Τυχαίο στιγμιότυπο πεζόδρομου !

 

        

            Τυχαίο  στιγμιότυπο   πεζόδρομου .. !

 

Δεν  έχει σημασία  η ώρα , αν είναι  πρωί  αν είναι  απόγευμα .

Ας πούμε λοιπόν  για την καθαρότητα της εικόνας  πως πρόκειται για  πρωί .

Ναύπλιο. Η πόλη  δοκιμάζει τα πρώτα ξεμουδιάσματα  από τον ύπνο .  Πάρκο Κολοκοτρώνη με τον ήρωα  καβάλα στο άλογο του  να δείχνει  με την παλάμη του  βουτηγμένη στην σιγουριά  το ίδιο πάντα σημείο .

Στις παρυφές του πεζόδρομου  δειλά  δειλά  ξεδιπλώνεται η καινούργια ημέρα .

-----  Καλημέρα …!

-------  Που την είδες την καλημέρα ?

Χωρίς να διακόψει  το τέμπο της χορογραφίας , απαντά  η κυρία  με το κίτρινο γιλέκο  και με εμφανή σημάδια κούρασης . Το πρόσωπο της  λουσμένο στον ιδρώτα – προχωρημένος καύσωνας – σαρώνει με την σκούπα  ρυθμικά  τα φύλλα  των δένδρων πέρα  δώθε .

Θέλησα λίγο να απαλύνω τον θυμό της  και :

------  Είναι και αυτός  ο αγέρας τα πάει από εδώ  τα πάει από εκεί …..

-------  Έτσι ακριβώς ….

Συμπληρώνει  χωρίς να διακόψει  τον ρυθμό της .  Αφοσιωμένη στο σάρωμα των φύλλων  των δένδρων , λάφυρα του αγέρα και ταυτόχρονα  τροφή  στην ρυθμολογία της εξελικτικής  χορογραφίας  η οποία διεκδικούσε τον τίτλο :

Τυχαίο στιγμιότυπο  πεζόδρομου … 

Τότε δεν ξέρω πως και γιατί  επανέλαβα μέσα μου :

------ ¨Όπως και τα   ξερόφυλλα ….

Η γυναικεία σιλουέτα  με το κίτρινο γιλέκο  απορροφημένη  στο σάρωμα  απολαμβάνει  την χορογραφία με παρτενέρ   την σκούπα η οποία βέβαια και αυτή με την σειρά της συνεργάζεται άψογα  στα βήματα . Κυκλικά. Πέρα δώθε και  τανάπαλιν .

Καθώς απομακρυνόταν η κυρία με το κίτρινο γιλέκο  κάποια στιγμή λες και εξατμίστηκε  στον ορίζοντα .

 Μίκραινε … Μίκραινε .. Και από την άλλη μέσα μου μεγάλωνε η αποστροφή :

-------  Όπως τα ξερόφυλλα ….

Αυτό συμβαίνει . Πέρα  δώθε .. Σκέψεις  άλλοτε μας προσπερνούν  άλλοτε θαρρείς πως  φορούν τα παπούτσια μας  και σουλατσάρουν  σε αχανείς διαδρόμους .

Ακούμε τον βηματισμό σαν  εκο  . Κάθε χτύπος και μια καινούργια παράγραφος .. Νιώθω τις λέξεις να γλιστρούν  από παράγραφο σε παράγραφο  σαν προϊόν κεντήματος .

Σουλατσάρουν  αναζητώντας  έστω  ένα πρόσκαιρο καταφύγιο

Και το ημερολόγιο  δεν έγραφε  παρά μόνο  την υπενθύμιση  ενός διλήμματος (?)….

Είναι φρονιμότερο να δίνουμε χρόνια στην ζωή ?  Η  ζωή στα χρόνια μας ?

                          κυρ..σαμ..

Καταπιάνομαι..!

 

 

                              Καταπιάνομαι ..!  

 

Φρεσκαρισμένα υποδήματα – υπό-δειγμα- βηματισμού  , αφενός  ζύγι της βιασύνης , αφετέρου  υπό την σκιά  της άργητας , μπερδεύονται  στην βουή της πόλης .

Αθήνα. Πολυσύχναστος  δρόμος . Το πρωινό στην νηπιακή του ηλικία . Κάτι  σαν αόρατη  κουρτίνα , ριχτάρι , αυλαία  στα νωπά όνειρα της απερχόμενης  νύχτας .

