Τετράδιο με ράγες.......κυριάκος σάμιος......: ...φαβέλες ....οπου η σκόνη της φτώχειας ανα...: .... Βραζιλία , Αργεντινή , Κολομβία ! Σπίτια ασουβάντιστα τοποθετημένα ατάκτως λες και τα εχει σπείρει χέρι τρεμάμενο στις πλαγιές του βουνού ...Από-γιομα ! Λίγα μέτρα πιο πέρα ο ηλιος χρυσίζει με την απο-φώνηση του τις παραλίες Κοπα Καμπάνα και παρα δίπλα Ιπανέμα ... !
Το ίδιο συμβαίνει και στις γειτονικές φαβέλες . Βλέπεις ο ήλιος δεν κάνει διακρίσεις , αγκαλιάζει τους πάντες ! Το ποδοβολητό της πιτσιρικαρίας ηχοί στις παραγκούπολεις και η σκόνη της ανεμελιάς πυκνώνει και σχηματοποιεί στον ορίζοντα σινιάλα ζωής .
Μία απρόσεκτη στραβοκλωτσιά αναγκάζει το αυτοσχέδιο τόπι να πάρει την δική του κατρακύλα προς την αμμουδιά ... Παιδιά ξυπόλητα με κουρεμένα κεφάλια βουτηγμένα στο χαμόγελό τους εν μέσω επιφωνημάτων ΩΩΩΩΑΑΑΑΑΑωωωωΩΩΩΩΑΑΑ... απογειώνονται πίσω από το αυτοσχέδιο τόπι τ οποίο συνεχίζει να κυλιέται με φόρα προσκρούωντας σε ντενεκέδια , ξυλοκατασκευές, μισοπαρκαρισμένα παλαιάς κοπής αυτοκίνητα , και οτι άλλο αφημένο παράτερο αντικείμενο κοσμεί την γειτονιά ....
Σε λίγο ενας μικροεκκολαπτόμενος αμμόλοφος κόβει την φόρα στο αυτοσχέδιο τόπι , γεγονός που συγκεντρώνει την πιτσιρικαρία τώρα πια στην παραλία ! Τρεχαλητό και λαχάνιασμα αποζημειώνεται , η ομάδα συμπληρώνεται , γίνεται τρόπο τινά μικτή . Το τόπι στήνεται και το εναρκτήριο λάκτισμα δίνει σήμα για το διπλό , και ο αγώνας συνεχίζεται ... !
Βραζιλία, Αργεντινή , Κολομβία ! Φαβέλες ... ! Χρώματα θλίψης , πως να στριμώξεις τ όνειρο . Αντιθέσεις που σε χαρακώνουν , η ξυπολυσιά το χαμόγελο το ποδοβολητό της φτώχειας και στο βάθος ισχνή η φιγούρα της ελπίδας να χορευει στους γυμνούς τοίχους της παράγκας από τοίχο σε τοίχο .!
Το πέπλο της κυματίζει πάνω από τα ξυρισμένα κεφάλια των μικρών παιδιών που τρέχουν στούς δρόμους της γειτονιάς .
Τρέχουν σχεδον ημίγυμνα αφου το μόνο ρούχο που διακρίνει κανείς επάνω τους ειναι το ρούχο της ανεμελιάς και της ελευθερίας τους .......!
Κυριάκος Σάμιος
Το ίδιο συμβαίνει και στις γειτονικές φαβέλες . Βλέπεις ο ήλιος δεν κάνει διακρίσεις , αγκαλιάζει τους πάντες ! Το ποδοβολητό της πιτσιρικαρίας ηχοί στις παραγκούπολεις και η σκόνη της ανεμελιάς πυκνώνει και σχηματοποιεί στον ορίζοντα σινιάλα ζωής .
Μία απρόσεκτη στραβοκλωτσιά αναγκάζει το αυτοσχέδιο τόπι να πάρει την δική του κατρακύλα προς την αμμουδιά ... Παιδιά ξυπόλητα με κουρεμένα κεφάλια βουτηγμένα στο χαμόγελό τους εν μέσω επιφωνημάτων ΩΩΩΩΑΑΑΑΑΑωωωωΩΩΩΩΑΑΑ... απογειώνονται πίσω από το αυτοσχέδιο τόπι τ οποίο συνεχίζει να κυλιέται με φόρα προσκρούωντας σε ντενεκέδια , ξυλοκατασκευές, μισοπαρκαρισμένα παλαιάς κοπής αυτοκίνητα , και οτι άλλο αφημένο παράτερο αντικείμενο κοσμεί την γειτονιά ....
Σε λίγο ενας μικροεκκολαπτόμενος αμμόλοφος κόβει την φόρα στο αυτοσχέδιο τόπι , γεγονός που συγκεντρώνει την πιτσιρικαρία τώρα πια στην παραλία ! Τρεχαλητό και λαχάνιασμα αποζημειώνεται , η ομάδα συμπληρώνεται , γίνεται τρόπο τινά μικτή . Το τόπι στήνεται και το εναρκτήριο λάκτισμα δίνει σήμα για το διπλό , και ο αγώνας συνεχίζεται ... !
Βραζιλία, Αργεντινή , Κολομβία ! Φαβέλες ... ! Χρώματα θλίψης , πως να στριμώξεις τ όνειρο . Αντιθέσεις που σε χαρακώνουν , η ξυπολυσιά το χαμόγελο το ποδοβολητό της φτώχειας και στο βάθος ισχνή η φιγούρα της ελπίδας να χορευει στους γυμνούς τοίχους της παράγκας από τοίχο σε τοίχο .!
Το πέπλο της κυματίζει πάνω από τα ξυρισμένα κεφάλια των μικρών παιδιών που τρέχουν στούς δρόμους της γειτονιάς .
Τρέχουν σχεδον ημίγυμνα αφου το μόνο ρούχο που διακρίνει κανείς επάνω τους ειναι το ρούχο της ανεμελιάς και της ελευθερίας τους .......!
Κυριάκος Σάμιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου