποψινή  πρόβα   στο  ΤΡΙΑΝΟΝ   ΝΑΥΠΛΙΟΥ  !  Τέσσερεις  ημέρες  πριν  από  τηυν  παράσταση  διαπιστώσαμε   την  κλοπή   της  βαλίτσας  του  Νάζ .  Η  συγκεκριμμένη  βαλίτσα   πρωταγωνιστεί   στην  πλοκή  του  έργου  μας  (  Το  αγόρι  με  την  βαλίτσα   του  Μάικ  Κένι  ) επι  πλέον  εχει  αστείρευτη  συναισθηματικη  αξία  για  την  θεατρική  μας  ομάδα   , πολύ  περισσότερο  εμού  γιατί  γνωρίζω  το  ταλαίπωρο  βιογραφικό  της . Παρακαλώ  θερμά   τον  επίδοξο/ξη   που  προέβη  σε  αυτήν  την  κλοπή   ας  ενδιαφερθεί    να  μάθει  τι  σημαίνει   συναισθηματικη αξία  (  Μα  τι  λέω  ο  γραφικός ). Εχει  άλλωστε  την  δυνατότητα  να  ρωτήσει   τους  καθηγητές  και  τις  κακαθηγήτριες ..
                            ....  κυρ ... σαμ ..

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΝΕΑ: Το αγόρι με την βαλίτσα στο Τριανόν από το Θεατροδ...

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΝΕΑ: Το αγόρι με την βαλίτσα στο Τριανόν από το Θεατροδ...: Το Θεατροδρόμιο, η Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα του, και ο Κυριάκος Σάμιος, σας προσκαλούν στις 8 & 9 Νοεμβρίου, στις 9.00 μ.μ. στην π...

.. Ηρθε μας < μίλησε > του < μιλήσαμε > μας < άκουσε > το < ακούσαμε > μας < ταξίδεψε > το < ταξιδέψαμε > !!!

 To  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ  - ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ  ΝΑΥΠΛΙΟΥ   αισίως   διανύει   σχεδόν  τον  τρίτο  χρόνο   λειτουργίας . Με  σύμμαχο   την  σεμνότητα   την  γνώση την  εμπειρία   , το  καταστάλαγμα   της  οδοιπορίας  έρχεται   κόντρα  στους   δύσκολους  καιρούς ,και  με  αγάπη  για  το  θέατρο  με  αγάπη  για  τον  διπλανό , μοιράζει  την  πραμάτεια  της  βαλίτσας  .
    Μία  διαδρομή   βαπτισμένη    στην  δεξαμενή    λέξεων  και  ενοιών   οπως .....αγάπη , πόνος , κούραση , δυσκολίες , .γέλιο, κλάμα , παίρνω, δίνω , μαθαίνω , ψυχή , δημιουργία , ΘΕΑΤΡΟ .......
 << .. Το  πρώτο  μας  ταξίδι  ηταν  >>  μέσα   απο  θεατρικά   παιχνίδια  ,  αυτοσχεδιασμούς  , σιωπηλές  ομαδικές θεατρικές  δράσεις .  Στόχος  μας   η  καλλιέργεια   της  φαντασίας  , επικοινωνίας , εμπιστοσύνης , επαφής , ευαισθησίας .Παρότι  άστεγοι  (  εθισμένοι  πια  σ  αυτήν  την  παρενέργεια )  η  δημιουργική  μας   διάθεση    αποκτά   συνεχή  ροή .  Ερέθισμα  και  αφορμή   < Το  αγόρι  με  τη  βαλίτσα.. >  του  Μάικ  Κένι   που  μπήκε  αβίαστα  στην  συντροφιά  μας.
   Ηρθε  μας  < μίλησε >  του  < μιλήσαμε > ,  μας < άκουσε >  το < ακούσαμε > , μας  < ταξίδεψε > το < ταξιδέψαμε >  !!!  Ξεχωριστή    εμπειρία   για  την  ομάδα  μας   το  καλοκαιρινό  ΑΡΑΧΑΜΙΤΕΣ  WORKSHOP--  ΑΝΟΙΧΤΗ  ΠΡΟΒΑ (  Καλεσμένοι  απο  τον  ΣΥΛΛΟΓΟ  ΑΡΑΧΑΜΙΤΙΩΤΩΝ  <  Η  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ  ΤΟΥ  ΣΩΤΗΡΟΣ >  ).
   Και  νάμαστε  τώρα  στην   πόλη  μας  , συνεχίζουμε   συνεπιβάτες συνένοχοι  και  συνδημιουργοί    ακολουθούμε   τα  χνάρια  του  Ναζ .
     <  Το  αγόρι  με  τη  βαλίτσα >  !  Φυγή  προς  τα  πού ???  Ενα  ερώτημα   διεμβολίζει   την  σκέψη    και  αναδυκνύει   διλλήματα  της  εποχής μας .
   Φυγή  προς  τα  πού ???   <  Το  αγόρι  με  τη  βαλίτσα >  του  Μάικ  Κένι   για  δύο  μόνο  παραστάσεις  στο  ΤΡΙΑΝΟΝ  Ναύπλιο    ωρα  έναρξης   9.00μ.μ.   παράσταση  που   καταργεί  τα  σύνορα της  ... εισόδου με  την  ... ελευθερη  είσοδο ...!!
     Υπό την  αιγίδα  του  ΔΟΠΠΑΤ  
                                                      

       Δυο  λόγια  για  το  εργο

Σε  μια  από  τις  γειτονιές  της  γης  -  πιθανά   Συρία -  ξεσπά  ξαφνικά  πόλεμος  .  Η  οικογένεια  του  Ναζ    καταφεύγει    σε  προσφυγικό   καταυλισμό  , αναγκάζεται   να  στείλει    τον  Ναζ   στην  Αγγλία , όπου  εκεί   ζει  ο  αδελφός  του.  Στην  διάρκεια  του  ταξιδιού    γνωρίζει    την  Κρίσια  .
    Η  Οδύσσειά  τους   φιλτράρεται  μέσα   από   δυσκολίες  και  πολλές  περιπέτειες . Ειναι  ομως  αυτός  ο  αληθινός  προορισμός   που  ήθελε   ο  Ναζ ???  Θα  τα  καταφέρει  να  βρεί  τον  αδελφό  του  ???Πίσω  απο  το  κοκτέιλ    της  περιπλάνησης    απαγκιάζει    η  δύναμη  του  παραμυθιού   το  χιούμορ   και  η  τρυφερή   αύρα   που  εκπέμπει   η  γραφή   του  Μάικ  Κένι. 

                                           .....  κυρ ...  σαμ  ....


             

<< ..... Γράφω έργα που θέμα τους ειναι το ε μ ε ί ς ..... >>

 << ......  Στην  Ευρώπη   διανύουμε   σήμερα   μια  περίοδο   μεγάλων  αλλαγών   και  αδιάκοπης  μετακίνησης    ανθρώπων . Στη  Μεγάλη  Βρετανία   γίνεται  πολύς  λόγος   για  όσους   ζητούν   άσυλο  ,  γι  αυτούς  και     εμας  .  Η  προσωπική  μου  άποψη    ειναι  ότι   ξεχνάμε   πολύ  ευκολα 
  Η  παγκόσμια  ιστορία   θα  μπορούσε  να  γραφτεί  ως  ιστορία   μετακινούμενων  ανθρώπων --  και  καχυποψίας  για  τον  ξένο  .
    Α υ τ ο ι  και  ε μ ε ι ς .  Εγώ  γράφω   έργα   που  θέμα   τους  είμαστε  ε μ ε ι ς ,  έργα  για  εμας  . Και  αισθάνομαι   ότι   δεν  υπάρχουν  άνθρωποι    που  κατατάσσονται   χωριστά  , που  τους  λέμε  α υ τ ο ί . 
 ..............................................
  Πέρσι  επισκέφθηκα  το  Ελις  Αιλαντ    στη  Νέα  Υόρκη  ,  το  σημείο   δηλαδή   όπου   έφταναν  τόσοι   και  τόσοι   μετανάστες  .Πολλοί   από  την  οικογένεια  του  πατέρα  μου  θα  πρέπει  να  πέρασαν    από   κει  ,  με  μοναδικά   εφόδια   ότι   μπορούσαν   να  κτρατήσουν   στο  χέρι  , ότι   ήταν   ικανοί   να  κάνουν  ,  καθως   και  ότι   αποτελούσαν    την  κουλτούρα   τους , τα  τραγούδιά  τους   και  τις  ιστορίες  τους  . Δε  θα   εμποδίσει   ποτέ   κανείς   τους   ανθρώπους   ν  αλλάξουν   τόπο  ,   για  να  ξεφύγουν   από  πολέμους   και  λιμούς    και   να   αναζητήσουν   μια  καλύτερη   ζωή .  Το  κακό  ειναι   ότι   δεν  μπορείς   να  εμποδίσεις   άλλους   ανθρώπους   να  αντιμετωπίζουν   με  καχυποψία   τους  ξένους .......    >>. 
                                                                      ΜΑΙΚ   ΚΕΝΙ
Υ.Γ.  Ο  Μάικ  Κένι  ειναι  ο  δημοφιλέστερος  συγγραφέας    για  παιδιά  και  εφήβους  στην  Μεγάλη  Βρετανία ...το  έργο  του   << .. Το  αγόρι  με  την  βαλίτσα .. >   στάθηκε  εργαλείο   θεατρικής  εκφρασης  για  το  Εργαστήρι  θεατρικης  πράξης  --  Θεατροδρομιο  Ναυπλίου  -  Το  απόσταγμα  της  οδοιπορίας  του  θα  παρουσιασθεί  ως  παράσταση  με  τίτλο  ΦΥΓΗ  ΠΡΟΣ  ΤΑ  ΠΟΥ ???   8και  9  Νοεμβρίου  ΤΡΙΑΝΟΝ  ΝΑΥΠΛΙΟ ....
                                                      ...κυρ  σαμ ...

