ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ 

ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ 

(4/4/20-3/5/20) 

Συλλογικό έργο

 

  

 

 

Τηλεγράφημα με βραχνή φωνή … !

 

    Οι σελίδες του λεξικού χορεύουν στο τέμπο του αγέρα  ! Πάντα ξεχνώ το παράθυρο ανοιχτό . Το μάτι μου πέφτει : .. τηλεγράφημα : γραπτό κείμενο που διαβιβάζεται με τηλέγραφο . Έτσι για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να  μαθαίνουν οι νεώτεροι ..! 

Εποχή καραντίνας .                                                                     Εγκλεισμός καινούργια πραγματικότητα.  Ωστόσο  αρκετά δοτικός  σ ερεθίσματα και αφορμές  για ιχνηλατήσεις εντός μας . Ευκαιρία  για απρόβλεπτες γνωριμίες  που προκύπτουν από το βύθισμα . Τι θα συμβεί άραγε αν πάψουμε  να κολυμπάμε  είτε στα ρηχά , είτε στα βαθιά ?  Όπως και να χει η γη δεν περιστρέφεται μόνο γύρω από εμάς . Αλίμονο ! Κάπου στην ακρούλα υπάρχει μια ανεξερεύνητη  γόνιμη τοποθεσία που λέγεται ΕΜΕΙΣ ..Σίγουρα  κάποιος φάρος μας πετροβολά με το φως του . Με το νεύμα του .  Μας δίνει ανάσες και αντοχές . Οι αναταράξεις της καραντίνας  οδηγούν την πένα  σε σκαλοπάτια  και διαδρόμους πολυκατοικίας  νοτισμένους  από ά-ηχες φωνές !   Όπως   αυτές που  βιώνει  ο συγκεκριμένος  άνθρωπος στο συγκεκριμένο διαμέρισμα .  Τούτη δώ την στιγμή που γράφονται  οι αράδες ο  Λάμπρος    βάζει πλώρη για την κουζίνα . Ρίχνει μια χαλαρή ματιά στον φιλαράκο τον κλόουν που κοσμεί   τον χώρο , και προχωρεί .
  Διασχίζει  τον όχι και τόσο ουρανομήκη διάδρομο , καθ  όδόν  ελέγχει το φωτάκι  του οποίου η εκθαμβωτική δέσμη   διαλύει κάπως την σκοτεινιά , στρίβει δεξιά φθάνει  στην κουζίνα και αποφασιστικά κατευθύνεται  προς το παν-λευκο  ψυγείο.  Αποστάσεις γνώριμες  γιαυτόν  και διαδρομές εσωτερικές  που σκαρίζουν  πολύχρωμα κουβάρια . Σκηνικό στο περίπου κατά πως σκαρίζει το κοπάδι για βοσκή . 
   Εμφιαλωμένο νερό , κάμποσα πολυκαιρισμένα άσχετα μεταξύ τους μικροαντικείμενα  συνθέτουν ένα ανάγλυφο τοπίο , έναν αυτοσχέδιο γεωφυσικό χάρτη  τοποθετημένο γύρευε πόσο καιρό , πάνω από την οροφή του ψυγείου . Όχι... Όχι ... !  Ο παυσίλυπος  βρόγχος  του ψυγείου  διόλου δεν σχετίζεται  με εκκολαπτόμενη πράξη διαμαρτυρίας . Μια στοργική κίνηση του χεριού του  τον   φέρνει  στην ευχάριστη θέση  , τον βοηθά  να σβήσει την δίψα του με το εμφιαλωμένο νερό .Ωστόσο τα ενοχικά ψήγματα για την άργητα του , διακριτικά μεν εμφανώς δε υποβόσκουν στο πρόσωπό του .  Στα επόμενα λεπτά ανοίγει την πόρτα του ψυγείου και ο βρόγχος αυτόματα σωπαίνει . Τοποθετεί την φιάλη , βγάζει μία μπύρα , κλείνει την πόρτα . Ο βρόγχος επανέρχεται και διαχέεται  μέσα σε όλο τον χώρο , στον διάδρομο ,  υπνοδωμάτιο, στο χολ , κυρίως  στο  πολιορκημένο  από χάρτινους ήρωες  γραφείο .  Παντού βρόγχος. Μέσα κι έξω !!! Το ίδιο και η νύχτα , γλιστρά από τις γρίλιες και τις χαραμάδες  των παραθύρων . Νύχτα παντού ρέει  σαν παχύρευστο υγρό , πιρουνιάζει παραβγαίνοντας στην ορμή με το κρύο .
   Και είναι ο ίδιος βρόγχος  με αυτόν που αποπνέει  το τηλεγράφημα που ήδη έχει αιχμαλωτίσει την προσοχή και το είναι του Λάμπρου . Ένα ταλαιπωρημένο χαρτί στην παλάμη του παίζει τραμπάλα στα δάχτυλα  του και προσπαθεί να συνυπάρξει  με το κουτάκι της μπύρας.  Η ώρα περνά και η σκοτεινιά φουντώνει . Μισογερμένος στον τοίχο ο Λάμπρος, γέρνει πιότερο  πάνω στο τηλεγράφημα και αφήνει την ματιά του  να τρέξει στις λιγοστές αράδες του : 