Συνοικιακή  ατμόσφαιρα  με ρουτινιάρικους πρωτόμπαρκους  φυσικούς ήχους … ¨Όλα στην θέση τους . Πολυκατοικίες , μαγαζάκια, κόσμος να πηγαινοέρχεται  τα δε φανάρια – λογοδιάρροια  του Γρηγόρη και του Σταμάτη -  να σπέρνουν  τον εκνευρισμό  στους ανυπόμονους  διαβάτες

Από  τον ανατέλλοντα  πίνακα διακρίνω  κάπου στην ακρίτσα  βολεμένο  και το υπαίθριο καφέ  της γειτονιάς .

Σε αυτό λοιπόν το εκκολαπτόμενο στέκι  μετρώ το βήμα των περαστικών .

Γουλιά—Γουλιά .  ΄Όπως  και το  καφεδάκι .  Ρουφώ τις εικόνες  ,ναι όπως και το καφεδάκι . Γουλιά—Γουλιά  ρουφώ την ζωή .

Γουλιά—Γουλιά όπως και τις ακάλεστες  σκέψεις  για το επερχόμενο  ιατρικό ραντεβού .

Ενδοφλέβια συνάντηση . Καινούργια γνωριμία . Συστάσεις γελάκια αμηχανία  …   Ναι !  Μα   αυτό συμβαίνει  όταν πρόκειται  για   αντάμωμα ανθρώπων ..  Στην παρούσα  περίπτωση  δεν ισχύει αυτό  .  Αλλά ??   … Μετάγγιση !!! Καινούργιος όρος,  μου φαντάζει  σαν αληθινό όρος .

Μετατοπίζω την σκέψη μου  και αναπαύομαι .  Μα.. Τι  λέω ? Αναπαύομαι ..!  Και πάνω που γράφω τούτη την ατάκα το ουρλιαχτό  του ΕΚΑΒ  αιτία διακοπής της ροής … Που είχαμε  μείνει??  Αααα.. Ναι  στο  περίφημο αναπαύομαι ..  Μα  αυτό γεννά συνειρμούς  αρνητικούς .. Με παραπέμπει στην  οδό αναπαύσεως  .  Στον Άγιο  Μηνά , κοιμητήριο της γενέτειρας μου ..   Όχι.. Όχι… !

Γυρίζω πλευρό  και … καταπιάνομαι .  Καταπιάνομαι από χειρολαβές . Καταπιάνομαι  από τα μικρά και ασήμαντα , ταυτόχρονα  μεγάλα και σημαντικά .

Έτσι αυτό που  έμοιαζε με όρος , γίνεται ορός .  Σταλαγματιά  σταλαγματιά  πέφτει  σε συνεχή ροή  σβήνει την δίψα  όμορφα ήσυχα  ήρεμα κυλά  το ποταμάκι  διασχίζει την πεδιάδα  της ζωής …

Ναι. Από το αναπαύομαι    προτιμώ  το καταπιάνομαι !!!

                                                         κυρ..σαμ..

 

Ομορφότερη πλακέτα η επίλυση δυσκολιών .. !

 

 

Ταξίδι για πού ?? ….  Ναι  θα δείξει .. !   Ευχαριστώ τον Δήμο Ναυπλίου και τον αντιδήμαρχο πολιτισμού κ Κώστα Καράπαυλο  για την τιμητική  χειρονομία  απονομής πλακέτας   με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου μου ΧΝΑΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ  από την άγονη γραμμή στην γόνιμη αποδρομή ..Ομολογουμένως άξαφνο αεράκι  που αναζωπύρωσε  σκέψεις  χρονίζουσες  που αφορούν  την  ενθάρρυνση , στήριξη  , βελτίωση συνθηκών λειτουργίας πολιτιστικών  δράσεων .

Ευχαριστώ θερμά  τον αντιδήμαρχο  πολιτισμού Κώστα Καράπαυλο  εύχομαι και ελπίζω  οι προσπάθειες   επίλυσης  θεμάτων  όπως είναι αυτό της στέγασης  πολιτιστικών δράσεων (θέατρο-μουσική- χορός κλπ )  να καρποφορήσουν … Κάτι που  ομολογουμένως  θα ισοδυναμεί με την ομορφότερη τιμητική πλακέτα   για όλους τους συμπολίτες μας  .

Ταξίδι για πού??  ….   Ναι    θα  δείξει …!

Πλημμυρίδα συναισθημάτων .. !

Ταξίδι για πού ?? ….  Ναι  θα δείξει .. !   Ευχαριστώ τον Δήμο Ναυπλίου και τον αντιδήμαρχο πολιτισμού κ Κώστα Καράπαυλο  για την τιμητική  χειρονομία  απονομής πλακέτας   με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου μου ΧΝΑΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ  από την άγονη γραμμή στην γόνιμη αποδρομή ..Ομολογουμένως άξαφνο αεράκι  που αναζωπύρωσε  σκέψεις  χρονίζουσες  που αφορούν  την  ενθάρρυνση , στήριξη  , βελτίωση συνθηκών λειτουργίας πολιτιστικών  δράσεων .

Ευχαριστώ θερμά  τον αντιδήμαρχο  πολιτισμού Κώστα Καράπαυλο  εύχομαι και ελπίζω  οι προσπάθειες   επίλυσης  θεμάτων  όπως είναι αυτό της στέγασης  πολιτιστικών δράσεων (θέατρο-μουσική- χορός κλπ )  να καρποφορήσουν … Κάτι που  ομολογουμένως  θα ισοδυναμεί με την ομορφότερη τιμητική πλακέτα   για όλους τους συμπολίτες μας  .

Ταξίδι για πού??  ….   Ναι    θα  δείξει …!

Συνηθίζεται και συμβαίνει. Κάποιες  φορές  σε μια   δια  ζώσης  συνάντηση  ενώ  προετοιμάζεσαι  βάζοντας επί χάρτου σκέψεις συναισθήματα . Πρόλογος τον αποκαλούν .. Σκέψεις και συναισθήματα   που γεννιούνται  αβίαστα  και αφορούν  ανθρώπους  που με την παρουσία τους  τιμούν  την βραδιά βιβλιοπαρουσίασης .  Συμβαίνει λοιπόν η ατμόσφαιρα και το κλίμα  να σε προσπερνούν προς το ομορφότερο , οπότε  δίνεις χώρο  στο κύλισμα της βραδιάς .  Μάης μήνας  ημέρα Δευτέρα  και το ημερολόγιο σημαδεμένο με το 27.  ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ   ΝΑΥΠΛΙΟΥ  ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ  Τα ΧΝΑΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ συστήνονται  στον φυσικό χώρο του βιβλίου . Ενώ μπορείτε να το βρείτε   PAPER  CLIP   Βιβλιοχαρτοπωλείο   Ι.Ν. Χριστόπουλος    Λεωφόρος  Ασκληπιού  9  Ναύπλιο

 

 

 

27—05-2024  ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ   ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ  ΝΑΥΠΛΙΟΥ

              ΧΝΑΡΙΑ  ΘΕΑΤΡΟΥ  από την άγονη γραμμή  στην  γόνιμη αποδρομή ….

 

Καλησπέρα  αγαπημένοι μου φίλοι και φίλες .. Καλώς ήλθατε  στον όμορφο τούτο χώρο  της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ   ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ

Στον φυσικό χώρο του βιβλίου .  Δεν σας κρύβω πως η χαρά μου είναι διπλή  γιατί  δεν πρόκειται για διεργασία on/lin   αλλά πρόκειται για  συνάντηση  δια ζώσης   με όλα τα ανθρώπινα  χαρακτηριστικά  επαφής , επικοινωνίας  .

 Παρατηρώντας τα πρόσωπα σας  με ιδιαίτερη  συγκίνηση  διακρίνω φίλους φίλες  συνταξιδιώτες/τισσες  συνδημιουργούς επί σκηνής  και αυτό μου δίνει ξεχωριστή χαρά .

Λένε πως το φυσικό βιβλίο  αποπνέει την ανάσα  του συγγραφέα  και των ηρώων  του .

Τώρα λοιπόν που  η ζέση της ανάσας μας   σμίγει  με τις ανάσες των ηρώων  και  συγγραφέων των βιβλίων   που υπάρχουν στον περιβάλλοντα χώρο ας αφεθούμε στο   άρωμα  στην μυρωδιά της ζύμης   των λέξεων  όπως χαρακτηριστικά συχνωτίζονται  και σαν προπέτασμα καπνού  αναδύουν  βιβλιοθήκες  εικόνων  στον αναγνώστη και στην αναγνώστρια .