Οι δοκιμές συνεχίζονται η παράσταση έρχεται ... !!!

...  Και  τώρα  που   το  απόσταγμα  των  θεατρικών  μας   συναντήσεων  στιβάζεται   στο  εσωτερικό  της  βαλίτσας  ο  νους  μου  τρέχει πίσω,  πριν  εικοσιένα  χρόνια  και  η  μόνη  ατάκα   που  γαργαλά  τα  χείλη  μου  ειναι .....  την  πρώτη  φορά  ηταν  κάπως  έτσι  ... > .
     Στρέφω   το  βλέμμα  μου   στην  φθινοπωρινή  βροχούλα !  Χαλαρώνω  !      Προσπερνώ   την  σκέψη  μου  !  Ψίγματα  αναστεναγμού   καλύπτουν   το  κενό  δευτερολέπτων   και  επανέρχομαι  στα  πλήκτρα  μου  .
     Ναί  κάπως  έτσι  και  τώρα   ανταμώσαμε   κόντρα  στούς  δύσκολους  καιρούς .Λέξεις   λαθραίες  οπως  αγάπη , πόνος, κούραση,  λέξεις  φράσεις  βαγόνια ,  εμπόδια , ψυχή , δουλειά , αποφλοιωμένες   ατάκες  , οπως  γελάω , κλαίω , παίρνω, δίνω , τέχνη , δημιουργία , ΘΕΑΤΡΟ .!
 Λέξεις  νοτισμένες  με  τον  ιδρώτα   της  συλλογικής  πράξης .
Οι  δοκιμές  συνεχίζονται  .... η  παράσταση   έρχεται ....!!!

.....Δρόμοι του θεάτρου.....δρόμοι ανοιχτοί ..!!!

Ξεφλουδίζοντας  τον  χρόνο   ο  νους  μου  φθάνει    στο  ξεκίνημά  μας ,  αγαπημένοι  μου  φίλοι  και  φίλες  ,  συνταξιδιώτες/τισσες  καλή συνέχεια   οτι  κι  αν  κάνετε ....!
     Ανατρέχω  στις  αποφλοιωμένες  σελίδες  του  ημερολογιου  θεατρικής  δράσης  μας  ,  και  σκοντάφτω   σε  λέξεις,  φράσεις  ,  ατάκες , που  συνθέτουν   τον  πυρήνα   του  στόχου  και  του  σκοπου    του  εν  εξελίξει  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ  ... !
      Ολες  τους  μαζί   αλλά  και  κάθε  μια   ξεχωριστά    σηματοδοτούν   το  περιεχόμενο  και  την  προοπτική    των  συναντήσεων  μας.   Λέξεις.  φράσεις  όπως  ....  αγάπη , πόνος , κούραση ,  ιδρώτας ,  θυσία ,  ψυχή ,  δουλειά ,  εμπόδια ,  δυσκολίες ,  δίνω , παίρνω ,  μαθαίνω , κλαίω , γελάω ...τέχνη ,  δημιουργία  .. ΘΕΑΤΡΟ ... !!!
   Λέξεις ,  φράσεις ,  νοτισμένες  με   τον  ιδρώτα   της  συλλογικής  μας  πράξης !  Συνένοχοι    στο  φιλτράρισμα   των  ανθρώπινων   διεργασιών  και  εννοιών  , οπου  βιωματικά  επί  σκηνής  καλλιεργούν  την  επικοινωνία , ευαισθησία , προάγουν  την  φαντασία  ,  ενισχύουν  την  εμπιστοσύνη  .
     Η  κορύφωση  της  οδοιπορίας  μας   αποτυπώθηκε  θεατρικά  σαν  μια  από  τις  ομορφότερες  αναμνήσεις  μας  ,  γιαυτό  και  το  μεταίσθημα  της  ανοιχτής  πρόβας  συντροφευει  τις  στιγμές  μας .  Το  εγχείρημα  μας  αποκτά  χωρίς  αμφιβολλία   πολλαπλασιαστική  αξία   αφου  σε  δύσκολους  καιρούς  προσφέρουμε  την  θεατρική  πραμάτεια  μας  σε  ανθρώπους   που  σπάνια  φτάνει  το  καλό  θέατρο  ...Και  αυτή  ειναι  βασική  κοινωνική  αποστολή  του  θεάτρου ... !
   Να  λοιπόν      που  το  ΑΡΑΧΑΜΙΤΕΣ  WORKSHOP  γενέθλιος  τόπος   του  αγαπημένου  φίλου  μας   και  συνάμα  συνταξιδιώτη   Γιάννη  Ρούσου   εξελίχθηκε    σε  χρήσιμη  κληρονομιά  !
        Μια  κληρονομιά  που  γεννά  προσδοκίες  και  δίνει  ώθηση  στην  ομάδα    για  τα  επόμενα  θεατρικά  βήματα  μας !
   Καιροί  δύσκολοι  !  Αναμφίβολλα !  Ομως  από  την  δυσκολία  γεννιέται  η  δύναμη  !  Τι  κι  αν  τα  σύννεφα  πάνω  από  την  πόλη  αιωρούνται  και  σχηματοποιούν    φθινοπωρινές  γκριμάτσες ,  αφού  την  ιδια  στιγμή  <  το  αγόρι  με  την  βαλίτσα >  μας   περιμένει  καρτερικά  να  επιβιβασθούμε  στο  λεωφορείο  για  να  βιώσουμε  παραμυθένιες  περιπέτειες ...
   Με  συνέπεια  ,  υπευθυνότητα , διαθέτοντας   τον  ελευθερό  μας  χρόνο  πολλές  φορές  και  την  άνεση  του  χρόνου  μας  για  το  καλλύτερο  δυνατό  αποτέλεσμα  ,  ειναι  αναγκαίο  ο  σχεδιασμός  ενός  χρονοδιαγράμματος  που  θα  μας  οδηγήσει  στην  θεατρική  από-δραση  ....!!!
                                                                  ....κυρ....σαμ....

... Εκεί με πάει ...!

...  Εκεί   με  πάει ...!  Ο  μελωδικός  ήχος  του  ραδιοφώνου  ευκολη  λεία   στιγμών  και  εικόνων  ...!
  Αυγουστος   και  η  ξηρασία  λαβωμένη   από  την  υγρασία  δακρύων  ....   η  τελευταία  ρανίδα  ηλιοβολής   αντανακλά   την   αλμύρα  της   θάλασσας  ....  βαθυστόχαστα  ρυάκια  αυλακώνουν   το  προσωπο  ...   η  ροή  των  γεγονότων   ρευστή ... δεματοποιημένα    φορτία   κυλούν   κατα πως  ορίζει  το  περιεχόμενό  τους  ....  δυναμώνω  την  φωνή  του  ραδιοφώνου  ..... η  δική  μου  φωνή  αντίλαλαλος  ....  ηχώ  αποφλιωμένη  πλανάται  στον  χώρο   ...  εκεί  με  πάει ..!!!
     Σκόρπια αποφλιωμένα    φωνήεντα  και  σύμφωνα    διαλαλούν  την  πραμμάτεια   της  σκέψης  ....  ορίζοντας   σκιαγραφημένος  με  κομμάτια   και  θρύψαλα  ..   !!!
    Το  βλέμμα   βουτά  στο  Αυγουστιάτικο  φεγγάρι ...Λιωμένο..μελάνι   ολικής  φυγής  ...! 
  Εκεί   με  πάει ...!!!  
                                          .....   κυρ ....  σαμ ...

...Ηχοι φρέσκοι... αυθεντικοί .... σε ημερολόγιο δοκιμών ...!!!

