Αν όχι ολα τα παραμύθια σχεδόν όλα εχουν την ίδια αρχή και σχεδόν το ίδιο τέλος .....και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα .... " Εμείς " και " αυτοί " , " καλά " , " καλύτερα " ... !!! Πως ερμηνεύει κανείς τα " εμείς " , "αυτοί " , " καλά " , " καλύτερα " άπτεται στην υποκειμενική του οπτική γωνία και αντίληψη ! Ομως για την ευρυθμη λειτουργία της ιστοριούλας , προσπερνώ τις συμπληγάδες , και πατω στην αντιπέρα όχθη . Εκεί οπου τα παραμύθια καταλήγουν σε λυπημένο τέλος .
Κι ενω ο μανδύας της θλίψης μας τυλίγει ολο και κάτι συμβαίνει ενα αεράκι ισως έρχεται για να διώξει το γκρίζο χρώμα που μας κυριεύει .
Ενα αεράκι έρχεται και ξεδιπλώνει τον χάρτη της πόλης ! Ποιάς πόλης ??? Τ όνομα δεν εχει και τόσο σημασία , οσο εχουν οι απεικονήσεις , τα σχέδια , τα χρώματα , οι βλέψεις , οι προτάσεις . Με την ιδιότητα του επιβάτη κρατώ σφιχτά στο χέρι εισιτήριο και ελπίδα προχωρώ στον διάδρομο και ρίχνω μια ματιά στα περιξ .
Το λεωφορείο δοκιμάζει νέα στροφή , πλησιάζουμε στην είσοδο της πόλης του Αργους, πιάνω κουβέντα με τον διπλανό μου . Είπαμε αρκετά εννοήσαμε ακόμη περισσότερα .
----- Δικαίωμα στην πόλη ???
------ Ναί δικαίωμα στην πόλη εχουν όλοι οι πολίτες ...
----- Οταν ο σχεδιασμός των πόλεων γίνεται χωρίς τους πολίτες.......καταλαβαίνεις ?
------ Βάλε πως υπάρχουν φορές που στρέφεται εναντίον τους .....αυτό δεν σ ανησυχεί ?
------ Και βέβαια με ανησυχεί ...!!! Να ξέρεις ομως πως σε πόλεις που συμβαίνει αυτό ....
------ Ποιο εννοείς ??
------ Αυτό που λες ... οταν ο σχεδιασμός των πόλεων στρέφεται εναντίων των πολιτών ...τότε ανθίζουν και τα κινήματα της πόλης .. ομάδες αλληλοβοήθειας στις γειτονιές , μικροί πυρήνες δράσεων που αναζωπυρώνουν εναν άλλο πλούτο , τον πλούτο της ανθρωπιάς .
Ανακυκλώσαμε κι άλλες κουβέντες , σκόρπιες σκέψεις που αφορούν το δικαίωμα στην πόλη , και γενικότερα το εννοιολογικό " κρυμένο " κείμενο που ρέει κάτω από την φράση Πόλη-- Δήμος .
Τα χιλιόμετρα λιγοστεύουν το ίδιο και οι πιθανότητες κύριας διαφωνίας μας αφου και οι δυό μας καταλήξαμε πως οι πολίτες δεν ειναι αριθμοί ! Επομένως και αν τον Δήμο τον εκλάβει κανείς σαν άθροιση αριθμών σίγουρα ειναι σε λάθος οπτική γωνία . Γιατί Δήμος ειναι μια ανθρωπογεωγραφία όπου πολίτες συμμετέχουν , δρούν , παράγουν και δημιουργούν , αποφασίζουν για το μέλλον τους !
Το λεωφορείο αφήνει πίσω μας το Αργος και το βλέμμα πέφτει στο επιβλητικό Παλαμήδη που αρχίζει να φαίνεται μπροστά μας , η εμφάνιση του πυροδοτεί καινούργιο κύκλο ερωτημάτων τα οποία φέρνουν στον νού την τύχη και το ριζικό Δημόσιων χώρων οπως Καραθώνα και άλλων δημόσιων χώρων !
Τούτη δω την στιγμή δεν ξέρω πως μου ρθε ενιωσα την επιθυμία να ζητήσω συγνώμη από τον διπλανό μου , να τρέξω στον οδηγό , να τον πείσω για μια ολιγόλεπτη σταση και γρήγορα γρήγορα να κατέβω με κουβαδάκι μπογιά και σχετικά εργαλεία , και σε χρόνο ρεκορ στον πρωτο μανδρότοιχο γραψω εστω και ανορθόγραφα ....... ΟΧΗ ΑΛΛΑ ΠΟΛΙΤΗΡΙΑ .....
Ετσι κι εγινε !!! Ενας πλαδαρός ψίθυρος απλώνει τα πλοκάμια του απο θέση σε θέση στο εσωτερικό του λεωφορείου . Μερικοί θαρρω πως ειπαν οτι αυτό έμοιαζε με σύνθημα ! Ειναι λέει ενα σύνθημα με φωνή ! ΄Αλλοι πάλι υοθέτησαν και αντάλλαξαν μια ειρωνική γκριμάτσα , και ηταν η στιγμή που το λεωφορείο προσπερνούσε το άγαλμα του Καποδίστρια για να πάρει την τελευταία στροφή .
Σε λίγο οι επιβάτες γλυστρούν και χώνονται στα στενοσόκακα του Ναυπλίου !
Το αν πέρασαν αυτοι καλά κι εμείς .... καλύτερα ειναι το περιεχόμενο μιας άλλης ιστοριούλας.... ! Ευχομαι κι ελπίζω ιστοριούλας χωρίς ...λυπημένο τέλος !!!
Κι ενω ο μανδύας της θλίψης μας τυλίγει ολο και κάτι συμβαίνει ενα αεράκι ισως έρχεται για να διώξει το γκρίζο χρώμα που μας κυριεύει .
Ενα αεράκι έρχεται και ξεδιπλώνει τον χάρτη της πόλης ! Ποιάς πόλης ??? Τ όνομα δεν εχει και τόσο σημασία , οσο εχουν οι απεικονήσεις , τα σχέδια , τα χρώματα , οι βλέψεις , οι προτάσεις . Με την ιδιότητα του επιβάτη κρατώ σφιχτά στο χέρι εισιτήριο και ελπίδα προχωρώ στον διάδρομο και ρίχνω μια ματιά στα περιξ .
Το λεωφορείο δοκιμάζει νέα στροφή , πλησιάζουμε στην είσοδο της πόλης του Αργους, πιάνω κουβέντα με τον διπλανό μου . Είπαμε αρκετά εννοήσαμε ακόμη περισσότερα .
----- Δικαίωμα στην πόλη ???
------ Ναί δικαίωμα στην πόλη εχουν όλοι οι πολίτες ...
----- Οταν ο σχεδιασμός των πόλεων γίνεται χωρίς τους πολίτες.......καταλαβαίνεις ?
------ Βάλε πως υπάρχουν φορές που στρέφεται εναντίον τους .....αυτό δεν σ ανησυχεί ?
------ Και βέβαια με ανησυχεί ...!!! Να ξέρεις ομως πως σε πόλεις που συμβαίνει αυτό ....
------ Ποιο εννοείς ??
------ Αυτό που λες ... οταν ο σχεδιασμός των πόλεων στρέφεται εναντίων των πολιτών ...τότε ανθίζουν και τα κινήματα της πόλης .. ομάδες αλληλοβοήθειας στις γειτονιές , μικροί πυρήνες δράσεων που αναζωπυρώνουν εναν άλλο πλούτο , τον πλούτο της ανθρωπιάς .
Ανακυκλώσαμε κι άλλες κουβέντες , σκόρπιες σκέψεις που αφορούν το δικαίωμα στην πόλη , και γενικότερα το εννοιολογικό " κρυμένο " κείμενο που ρέει κάτω από την φράση Πόλη-- Δήμος .
Τα χιλιόμετρα λιγοστεύουν το ίδιο και οι πιθανότητες κύριας διαφωνίας μας αφου και οι δυό μας καταλήξαμε πως οι πολίτες δεν ειναι αριθμοί ! Επομένως και αν τον Δήμο τον εκλάβει κανείς σαν άθροιση αριθμών σίγουρα ειναι σε λάθος οπτική γωνία . Γιατί Δήμος ειναι μια ανθρωπογεωγραφία όπου πολίτες συμμετέχουν , δρούν , παράγουν και δημιουργούν , αποφασίζουν για το μέλλον τους !
Το λεωφορείο αφήνει πίσω μας το Αργος και το βλέμμα πέφτει στο επιβλητικό Παλαμήδη που αρχίζει να φαίνεται μπροστά μας , η εμφάνιση του πυροδοτεί καινούργιο κύκλο ερωτημάτων τα οποία φέρνουν στον νού την τύχη και το ριζικό Δημόσιων χώρων οπως Καραθώνα και άλλων δημόσιων χώρων !
Τούτη δω την στιγμή δεν ξέρω πως μου ρθε ενιωσα την επιθυμία να ζητήσω συγνώμη από τον διπλανό μου , να τρέξω στον οδηγό , να τον πείσω για μια ολιγόλεπτη σταση και γρήγορα γρήγορα να κατέβω με κουβαδάκι μπογιά και σχετικά εργαλεία , και σε χρόνο ρεκορ στον πρωτο μανδρότοιχο γραψω εστω και ανορθόγραφα ....... ΟΧΗ ΑΛΛΑ ΠΟΛΙΤΗΡΙΑ .....
Ετσι κι εγινε !!! Ενας πλαδαρός ψίθυρος απλώνει τα πλοκάμια του απο θέση σε θέση στο εσωτερικό του λεωφορείου . Μερικοί θαρρω πως ειπαν οτι αυτό έμοιαζε με σύνθημα ! Ειναι λέει ενα σύνθημα με φωνή ! ΄Αλλοι πάλι υοθέτησαν και αντάλλαξαν μια ειρωνική γκριμάτσα , και ηταν η στιγμή που το λεωφορείο προσπερνούσε το άγαλμα του Καποδίστρια για να πάρει την τελευταία στροφή .
Σε λίγο οι επιβάτες γλυστρούν και χώνονται στα στενοσόκακα του Ναυπλίου !
Το αν πέρασαν αυτοι καλά κι εμείς .... καλύτερα ειναι το περιεχόμενο μιας άλλης ιστοριούλας.... ! Ευχομαι κι ελπίζω ιστοριούλας χωρίς ...λυπημένο τέλος !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου