Ενδοφλεβίως ….
Λίγο πριν το μεσημέρι
κατακόρυφος ήλιος
ενδοφλεβίως ρέει .!
Με ωτοστόπ η ασανσέρ
ο φόβος μου κασκαντέρ.
Σεβαστουπόλεως ώρα αιχμής
μποτιλιάρισμα πόνου και σιωπής
τα κουράγια μου ταιριάζω
καινούργιο ρούχο δοκιμάζω .
Στην ούγια του κεντημένη ζωή :
Αγάπη μόνο , ελπίδα, χαμόγελο , υπομονή
και άλλα αισιόδοξα τιμαλφή .
Αφήνω την θέση οκλαδόν
και με δάνεια γκριμάτσα καθ οδόν
χώνομαι στο πλήθος
οδεύω προς Μετρό .
Μετρώ !
Τους περαστικούς
διαβάτες βιαστικούς .
Αναρτώ.!
Ληγμένα μηνύματα
κόκκοι ιστοριών
λογής λογής
ερεθίσματα .
Κολυμπώ !
Σ εδέσματα αναγνωστών
αηχων ακολούθων
παρόντων απόντων
φίλων ηλεκτρονικών
γνωστών και αγνώστων .
Μα όσο ο κατάλογος μακραίνει
Αλίμονο! Η ζωή ξεμακραίνει ..!!!
κυρ...σαμ..