...Ακούω  και  νιωθω   τον  αγέρα  να  τυλίγει  το  πρόσωπό  μου  , ήχοι  φρέσκοι , αυθεντικοί  ,  παραβγαίνουν  ποιός  θα  προσπεράσει  ποιόν !!!  Ενα  πράσινο  φυσικό  χαλί   καλοδέχεται  τα  βήματα  μας ,  σε  λίγο  οι  περπατησιές  μας   ανάλαφρες  και  χαρούμενες   γαζώνουν  οριζοντίως   και    πλαγίως  το  γρασίδι  ..!!!
   Στο  κύλισμα  της  ώρας    η  ένοια  της  πρόβας   όμοιο  χάρτινο  πλεούμενο   οξυγονώνεται  απο  το  φυσικό  περιβάλλον  και  ακολουθεί  τον  ρούν  της  καλής  διάθεσης  μας ..!
    Καθως   το  σμούγωμα  της  μέρας  ιπποτικά  παραχωρει   θέση  για  την  νύχτα  ,  θαρρείς  πως  η  δροσιά  ανασκουμπώνεται , και  μεις  με  την  σειρά   μας  ανασκουμπωνόμαστε  για  την  ανοιχτή  πρόβα !
   Σκηνικό  φώτα  μουσικές  συνηγορούν    και  ανταμώνουν    με  τον  ηθοποιό--  ρόλο -  σ  ενα  ενεργειακό  φυσικό  τοπίο   που  αναζωπυρώνει  τις  αισθήσεις  μας  ,καλλιεργεί  συνθήκες  έκφρασης  και  επικοινωνίας .
       Οι  κάτοικοι  και  επισκέπτες  του  χωριού  προβάρουν  νοερά  τον  ρόλο  τους , που  δεν  ειναι  άλλος   απο  τον  ρόλο  του  ...κοινού !   Προσέρχονται  ευλαβικά  και  καθως  προχωρούν  ανάμεσα  απο  τα  τεράστια  πλατάνια   ενας  παρατεταμένος  ψίθυρος   σμίγει  με  το  σούρσιμο  των  ποδιών  τους   στα   λογής  λογής  πεσμένα  φύλα  των  δένδρων .  Σε  λίγο  δέκτες  και  πομποί   συμβάλλουν  στο  πάρε--δώσε    των  επί  σκηνής  δρώμενων  ... 
     Και  όταν  τα  φώτα  πλατείας  χαμηλώνουν ,  η  μουσική  δυναμώνει   ,   ο   ψίθυρος    κωπάζει  ,  τότε  η  κάθετη  γραφή  του  εργου   αποκτά  σάρκα  και  οστά .    Οι  ηθοποιοί  συγκεντρωμένοι  στο  τί   συμβαίνει  και  πως  συμβαίνει  ,  μέσα  από  την  πλοκή  και  την  δράση  παράγουν  συνεχώς  συναισθήματα  και  μοιράζονται  με  το  κοινό   ανάλογα  την  οδύνη , χαρά , λύπη ,  φόβο  ..!
    Παρ   ότι  παγιδευμένοι   στο   δημιουργικό  άγχος    τους  καταφέρνουν  να   συγκινήσουν  το  κοινό   που  με  υποδειγματική  προσοχή  παρακολουθεί την  ....ανοιχτή  πρόβα !!!
     Συνέβη   στο  καταπράσινο  καμπιγκ  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ  ΣΩΤΗΡΟΣ   ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΑΡΑΧΑΜΙΤΙΩΤΩΝ ....απο  το  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ ---  ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ  ΝΑΥΠΛΙΟΥ ......    καταγράφεται  στο  ημερολόγιο  δοκιμών   ως  μια  από  τις  ομορφότερες  αναμνήσεις  μας ! Ευχαριστούμε   απο  καρδιάς  τον   Νίκο   Κωτσίρο   για  την  πολύτιμη  και  δυναμική  παρουσία  του   στο  θεατρικό  μας  διήμερο .... !
                                                   ....κυρ.....σαμ....

.... << .... δεν ειναι παράδεισος , αλλά είμαστε ζωντανοί .... >> ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ --ΑΡΑΧΑΜΙΤΕΣ WORKSHOP

Και  ήρθε   η  στιγμή   το  άρωμα   της  δημιουργικής     μας    διάθεσης    να  σμίξει   με  το  άρωμα   της   φύσης  !  Η  τέχνη  οξυγονώνεται  από  την  πνοή  του  ανέμου  ,  το  τιτίβισμα  της  καινούργιας  ημέρας ,  το  κύλισμα    του  νερού  ,  την  ιώβεια  υπομονή  του  αλωνιού  ,  και  την  στοργή  της  χωριάτικης   αυλής  .. !
     Και  να   που    πακετάρουμε  τα   σύνεργά   μας ,    την  καλή  διάθεση  μας  , την  αγάπη  μας  για  τον  διπλανό  μας , την  αγάπη  μας  για  το  θέατρο ,   πρωτίστως   ομως  το   απόσταγμα  των  δημιουργικών  θεατρικών  συναντήσεων  μας  ,  και  με  την  βαλίτσα  ανά  χείρας    στήνουμε    το  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ    για  ενα  διήμερο  (  1  και  2  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  )  στ  όμορφο   Αρκαδικό  χωριό  Αραχαμίτες !
      Στην  συντροφιά  μας    πάντα   ...  Το  αγόρι  με  την  βαλίτσα ...   του  Μάικ  Κένι .  Ερέθισμα  και  αφορμή  για  μια  διαδρομή   σφυριλατημένη   από  τα   γρανάζια  του  αυτοσχεδιασμού   ,  θεατρικά  παιχνίδια  και  σιωπηλές   ομαδικές  θεατρικές  δράσεις  .
        Χαιρόμαστε   που  οι  ανησυχίες  μας   αγγίζουν  τους  ανθρώπους  που  απαρτίζουν   τον  ΣΥΛΛΟΓΟ   ΑΡΑΧΑΜΙΤΙΩΤΩΝ  .. .. Η  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ  ΤΟΥ  ΣΩΤΗΡΟΣ  ... ,  συγχαίρουμε   και  ευχαριστούμε  θερμά   για  την  πρόσκληση    και  την  φιλόξενη  αγκαλιά  τους !
   Κατά  το  Αυγουστιάτικο  διήμερο  (  1  και  2  Αυγ. )  θεατρικής  από-δρασης    ,  θ  ακολουθήσουμε  μονοπάτια  αυτοσχεδιασμού  ,  και   θα  γευθούμε    τις  περιπέτειες  του  Ναζ   καρέ-καρέ !!!
      Μιά  ιστορία   που  ενω   κατά  βάθος   λέει   σκληρά  πράγματα  ,  παραμένει   ανάλαφρη  ,  με  τρυφερότητα, χιούμορ  ,  και   ευαισθησία !
     Στο  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ   συμπλέουμε     .....οι    Θάλεια  Βελεγράκη  , Μαρία  Γιαννακούλη , Δανάη  Γκόνη , Χρύσα  Γκόνη  , Κώστας  Δημητρούλης , Μάντυ  Κατσίλα , Ευγενία  Μακρή , Ανδρέας  Μανούχος , Μαρία  Μπακάλη  , Τζώρτζια  Μούμου , Μυρτώ  Μαυροειδή ,Γιάννης  Ούτας , Γιάννης  Ρούσος , Σταυρούλα  Τσιρίκου , Πέτρος  Φαλτσέτας  .
    Συντονισμός  --  σκηνοθεσία .......    Κυριάκος   Σάμιος
      Ευχαριστούμε    την  αγαπημένη  μας  φίλη  Λογοθεραπεύτρια  ΣΟΦΙΑ  ΛΟΥΚΟΥ    για  την  πολύτιμη   συμβολή  της  με  την  ευγενική   φιλοξενία   στον  εργαστηριακό   χώρο  Αλικαρνασσού  10   στο  Ναύπλιο ..
                                                           ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ   ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ
                                                                                                              .....κυρ......  σαμ....

<<......κάνε να μου δοθεί όλη η δύναμη της Αγάπης ......>>

<< ....  Βοήθεια!
Θέατρο  βοήθησέ  με !
Κοιμάμαι. Ξύπνησέ  με .
Ειμαι  χαμένη  μέσα  στο  σκοτάδι  ,  οδήγησέ  με  τουλάχιστον    κοντά  σε  ένα  κερί .
Είμαι  οκνηρή , κάνε  με  να  ντρέπομαι  .
Είμαι  κουρασμένη  ανέβασέ  με .
Ειμαι  αδιάφορη   χτύπησέ  με  .
Παραμένω   αδιάφορη  ,  τσαλάκωσέ  μου  την  εικόνα .
Φοβάμαι,  δώσε  μου  κουράγιο.
Είμαι  αδαής   εκπαίδευσέ  με .
Ειμαι  απάνθρωπη    εξανθρώπησέ  με .
Είμαι  φαντασμένη   κάνε  με  να  πεθάνω  στα  γέλια .
Είμαι  κυνική   αποδόμησέ  με.
Είμαι  κτήνος    μεταμόρφωσέ  με  .
Εμαι  μοχθηρή   τιμώρησέ  με .
Ειμαι  δεσποτική    και  σκληρή   πολέμησέ  με  .
Είμαι   σχολαστική   γελοιοποίησέ   με .
Είμαι   χυδαία    εξύψωσέ  με .
Είμαι  μουγγή  ,  ελευθέρωσε  με .
Δεν  ονειρεύομαι  πια  ,   φέρσου  μου   σαν   σε   δειλό   η  ανόητο  .
Εχω  ξεχάσει  ,  ξεκίνησε  την  μνήμη  μου .
Αισθάνομαι  γριά   και  άχρηστη  ,  κάνε  να  σκιρτήσει   η  παιδικότητα .
Είμαι  άχαρη  δώσε  μου  την  μουσική  .
Είμαι  θλιμένη ,  ψάξε  την  χαρά .
Είμαι  κουφή  ,  κάνε   στην  καταιγίδα   να  ουρλιάξει  η  λύπη  .
Ειμαι  άστατη ,  όπλισε  με  με  φρόνηση .
Είμαι  αδύναμη , άναψε  την  φιλία .
Είμαι  τυφλή ,  φέρε  μου  όλα  τα  φώτα  .
Είμαι  υποταγμένη  στην  ασχήμια ,  κάνε  να  με  κατακτήσει  η  ομορφιά .
Με  έχει   προσηλυτίσει  το  μίσος
κάνε  να  μου    δοθεί  όλη   η  δύναμη
της    Αγάπης  .... >>
                   Α.  Μνουσκίν 
      ....κείμενο  γραμμένο  από  την  Α.  Μνουσκίν   για  την  παγκόσμια  ημέρα  του  Θεάτρου  27  Μαρτίου   2005  ...                                       ....   κυρ .....σαμ....

