Τραβώ το χέρι , ψάχνω τα στοιβαγμένα χαρτιά . Κάπου στο βάθος ξετρυπώνω το νεύμα .. Παρά δίπλα διακρίνω ξεθωριασμένους αριθμούς με μολυβένια γραφή , και μια διεύθυνση λιωμένη από την λάβα του χρόνου .
Ακριβώς από κάτω φάκελοι λευκοί με υποσημειώσεις φρέσκιας κοπής . Η παλάμη μου χωμένη και χαμένη στην ανασύνταξη της σειράς .
Σελίδες με ιατρικό περιεχόμενο . Διαγνώσεις εξετάσεων , οδηγίες, υπενθυμίσεις , συνταγογραφήσεις και άλλα συμφραζόμενα των θεραπειών .
Τα μπρος πίσω τα πίσω μπρος μια ροή ενεργειών και ξεχωριστών στιγμών . Διπλώνω την υπομονή μου , προσεχτικά μη και οι κόκκοι θορύβου διαταράξουν σύννεφα αμφιβολιών και φόβου περί της ανάρρωσης .
Αναδιπλώνω χάρτες διαφυγής προς τον ήλιο , την ζωή , τα χρώματα , την φύση και το χαμόγελο ..
Αφήνω το μολύβι . Κλείνω το συρτάρι .
Τότε εκείνη την στιγμή ζύγιασα την ισορροπία μου δοκίμασα τα βήματα , ένιωσα να μου κρατά το χέρι ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στην ταλαιπωρημένη γάζα ..
Τώρα πιάνω το μολύβι ενώ ταυτόχρονα ο βηματισμός της νύχτας πριμοδοτεί την ανησυχία των αδέσποτων σκύλων .
Μέσα ο Περού μικρόσωμο χαριτωμένο σκυλί ανταποδίδει την παρουσία του με σινιάλο φωνής .
Και πιο μέσα μου καινούργια σελίδα, καινούργιο βιβλίο .. Στο δε βάθος η ευχή :
Α ντε απ εδώ καρκινάκι μου ...!
( Οι πενιχρές τούτες γραμμές αφιερωμένες στην καλοσυνάτη νοσηλεύτρια Ογκολογικής Κλινικής Αγ. Ανάργυροι ..-- Κηφισιά )
κυρ .. σαμ