......   Ορίζοντας   θολός  καθώς και η μέρα και τόπος συνάντησης μας ....STOP....
Τραβώ γραμμές στοιχίζω λέξεις  στέλνω μήνυμα .......STOP
Κάτι σαν αφιέρωση από ραδιόφωνο......................  STOP....
Βραχνή  φωνή .... Βραχνή  γραφή ......................  STOP......
Αγαπητέ _________   (  χώρος αυτοσχεδιασμού ) ..... STOP....
Ζητώ ταπεινά συγγνώμη  που δεν μπόρεσα  να σου σταθώ  δίπλα τις τελευταίες στιγμές της ζωής σου  ............. STOP.......
Τα ψαλιδισμένα φτερά κρατούν το φευγιό μου ..............STOP
Ωστόσο η σκέψη μου αερικό και σ ακολουθεί ...........STOP  ..

Σαφώς και χωρίς αμφιβολία  το  περιεχόμενο του τηλεγραφήματος  σμπαραλιάζει  τον  Λάμπρο . Εντωμεταξύ  στο διπλανό δωμάτιο ο φιλαράκος ο κλόουν  με καταπληκτική σβελτάδα  ανακαλύπτει μια φυσαρμόνικα  και ξεκινά  να παίζει  χωρίς σταματημό . Ο σκοπός και ο ρυθμός  αυτοσχέδιος  τα δε λόγια  επίκαιρα  και ταιριαστά   :      Ταξιδέψτε εντός/ απ  το  σκοτάδι στο φως / η μουσική γλυκαίνει τα πως / .. Μένω σπίτι μένω εντός / κλείνω πόρτα και μυαλό / σε κορωνοϊο και πανικό / ..

                      Στο λεπτό   ρευστοποιημένη  , κυματώδης  και ορμητική νότα  μεταμορφώνεται  σε πλημμυρίδα .
    Ο  βρόγχος , η νύχτα , και ο έναστρος ουρανός , ένα σμίξιμο  που ξυπνά από την ύπνωση τον Λάμπρο , που έχει ήδη περάσει  το δάχτυλό του  στην  περόνη   της μπύρας , απορροφημένος , αταλάντευτος ,  ακούει και παρακολουθεί τα δρώμενα του κλόουν . Σε λίγο ενστικτωδώς  τραβά την ντενεκεδένια  περόνη  . Ένα επιτόπιο σιντριβάνι  με σπαρταριστές εκσφενδονίσεις αφρού σκορπά τον πανικό .  Κόκκινη μύτη , φυσαρμόνικα , και λοιπά  εξαρτήματα του κλόουν  πλέουν σε πελάγη ...αφρού .. !!!    Ενώ ο Λάμπρος σαν ένας άλλος μικρός Μωυσής , χαμογελαστός  σχεδόν παραδομένος  στα δίχτυα της μέθης  νιώθει να περπατά  πάνω σε βαθιά  νερά !!!
      Τώρα πια  το τηλεγράφημα με την βραχνή φωνή  γίνεται ένα με τον αφρό και τα κύματα της πλημμυρίδας . !!!

                               Κυριάκος  Σάμιος
                                                              

 

 

 

 

.