Ενα < Αγόρι με βαλίτσα .... > ανάμεσα μας ...!!! ΑΡΑΧΑΜΙΤΕΣ WORKSHOP -- ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΟΒΑ !

Ετσι  κι  έγινε!  Το  πρώτο  μας  ταξίδι  κόντρα  στους  δύσκολους  καιρούς   με  αγάπη  για  το  θέατρο  , με  αγάπη  για  τον  διπλανό  μας !  Ανθρωποι  διαφορετικών  επαγγελμάτων ,  ηλικιών  ,  συνηθειών , ανταμώσαμε  σ  ενα  κοινό  τόπο   θεατρικής   δράσης !
     Επιβιβασθήκαμε   στ  όχημα  του  θεάτρου   κι  ετσι   νάμαστε  τώρα  συνεπιβάτες    σε  μια  διαδρομή  σφυριλατημένη   από  θεατρικά  παιχνίδια , αυτοσχεδιασμούς , ασκήσεις,  και  σιωπηλές  ομαδικές  θεατρικές   δράσεις  , η  κάθε  δράση  ξεχωριστά , αλλά  και  όλες  μαζί       στοχευουν  στην  καλλιέργεια  της  φαντασίας,  επικοινωνίας ,  εμπιστοσύνης , επαφής ,  ευαισθησίας , και  ανασύρουν  την  αξία  της  συλλογικής  δράσης  στο  θέατρο .
   Και  καθώς  το  μοίρασμα   της  δημιουργικής  μας  διάθεσης  αποκτά  συνεχή  ροή  ,  έρχεται  στην  συντροφιά  μας  ,  εντελώς  αβίαστα  και  αθόρυβα  ...'  το  αγόρι  με  τη  βαλίτσα " ! Μάικ  Κένι .  Η  πραμάτεια  της  προβάλλει  στο  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ   ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ   ΠΡΑΞΗΣ    σαν   αφορμή   για  έκφραση   ,  επικοινωνία  ,  επαφή  , και  από-δραση  από  την  γκρίζα  πραγματικότητα  .
     Κάπως  έτσι  ξεκίνησε  το  πρώτο  μας  ταξίδι  μέσα  από   θεατρικά  μονοπάτια  ,  συν-ένοχοι  και  συν-δημιουργοί   ακολουθούμε  τα  χνάρια   του  Ναζ  που  μόλις  αχνοφαίνονται  σε  ξεθωριασμένους   από  την  αλμύρα  της   θάλασσας    χάρτες της  μνήμης !
     Νιώθουμε  το  περιεχόμενο  της  βαλίτσας   να  καίει ...και   η  λάβα  του    όμοια   μ  εκείνη  της  ερήμου  , πυρακτωμένες  στιγμές  κινούμενη  αμμο , αγέρηδες  που  σφυρίζουν , χιονισμένα  βουνά , θάλασσες  αγριεμένες .  Πίσω  ομως  από  το  κοκτειλ  της  περιπέτειας   απαγκιάζει  η  δύναμη  του  παραμυθιού ,  το  χιουμορ , και  η  τρυφερή   αυρα  που  εκπέμπει  η   γραφή  του  Μάικ  Κένι !
      Σε  μία  από  τις  γωνιές   της  γης  --  πιθανά  Συρία--  ξεσπά  πόλεμος . Η  οικογένεια  του  Ναζ  καταφεύγει   σε  προσφυγικό   καταυλισμό  ,  αναγκάζεται    να  στείλει  τον  Ναζ    στην  Αγγλία   όπου  εκεί   ζεί  ο  αδελφός  του  .  Στην   διάρκεια  του  ταξιδιού    γνωρίζεται  με  την  Κρίσια  . Η  μόνη  του  περιουσία  μια  βαλίτσα   και  τα  παραμύθια  που  του  έλεγε  ο  πατέρας  του  .  Η  φιλία  τους  βοηθά   στην   αντιμετώπιση  των  δυσκολιών και  απαλαίνει  την   Οδύσειά  τους..!!!.. ¨Ομως    ειναι  αυτός  ο αληθινός προορισμός  που  ήθελε  ο  Ναζ???
   Θα  καταφέρει  να  βρεί  τον  αδελφό  του ???
    Μία  ιστορία   που  ενω   κατά  βάθος    λέει  σκληρά  πράγματα  ,  παραμένει   ανάλαφρη  ,  με  τρυφερότητα  ,   χιούμορ ,  και  ευαισθησία  ... !!!   ΑΡΑΧΑΜΙΤΕΣ  WORKSHOP  --  ANOIXTH   ΠΡΟΒΑ ,    1  και  2  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ   2014  ....!
      Χαιρόμαστε  που  οι  ανησυχίες  μας  αγγίζουν  τους  ανθρώπους  που  απαρτίζουν  τον   ΣΥΛΛΟΓΟ   ΑΡΑΧΑΜΙΤΙΩΤΩΝ  <Η  ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ   ΤΟΥ  ΣΩΤΗΡΟΣ   >         ......  Σας   ευχαριστούμε  πολύ  για  τούτη  την  μοιρασιά  ,  ευχή  ολων  μας  να  γευθούμε
όμορφες    στιγμές  θεατρικής   από-δρασης  !!!
                                                                            .....  καλή  μας  αντάμωση  !!!
                                                    
                                                     

  Συμπλέουμε  στο  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ     με ......   Θάλεια  Βελεγράκη  , Μαρία  Γιαννακούλη , Δανάη  Γκόνη , Χρύσα  Γκόνη  ,  Κώστας  Δημητρούλης , Μάντυ  Κατσίλα  , Ευγενία  Μακρή  ,  Ανδρέας  Μανούχος , Μαρία  Μπακάλη  ,Τζώρτζια  Μούμου ,  Μυρτώ  Μαυροειδή  , Γιάννης  Ούτας  , Γιάννης  Ρούσος  , Σταυρούλα  Τσιρίκου  , Πέτρος  Φαλτσέτας  .

  Συντονισμός  --  σκηνοθεσία ......  Κυριάκος   Σάμιος
  Ευχαριστούμε  θερμά  την  Λογοθεραπευτρια   ΣΟΦΙΑ  ΛΟΥΚΟΥ  για  την  πολύτιμη  συμβολή  της  με  την  ευγενική  φιλοξενία  στον  εργαστηριακό  χώρο  Αλικαρνασσού  10  στο  Ναύπλιο

                                         ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ  ΝΑΥΠΛΙΟΥ ---  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ  ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ  ΠΡΑΞΗΣ


                                                                                                                                                        

... Ανθρωπος ....καλλιτέχνης.... ακροβάτης ... !!!

...  Η  ζωή  μας    έχει   περιπέσει     σε  μια  ιδιότυπη  ομηρία  ....  Γέφυρα  η  σιωπή   !  Στην  άκρη  της  μετέωρη    η   φιγούρα    ακροβατεί   < κλέβοντας >   λίγο   από  την  τέχνη    του  γυρολόγου   καλλιτέχνη  ..... Γυμνή    η  πατούσα    του  ποδιού    άπτεται   γίνεται   ενα   σε  πλάγια   σχεδον   οριζόντια    θέση     με  το  σχοινί    της   σιωπηλής  γέφυρας  ... !!!
       ΄Ορθιο   το  κορμί  ,  το  βλέμμα   κατ   ευθεία    μπροστά   και  το  πέλμα    εναλάσσεται    το  άλλο  .... Τα  χέρια  στην  έκταση  ....  αυτοσυγκέντρωση  ... ταλαντεύσεις    ελαφρυές  και  βαδίζεις   πάνω  στην   σχοινένια  γέφυρα  ....  Χωρίς   προστατευτικό    ακόντιο  ...  Προχωρας ...προχωράς   . Μόνος   με  κομένη    την  ανάσα  ....  Ανθρωπος  ...  καλλιτέχνης  ....  ακροβάτης  ... !  Προχωράς   ως  την  άκρη   της  σιωπής  εως   εκεί  όπου   υγροποιημένη   η  σιγαλιά   γλυστρήσει  από  τις  παρειές   του  ποτηριού  ....ξεχυλίσει    και  αναδείξει    τον  βυθό  ... τον  πάτο  !!!   
                                                                                   .....    κυρ  ....   σαμ  ....

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΛΤΣΟΣ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΗΛΕΚΤΡΑ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ

Μία performance για τη γλώσσα εκείνων που τράβηξαν τη σκανδάλη.
Το Φουγάρο παρουσιάζει δύο ΣΧΕΔΙΑ του Γιώργου Βέλτσου με πρόφαση την Ηλέκτρα, την Ιφιγένεια, τον Ορέστη σε έξι παραστάσεις (4,5,6 και 11,12,13 Ιουλίου, στις 21.30) στη Βιβλιοθήκη Ανθός.
Η Ηλέκτρα, ο Ορέστης, η Ιφιγένεια: «Πώς επιβιώνουν τόσων θανάτων;»
Μπορεί η θεατρική αποκέντρωση να πάψει να είναι ουτοπία;
Η Ηλέκτρα Νικολούζου, ο Κώστας Βασαρδάνης και η Αιμιλία Βάλβη μιλούν τους ήχους μιας γλώσσας που απορεί.  Κινούνται πάνω στη χορογραφία των λέξεων. Ζωγραφίζουν τα σχέδιά τους στην άμμο. Κινούνται μέσα σε μία βιβλιοθήκη.  Απειλούνται από το φως των προβολέων, τα βιβλία, τον συγγραφέα. Έξω η έρημος επεκτείνεται. «Πού νά ξεραν πως τους φέρνουμε την πανούκλα».
Κείμενα: ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΛΤΣΟΣ
Σκηνοθεσία–μουσική/ηχητική επιμέλεια: ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ
Παίζουν: ΗΛΕΚΤΡΑ ΝΙΚΟΛΟΥΖΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΑΡΔΑΝΗΣ, ΑΙΜΙΛΙΑ ΒΑΛΒΗ
Εισιτήρια: 8 ευρώ / 5 ευρώ (φοιτητικό)
Κρατήσεις θέσεων: Βιβλιοθήκη Ανθός του ΦΟΥΓΑΡΟΥ τηλ. 27520.47380, info@fougaro-library.gr
Ο Γιώργος Βέλτσος σημειώνει:
Δέν είναι μόνο τα τρία πρόσωπα σε κατάσταση διεγερτικής καταληψίας καθώς «σωμάζουν»  στους τρεις ηθοποιούς αλλά και ο συγγραφέας τους σ’εκείνη την ενδιάμεση κατάσταση ενσωμάτωσης μεταξύ άνδρα και γυναίκας, ηθοποιού και υπνοβάτη που επιθυμεί, ενώ δεν θέλει, να βρεθεί στη σκηνή, παρά την προτροπή του σκηνοθέτη.
Έγραψα έναν διπλό διάλογο με το ακατανόμαστο: την ψύχωση. Έγραψα, «στη σφενδόνη», το όνομα «Ορέστης» με τον τρόπο του Γιώργου Σεφέρη. Αλλά δεν ιστόρησα καμμία ιστορία εκτός της ιστορίας της γλώσσας μου που χειμάζει στα λόγια της Ηλέκτρας της Ιφιγένειας και του Ορέστη καθώς περιπλανώνται στα ερείπια αυτού που κάποτε ήταν ένα εργοστάσιο αισθημάτων.
Ο Γιάννης Λεοντάρης σημειώνει:
Το κείμενο του Βέλτσου δεν έχει νόημα, είναι νόημα. Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα για να αποδώσει η παράσταση και ο ηθοποιός. Το κείμενο δεν προσφέρει πρώτο επίπεδο ανάγνωσης στον αποδέκτη του. Είναι μία ακτινογραφία του εαυτού του. Αδύνατον να ενσαρκωθεί από τον ηθοποιό καθώς είναι σάρκα. Αδυνατον να αποκαλυφθεί από την παράσταση γιατί είναι εξαρχής εκτεθειμένο. Το μόνο που μπορεί η παράσταση είναι να γεννήσει ένα νέο νόημα δίπλα στο ρημαγμένο κείμενο, δηλαδή, αναπόφευκτα, να το προδώσει. Με ήχους, εικόνες, όπλα, συμβάντα. Διατηρώντας το άθικτο.

Η ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ

Το Εργαστήρι Δημιουργικής Αφήγησης του Συλλόγου Θεατροδρόμιο σας προσκαλεί  στη Βιβλιοθήκη του Φουγάρου την Τετάρτη 9 Ιουλίου στις 9.00 μ.μ. σε μια παράσταση βασισμένη στο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Η Ζωγραφιά της Χριστίνας».
Με εμψυχώτρια τη Δέσποινα Φλεβάρη, μια ομάδα μαθητών από 8 έως 18 ετών ξεκλειδώνει την κλειδαριά του παραμυθιού «η Ζωγραφιά της Χριστίνας» και ταξιδεύει στην αφήγηση και στα κείμενα. Μπλέκει τη Σταχτοπούτα, τον Πινόκιο και δικές της ιστορίες και φτιάχνει μια «Παραμυθοσαλάτα».
Η πολυφωνική αυτή δράση έχει ένα ερώτημα για σας: Θα καταφέρει η ηρωίδα να βρει την ταυτότητα της;
Σας περιμένουμε να μας πείτε την απάντηση.
Η παράσταση πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Φουγάρου.

... Η αγωνία του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι .... !!!

   Τώρα  που  η  στρόγγυλη  μπάλα  φιγουράρει  αδιάκοπα    και  κοσμεί   το  παγκόσμιο  τεραίν  του  ποδοσφαίρου  ,  διάφοροι  συνειρμοί  κοινωνικού  περιεχομένου   αλλάζουν  συνεχώς  πάσες  μεταξύ  τους  ,  πλέκουν  την   γνωστή  σε  όλους  μας ...  κατεβασιά --  ετσι  θαρρω  πως  την  λέγαμε  πάλαι  ποτέ  στις  αξέχαστες  αλάνες της  γειτονιάς  μας ---  πατούν   στην  μικρή  περιοχή  και  τότε  ειναι  που  τα  συναισθήματα  μας  πάλλονται  ανάλογα  με  την  έκβαση  της  προσπάθειας  .
     Με   μία    βαθύτερη  ανάγνωση  των  όσων  συμβαίνουν  εντός  των  γραμμων  του  αγωνιστικού  χώρου   διαπιστώνει  κανείς   ομοιότητες  της  καθημερινής  μας    σχόλης     ....   Να..!!! .....    Για  δες  πως  ο  ποδοσφαιριστής   προσπαθεί  ,  τριπλάρει , ελίσσεται , μοιράζει   την  μπάλα  σε  συμπαίκτη ....  ??   Μήπως  το  ίδιο  δεν  συμβαίνει   η  τουλάχιστον  χρειάζεται  να  συμβαίνει    και  στην  ζωή  μας  ??
    Ομαδικό   πνεύμα   και  αυτοσυγκέντρωση ! Στιγμές  της  ζωής  μας  κάθε  μια   φαντάζει  σαν  ξεχωριστή  φάση  ....  Αλλοτε  αμφισβητούμενη  ,  άλλοτε  επίμαχη  ,  και  άλλοτε   οριακή !!!  ¨Οσο  κι  αν  το  ριπλεϊ  απορροφά  τις   ψευδαισθήσεις  μας  ,  κι  επαναφέρει  χωροταξιακά  την  αλήθεια   των  προθέσεων  μας  ,    συναισθήματα  χαράς  φόβου   και  αγωνίας   σμιγουν  στο  πρόσωπο  στο  βλέμμα  ,  πάλλονται   και  αναπηδούν  οπως  ακριβώς  αναπηδά   η  μπάλα    πριν   προσκρούσει  στις  παλάμες  του  τερματοφύλακα  και  αγγίξει  το  πλεκτό !!!  
   Και  ύστερα  η  αγωνία  του   πριν  το  πέναλτι!!!  Ο  φόβος  ζωγραφισμένος  στό  πρόσωπό  του , συσπάσεις   ομοιες    με  αυτές  που  φυτρώνουν  και  στο  δικό  μας  πρόσωπο  καθώς  στεκόμαστε  εμπρός  στο  ταμείο  της  εφορίας  !  Με  λυγισμένα  γόνατα   ζυγιάζουμε  την  ισορροπία  μας  , οπως  και  ο  τερματοφύλακας  , το  βλέμα  συγκεντρωμένο   και .... τσοοουυυυπππ!!!    Η  εκτίναξη  μας  αγκαλιά  με  την  εκτίναξη  της  μπάλας  και  κατά   κόσμο  των  λογαριασμών  !!!
     Η  μοίρα  του  τερματοφύλακα   να  γεννά  συγκινήσεις ...! Το  ποδόσφαιρο  εντός  των  γραμμών  αποτυπώνει   την  αλληγορία  της  ζωής ....  !!!  Πόσες  και  πόσες  αποκρούσεις    ,  αλλοτε  σωτήριες  άλλοτε  όχι  ,  πόσες  επεμβάσεις  για  να  μείνει  αλώβητη  η  εστία  μας --  οπου  εστία  συμπληρώστε  κατα  το  δοκούν  ---  εχουμε    προβεί   ως  ... τερματοφύλακες ???
      Θαρρώ  ομως  πως   τώρα  εστω   στο  λεπτό  των  καθυστερήσεων καλό  ειναι   ν  απολαυσουμε   σε  ριπλέί   το  ποίημα   του  ΤΑΚΗ  ΚΑΡΒΕΛΗ   .....  Ο   ΦΟΒΟΣ   ΤΟΥ  ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ    από  την  συλλογή    ....  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  Ο  ΠΕΡΣΙΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ   ........    Στιγμή   1988
   .......   Χιλιάδες  μάτια  σε  καρφώνουν .  Δύο  τα  δικά  σου  .  Τι  κι  αν  σταυροκοπηθείς    κι  αφήσεις   ανάμεσα   από  σένα   και  την   μπάλα  ,  που  ρουφάει  τα  μάτια  σου  ,  μικρό   σταυρό   για  φυλαχτό .    Αυτή  θ  ακολουθήσει  την  πορεία  της .  Εσύ  στηλώσου  όσο  μπορείς  στα  πόδια  σου .
          Εισαι   το  ελάφι   που  ακροβατεί   πάνω    στην  τεντωμένη   χορδή   των  νεύρων  μας    κι  εκείνο  τρέχει    μες  το  δάσος  ,  και  το  φοβίζει    του  ανάλαφρου    τρεχαλητό    η  αντήχηση  .
       Θα  περάσει ???  Δεν  θα  περάσει ??
   Αυτή  η  αγωνία  μας  κρατάει    τώρα  στη  ζωή  .  Ομως   εσύ   σφιξου   στον  φόβο  σου  .  Πόνταρε  ακόμη  στον  νόμο  των  πιθανοτήτων    που   σ  έχουνε  τυλίξει    σαν  μια   τεράστια   αράχνη .   Γιατί  ,  νεαρέ  μου     μονομάχε  ιππότη    της  νέας  μας   ζωής  ,  κάθε  κατευθυνση   ειναι  πιθανή .
     Μέχρι  την  ύστατη  στιγμή    όλα   πουλιούνται   και  όλα  παίζονται  . Μονάχα  ο  φόβος  δεν  πουλιέται   και  δεν  παίζεται.  Ο  φόβος   της  στιγμής   αγχόνης  που  καλπάζει  .  Ο  φόβος   να  σαι  μόνος   μες   στο  γήπεδο   αρένα   και  να  σπαθίζουν   γύρω  σου   αναρίθμητα    μάτια  στιλέτα .
    Ο  φόβος  ν  αντικρίσεις   τον  φόβο  σου  ..........Τακης  Καρβελης

                                                                      .... Κυριάκος   Σάμιος
      
     

Θεατροδρόμιον εν Ναυπλίω: Πορτρέτα ανθρώπων που ζουν με ένα δολάριο την ημέρ...

Θεατροδρόμιον εν Ναυπλίω: Πορτρέτα ανθρώπων που ζουν με ένα δολάριο την ημέρ...: ................... .................... ....................... Πορτρέτα ανθρώπ ων που ζουν με έν α δολάριο την ημέρα Πρ όσω πα ...

.... Καλοκαίρι και ο ... Μεσημεράς ...!

Επεφτε  λίγο  βαρύ   ,  έπρεπε  ομως   να  μαζέψει  τα  κουράγια  του  ,  γιαυτό  και  ανασήκωσε  τους  ώμους  του  ,  οι  αναταράξεις   που  δέχεται  το    φορτίο   αναγκάζει  το   σακί  ν  αλλάξει  πλευρό .  Μια  μικρή  ανακούφηση   πηρουνιάζει  το  σώμα  του . Εχει  ελαφρως  γείρει  προς  τα  εμπρός  και  το  βλέμμα  του  προσηλωμένο   σχεδον  καρφωμένο  μπροστά .
     Καλοκαίρι  και  ο  Μεσημεράς   του  παραμυθιού   χαμένος    στα  δρομάκια   του  Ναυπλίου    μοιράζει  τα  βήματα  του   σε  πλακόστρωτους  δρόμους  και  στα  ντυμένα  με  την  ταλαιπώρια  τους    σκαλοπάτια ... !   Στα  παλαιότερα  χρόνια  φόβος  και  τρόμος  ,  τώρα  αλλιώς  τα  πράγματα  .....  !    Σκαστός  απο  τις  παραδόσεις  των  παπούδων  και  γιαγιάδων  απολαμβάνει  λίγο  την  ξεγνασιά  του    μη  εγκαταλλείποντας  βέβαια   τον  σάκο   με  το  φορτίο .
   Μόνο  που  αυτήν  την  φορά  ο  σάκος  με  το   φορτίο   εχει  μεταφορική  έννοια  !  Τον  κουβαλά  εντός  του  και  όσο  να  πείς  του  παρά  ειναι  βαρύ  και  ασήκωτο .
   Ωστόσο   τα  βήματά  του  τον  φέρνουν  σ  ενα  πεζούλι  .....
 .....   ας   σταθω  για  λίγο  εδώ..... 
   Κοντοστέκεται  ...  το  μετανιώνει  ...    και  με  την  άκρη  των  ματιών  του   αντιλαμβάνεται  οτι  εκείνη  την  στιγμή  αδειάζει   ενα  καλόβολο  παγκάκι ...  ....  Ωρρρρραίααααα......  κάθησαααα..   !   Αν  και  Μεσημεράς  τα  βλέφαρα  του  βαραίνουν  ,   φαίνεται  πως  το  γεγονός  οτι  ειναι  σκαστός  από  τις   αφηγήσεις  μετράει  αλλιώς ,  δεν  παυει   να  βλέπει  ν  ακούει  ,  να  νιώθει .
     Ενα  τρυφερό   αεράκι   διώχνει  την  νύστα  από  τα  βλέφαρά  του  και  την  θέση  της  παίρνει μια  παθιασμένη  διάθεση  για   αγρύπνια  κι   εμπλοκή  στα   δρώμενα  των  κανονικών  ανθρώπων .
       Μα  πως  ???  Με  ποιό  τρόπο   ???   Παρατηρούσε  οσο  γίνεται  διακριτικά  το  πλήθος  των  ανθρώπων  που  έρρεε  κατά   διαστήματα    και  άφηνε  την  σκέψη  του  να  πλάθει τα  δικά  του  σενάρια    ολικής  ...  εμπνεύσεως .
     Ενα  απο   αυτά  τον  θέλει   ανάμεσα  στους   διαβάτες   ν '  ακολουθεί    το  ρευμα   των   πεζών  χαζευοντας    πότε  δεξιά  πότε  αριστερά  ,   ο   χρόνος  άπλετος    εμπρος  του  και  τα  χρώματα  της  πόλης  τέτοια  που  μαγνητίζουν    και  την  πιο  δύστροπη  ματιά .
       Ωρα   αιχμής   και  η  αντηλιά  της  καθημερινότητας  προσκρούει   στα  καλλίγραμα    γυαλιά  ηλίου  ,  η  πανδαισία    των   χρωμάτων  φιλτράρεται  γλυκά  γλυκά   και  καταλαγιάζει   τρόπο  τινά  στα  κύτταρα  .
        Στα   επόμενα   λεπτά  η  προσοχή    του  σκαλώνει    σ  ενα  σχηματοποιημένο  ανθρωποπηγαδάκι    ακροβωλημένο  και  σε  εν  θερμώ  λειτουργία .  Πλησιάζει  .  Δροσερές  κουβέντες  , απόψεις  για  όλα , απλόχερη   κριτική  , διαφωνίες , και  σκόρπια  συγνώμη , φωνές  διαπλεκόμενες  στον  αέρα  , αναψοκοκκινισμένα  πρόσωπα  , αντανακλάσεις  που  αναβλύζει   ο   εν  λόγω   ανθρωποπυθμένας  !
    Στάθηκε  για  λίγο  ,  προσπάθησε  να  διακρίνει  το  κεντρικό  θέμα   πλην  όμως  η  αρχή  η  μέση  και  το  τέλος   , κουβάρι    μπλεγμένο  .  Θάρρεψε  σε  κάποια  στιγμή   και  πήγε  ν  αρθρώσει  και  αυτός  κάτι  .... οταν   ενα  ξαφνικό  χτύπημα    στην  πλάτη  τον  επαναφέρει  στην  πραγματικότητα , δηλαδή  εκτός  σεναρίου .
   Ετσι  ο  Μεσημεράς   κρατώντας  στα  χέρια  την  στρογγυλή  μπάλα   που  ξέφυγε  από  την  πιτσιρικαρία   συνεχίζει και  κυκλοφορεί  ανάμεσά  μας    ως  κανονικός  άνθρωπος  και  απολαμβάνει  την  από-δραση  του  από  τις  παραδόσεις   του  παππού  και  της  γιαγιάς ....! 
                                                                               ... Κυριάκος    Σάμιος
      

...... Είναι το ρούχο της ανεμελιάς και της ελευθερίας τους .....!

Τετράδιο με ράγες.......κυριάκος σάμιος......: ...φαβέλες ....οπου η σκόνη της φτώχειας ανα...: ....  Βραζιλία  , Αργεντινή , Κολομβία ! Σπίτια  ασουβάντιστα  τοποθετημένα   ατάκτως  λες  και  τα  εχει  σπείρει  χέρι  τρεμάμενο    στις  πλαγιές  του  βουνού  ...Από-γιομα !  Λίγα   μέτρα  πιο  πέρα  ο  ηλιος  χρυσίζει   με    την  απο-φώνηση  του  τις  παραλίες  Κοπα  Καμπάνα  και  παρα  δίπλα   Ιπανέμα  ... !
   Το  ίδιο  συμβαίνει  και  στις  γειτονικές  φαβέλες .  Βλέπεις  ο  ήλιος  δεν  κάνει  διακρίσεις  , αγκαλιάζει  τους  πάντες  !  Το  ποδοβολητό  της  πιτσιρικαρίας   ηχοί  στις  παραγκούπολεις  και  η  σκόνη  της  ανεμελιάς   πυκνώνει   και  σχηματοποιεί  στον  ορίζοντα  σινιάλα   ζωής .
    Μία  απρόσεκτη  στραβοκλωτσιά   αναγκάζει  το  αυτοσχέδιο  τόπι    να  πάρει  την  δική  του  κατρακύλα  προς  την  αμμουδιά  ...  Παιδιά   ξυπόλητα  με  κουρεμένα  κεφάλια  βουτηγμένα  στο  χαμόγελό  τους    εν  μέσω  επιφωνημάτων  ΩΩΩΩΑΑΑΑΑΑωωωωΩΩΩΩΑΑΑ... απογειώνονται  πίσω  από  το  αυτοσχέδιο  τόπι   τ  οποίο  συνεχίζει  να  κυλιέται  με  φόρα  προσκρούωντας   σε  ντενεκέδια  , ξυλοκατασκευές,  μισοπαρκαρισμένα  παλαιάς  κοπής  αυτοκίνητα  , και  οτι  άλλο  αφημένο  παράτερο  αντικείμενο  κοσμεί   την  γειτονιά  .... 
     Σε  λίγο    ενας  μικροεκκολαπτόμενος   αμμόλοφος   κόβει  την  φόρα  στο  αυτοσχέδιο  τόπι  , γεγονός  που  συγκεντρώνει  την  πιτσιρικαρία   τώρα  πια  στην  παραλία !  Τρεχαλητό  και  λαχάνιασμα  αποζημειώνεται  ,  η  ομάδα  συμπληρώνεται  ,  γίνεται  τρόπο  τινά  μικτή  . Το  τόπι  στήνεται  και  το  εναρκτήριο  λάκτισμα   δίνει σήμα  για  το   διπλό  , και  ο  αγώνας  συνεχίζεται ... !
       Βραζιλία,   Αργεντινή  , Κολομβία  !  Φαβέλες ... !   Χρώματα  θλίψης  ,  πως   να  στριμώξεις   τ  όνειρο  .  Αντιθέσεις  που  σε   χαρακώνουν  ,  η  ξυπολυσιά  το  χαμόγελο    το  ποδοβολητό  της  φτώχειας  και  στο  βάθος   ισχνή   η  φιγούρα  της  ελπίδας   να  χορευει      στους  γυμνούς   τοίχους    της  παράγκας   από  τοίχο  σε  τοίχο .!
       Το  πέπλο  της  κυματίζει   πάνω   από  τα  ξυρισμένα   κεφάλια   των  μικρών  παιδιών   που   τρέχουν    στούς   δρόμους   της    γειτονιάς  .
      Τρέχουν  σχεδον  ημίγυμνα    αφου  το  μόνο   ρούχο   που  διακρίνει    κανείς   επάνω  τους    ειναι  το  ρούχο  της  ανεμελιάς  και  της  ελευθερίας  τους .......! 
                                                                                                          Κυριάκος   Σάμιος

..... Καμώματα μιας κραυγαλέας ανισότητας ... !!!

Πως  ειναι  οταν  κρατάς  φυλαγμένες   στην  κρύπτη  των  ονείρων  σου   πακεταρισμένες  στιγμές  τυλιγμένες  με  " κορδέλα "  βυθισμένη  στην  ζάλη  μακρινών  χιλιομέτρων???  Πως  ειναι   οταν  με  αργες  προσεχτικές  κινήσεις  προσπαθείς  να  ξετυλίξεις  το  περιτύλιγμα   .  χωρίς  να  διαταράξεις   την  ηδη  διαταραγμένη  ισορροπία   του  περιεχόμενου ???
    Εικόνες  και  χρώματα  , μυρωδιές  , και  θόρυβοι , μποτιλιάρισμα  , ανθρώπινες  δράσεις  ,  αγώνας  για  επιβίωση  ,  κραυγαλαίες  ανισότητες , κοινος  παρονομαστης   ζωγραφισμένα  χαμόγελα  σε  ηλιοκαμένα  πρόσωπα  !
     Βραζιλία  !  Ριο  Ντε  Ζανειρο !!!  Το  ταξι  στοιχισμένο    στην  πολύβουη   διαδρομή  ,  και  μεις   χαμένοι   στην  μετάφραση μιας  καινούργιας   καθημερινότητας  ρουφάμε  ηχους χρώματα  και  μυρωδιές  ,  καθως  και  την  φιλότιμη  προσπάθεια  του  ταξιτζή   για  ν  αποσπάσει  σχετικές  πληροφορίες  σε  ότι  αφορά  τον  σκοπό  της  επίσκεψης  μας .
      Τα  Πορτογαλέζικα  και  κυρίως  τα Ισπανικά    της  Μαρίας  δίνουν  πάσα  στην  κουβέντα  , όμως η  σωρευμένη  κούραση  από  το  εναέριο  ταξίδι  μας  δεν  μας  επέτρεπε  για  πλάτιασμα   και  φλυαρία ,  ειπώθηκαν  τα  βασικά  .   Τα  βλέφαρα  βαρυά ! Σύμμαχος   στην   αγωνία  μας για  το  καινούργιο  τοπίο    και  ο  ουρανός  ,  αφου  σύννεφα  πυκνώνουν  και  σχεδόν  παίζουν κρυφτούλι   με  την  τεράστια  αγκαλιά  του  Χριστού    που απο  το  1931  με  τόση  νηφαλιότητα  και  υπομονή  μοιράζει  απο  τήν  κορυφή  του  βουνού Corcovado .  Μια  αγκαλιά  που  νιώθεις  πως  ακολουθεί  το  βήμα  σου .
      Συχνά  πυκνά   απο  αυτην   την  αγκαλιά  φαίνεται  πως γλυστρούν ??  Ξεφεύγουν ??  Διαφεύγουν ??  Δεν  έχει  ομως  σημασία  η  λέξη  οσο  εχει  το  συμβάν ,  η  πραγματικότητα  που  δεσπόζει  σκόρπια  στους  πρόποδες  του  βουνού  , ξεχυλίζει  και  απλώνεται    σε  Κοπα  Καμπάνα   και  Ιπανεμα  ,  πλάει  στην   αμουδιά  της  παραλίας ,  στις  γειτονιές  με  τις  παραγκες  και  τα  αυτοσχέδια   ασουβάντιστα    σπίτια  ατάκτως τοποθετημένα  ,λες  και  τα  έχει  σπείρει  χέρι   τρεμάμενο   σε   πλαγιές του  βουνού .
   Η  καθημερινότητα   παλαντζάρει  ! Απο  την  μια  οι  φαβέλες   οπου  οι  άνθρωποι  βιώνουν  σκληρές  συνθήκες  επιβίωσης ,  εφευρίσκουν   απίθανους  τρόπους   προκειμένου  να  κερδίσουν   το  στοίχημα  της  ζωής  ,  και  από  την  άλλη   οι  γειτονιές  με  τα  ηλεκτροφόρα  καλώδια  και  την  ιδιωτική  φρούρηση  !  Μια  κραυγαλαία  ανισότητα   που  η  μυρωδιά  της  σου  τρυπά  τα  ρουθούνια !
     Η  ώρα  περνά    και  το  ταξί  θαρρω  πως  πλησιάζει  στον  προορισμό  μας .  Κόπα  Καμπάνα , ενας  παράλληλος  δρόμος  πριν  την  παραλία  , οι  φωναχτές  σκέψεις  του  Αντλαντικού  ,  σμίγουν  με  τις  σκέψεις  μας   .
    ....  Το  νου  σου  τις  βαλίτσες  ...  μη  ξεχάσουμε  ...   Η  Μαρία   μου  θυμίζει   επίσης  ... πλήρωσε  τον  ταξιτζή  μέσα  στο  ταξι  ... πριν  βγούμε  εξω ...  Με  τόσα  που  είχαμε  ακούσει  και  είχαμε  διαβάσει  πως  να  μην  παγιδευθείς  στην  υπερβολή ???
    Στο  βουητό  του  Ριο  Ντε   Ζανειρο   προστείθεται   και  η  δική  μας  λαλιά  !
  Η  διαφορετική  γλώσσα  κυρίως  η  γοργή  προφορά  σε  συνδιασμό   με  τους  ήχους   που  γεννά η  καθημερινή  σχόλη  των  ανθρώπων   ,  σε  λεωφόρους  πλατείες  και  παραλίες  ,  συνθέτουν  ενα  πέπλο  μουσικής   παραδομένο  στο  αεράκι   .  Αποσβολομένοι  από  το  λίκνισμα   του  πέπλου καθως  αιωρείται   απο  γειτονιά  σε  γειτονιά  απο  φαβέλα  σε  φαβέλα  πετα  πάνω  από  το  σύμβολο  του  ποδοσφαίρου   το  Μαρακανα  τρυπώνει  στο  τρενάκι  που  αναριχάται  στην  κυριολεξία   από  την  φιδίσια  διαδρομή  προς την  Santa   Teresa  ,  για   ν   αφεθεί  στα  πολύχρωμα  σκαλοπάτια   της  περίφημης  Escadaria  Selaron  .
    Ολως  περιέργως  τούτες  τις  μέρες  στριφογυρίζουν  στο  μυαλό  μου   παρόμοιες  εικόνες ...!
 Ξετυλίγω  το  περιτύλιγμα   των  μακρινών  χιλιομέτρων  .
   Τώρα  λοιπον  που  η  μπάλα   περιμένει  το  εναρκτήριο  λάκτισμα   ερχονται  κατά  νου  τα  καμώματα  μιας  κραυγαλέας  ανισότητας  !!!  
                                                                             ....  Κυριάκος  Σάμιος

...Εστω και ανορθόγραφα .... !

 Αν  όχι  ολα  τα  παραμύθια  σχεδόν  όλα    εχουν  την  ίδια  αρχή   και  σχεδόν  το  ίδιο  τέλος .....και  ζήσαμε    εμείς  καλά   και  αυτοί  καλύτερα .... " Εμείς "  και " αυτοί " ,  " καλά " , " καλύτερα " ... !!! Πως  ερμηνεύει  κανείς  τα  " εμείς " , "αυτοί " , " καλά " , " καλύτερα "  άπτεται  στην  υποκειμενική  του  οπτική  γωνία   και  αντίληψη !  Ομως  για  την  ευρυθμη  λειτουργία  της  ιστοριούλας  , προσπερνώ  τις  συμπληγάδες , και  πατω  στην  αντιπέρα  όχθη  .  Εκεί  οπου   τα  παραμύθια  καταλήγουν  σε  λυπημένο  τέλος .
   Κι  ενω  ο  μανδύας  της  θλίψης  μας  τυλίγει  ολο  και  κάτι  συμβαίνει  ενα  αεράκι  ισως  έρχεται  για  να  διώξει  το  γκρίζο  χρώμα   που  μας  κυριεύει .
   Ενα  αεράκι  έρχεται  και  ξεδιπλώνει  τον  χάρτη  της  πόλης !  Ποιάς  πόλης ???  Τ  όνομα  δεν  εχει  και  τόσο  σημασία , οσο εχουν  οι  απεικονήσεις ,  τα  σχέδια , τα  χρώματα , οι  βλέψεις  ,  οι  προτάσεις  .   Με  την  ιδιότητα  του  επιβάτη  κρατώ  σφιχτά  στο  χέρι    εισιτήριο  και  ελπίδα  προχωρώ  στον  διάδρομο    και  ρίχνω  μια  ματιά  στα  περιξ .
      Το  λεωφορείο  δοκιμάζει  νέα  στροφή  ,  πλησιάζουμε  στην  είσοδο  της  πόλης  του  Αργους, πιάνω  κουβέντα  με  τον  διπλανό  μου .  Είπαμε  αρκετά  εννοήσαμε  ακόμη  περισσότερα .
-----   Δικαίωμα  στην  πόλη ???
------  Ναί  δικαίωμα  στην  πόλη   εχουν  όλοι  οι  πολίτες ...
-----    Οταν  ο  σχεδιασμός  των  πόλεων  γίνεται  χωρίς  τους  πολίτες.......καταλαβαίνεις ?
------   Βάλε  πως  υπάρχουν  φορές  που  στρέφεται  εναντίον  τους .....αυτό  δεν  σ  ανησυχεί  ?
 ------   Και  βέβαια  με  ανησυχεί  ...!!!  Να  ξέρεις  ομως  πως  σε  πόλεις  που  συμβαίνει   αυτό  ....
 ------  Ποιο   εννοείς ??
------   Αυτό  που  λες  ...  οταν  ο  σχεδιασμός  των  πόλεων  στρέφεται  εναντίων  των  πολιτών ...τότε  ανθίζουν  και  τα  κινήματα  της  πόλης  ..  ομάδες  αλληλοβοήθειας στις  γειτονιές ,   μικροί  πυρήνες    δράσεων  που  αναζωπυρώνουν  εναν  άλλο  πλούτο , τον  πλούτο  της  ανθρωπιάς .
      Ανακυκλώσαμε  κι  άλλες  κουβέντες ,  σκόρπιες  σκέψεις  που  αφορούν   το  δικαίωμα  στην  πόλη ,  και  γενικότερα  το  εννοιολογικό   "  κρυμένο  "  κείμενο  που  ρέει  κάτω  από  την  φράση  Πόλη--  Δήμος .
       Τα  χιλιόμετρα  λιγοστεύουν  το  ίδιο  και  οι  πιθανότητες    κύριας  διαφωνίας  μας   αφου  και  οι  δυό  μας   καταλήξαμε  πως  οι  πολίτες  δεν  ειναι αριθμοί !  Επομένως   και  αν  τον  Δήμο   τον  εκλάβει  κανείς   σαν  άθροιση   αριθμών   σίγουρα  ειναι  σε  λάθος  οπτική  γωνία .  Γιατί   Δήμος  ειναι  μια   ανθρωπογεωγραφία    όπου  πολίτες    συμμετέχουν   ,  δρούν ,  παράγουν  και  δημιουργούν ,  αποφασίζουν    για  το  μέλλον  τους !
     Το   λεωφορείο  αφήνει  πίσω  μας  το  Αργος   και  το  βλέμμα  πέφτει   στο  επιβλητικό  Παλαμήδη   που  αρχίζει  να  φαίνεται  μπροστά  μας  ,  η  εμφάνιση  του  πυροδοτεί   καινούργιο  κύκλο   ερωτημάτων  τα  οποία  φέρνουν   στον   νού  την   τύχη  και  το  ριζικό   Δημόσιων  χώρων  οπως  Καραθώνα  και  άλλων  δημόσιων  χώρων !
       Τούτη  δω  την  στιγμή   δεν  ξέρω  πως  μου  ρθε  ενιωσα  την  επιθυμία   να  ζητήσω  συγνώμη   από  τον  διπλανό  μου  , να  τρέξω  στον  οδηγό  , να  τον  πείσω  για  μια  ολιγόλεπτη  σταση  και  γρήγορα  γρήγορα  να  κατέβω    με  κουβαδάκι  μπογιά  και  σχετικά  εργαλεία  , και  σε  χρόνο  ρεκορ   στον  πρωτο  μανδρότοιχο   γραψω  εστω  και  ανορθόγραφα  .......    ΟΧΗ  ΑΛΛΑ  ΠΟΛΙΤΗΡΙΑ  .....
     Ετσι  κι  εγινε !!!  Ενας  πλαδαρός  ψίθυρος   απλώνει τα  πλοκάμια  του  απο  θέση  σε  θέση  στο  εσωτερικό  του  λεωφορείου  . Μερικοί  θαρρω  πως  ειπαν   οτι  αυτό  έμοιαζε   με  σύνθημα ! Ειναι  λέει  ενα  σύνθημα  με  φωνή  ! ΄Αλλοι  πάλι  υοθέτησαν  και  αντάλλαξαν  μια  ειρωνική  γκριμάτσα , και  ηταν  η  στιγμή  που  το  λεωφορείο  προσπερνούσε  το  άγαλμα  του  Καποδίστρια  για  να  πάρει  την  τελευταία  στροφή   .
      Σε  λίγο  οι  επιβάτες   γλυστρούν  και  χώνονται  στα  στενοσόκακα  του  Ναυπλίου !
    Το  αν  πέρασαν  αυτοι  καλά  κι   εμείς .... καλύτερα  ειναι  το  περιεχόμενο   μιας  άλλης  ιστοριούλας.... !  Ευχομαι  κι  ελπίζω   ιστοριούλας  χωρίς ...λυπημένο  τέλος !!!