Αγαπημένοι μου φίλοι και φίλες η αλήθεια είναι πως νιώθω  ένα κύμα αγάπης  να ρέει , και όπως καθρεφτίζομαι  στην κρυστάλλινη ροή του  θαρρώ πως δίνει τροφή στο ρήμα αντλώ .

Αντλώ αισιοδοξία…  Αντλώ ελπίδα … Αντλώ  δύναμη …  Αντλώ  κουράγιο …

 

 

 

Μια συμμαχία  αγάπης  πολύτιμο οξυγόνο  για την εποχή μας  ο που δυστυχώς  οι αξίες  ακροβατούν στο χείλος της αμφιβολίας .

Σας ευχαριστώ λοιπόν,  συνεχίζω   και θα συνεχίζω όσο υπάρχει υγεία και ξύστρα για το μολύβι μας ..

Στα ΧΝΑΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ  θα  βρει  κανείς  μέρος από την  θεατρική  διαδρομή μου (1986—2007 )

 Σε πρώτη ανάγνωση  αποτυπώνεται  σταχυολόγηση και καταγραφή  εμπειριών με

κοινό γνώρισμα   την  ανάγκη έκφρασης , επικοινωνίας ,  η δίψα για το θέατρο  όμοια με εκείνη την δίψα των σπαρτών  στα εγκαταλελειμμένα  χωράφια των ανθρώπων .

 Λαϊκά  δρώμενα  με έντονο ενδιαφέρον  για περεταίρω  λαογραφική έρευνα .

Σ  ένα  δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης  στις σελίδες του ακουμπούν σκέψεις , προτάσεις , τρόποι αναζήτησης του χαμένου ρόλου του ερασιτεχνικού θεάτρου .  Δίνει ώθηση  στην συμμετοχή και βήμα στην θεατρική πράξη .

Ξεχωριστή  θέση  στις σελίδες του βιβλίου  αλλά και εντός μου  καταλαμβάνει αφενός  το θεατρικό – απόσπασμα --  αποτύπωμα  της αγαπημένης φίλης  Μιμής Φυρογένη  δημοσιογράφου και συγγραφέα ( ΟΤΑΝ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ  ΓΕΛΑΕΙ  ΕΜΕΙΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ  ΠΙΟ ΠΟΛΥ  )

  Αφετέρου  το ντοκιμαντέρ  με τίτλο  Η  ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ  του αείμνειστου φίλου  δημοσιογράφου  συγγραφέα ερευνητή  Γιώργου Αντωνίου . 

ΣΤΟ  ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ  ΝΑ ΤΟΥ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ  ΜΕ  ΕΝΑ  ΘΕΡΜΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ..

Όμως δεν θα ήθελα να σας  αποκαλύψω περισσότερα , χαρά μου  να απαντήσω σε ερωτήματα σας  στο τέλος της παρουσίασης .  Αυτό θα ήταν και χρήσιμο και γόνιμο .

Κλείνοντας   επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω εσάς για   την τιμή  που μου κάνατε  με την  παρουσία  σας . Τον Δήμο Ναυπλίου .Επίσης ευχαριστώ από καρδιάς  τα μέλη και τους φίλους  του  ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ   ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ  για την  θερμή υποστήριξη  και άψογη διοργάνωση , Εκφράζω  απέραντη ευγνωμοσύνη στην Ματίνα Γκόγκα , Σοφία Ασλανίδου  Ανδρέα Μανούχο , Μαρία Μπακάλη   στον Τάσο Αντωνίου  για την ευγενική παραχώρηση του  Ντοκιμαντέρ  Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ  του αείμνηστου Γιώργου Αντωνίου …

   Όπως ευχαριστώ  την εταιρεία   ΙΚΟΝΑ  Ν.Γ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕΒΕ  καθώς και την Αγράμπελη Μαργαρίτη  για την  άψογη  συνεργασία μας ..

Αφήνω για το τέλος  να υπογραμμίσω την χαρά και την συγκίνηση που νιώθω  για την παρουσία των ανθρώπων  στο πάνελ ,του   αγαπημένου φίλου  Κυριάκου Ντούμου  καθώς και του Σέργιου Γκάκα  … Δυο πρόσωπα  συνδημιουργοί  και συνταξιδιώτες  σε διαφορετικούς χρόνους και χώρους … Δυο πυλώνες θα έλεγα της διαδρομής μου ..  Την Ελπίδα Κομιανού  θεατρολόγο  ,την Γιάννα Βασιλείου ηθοποιό , εκτός από την φιλία  μας ενώνουν κοινά θεατρικά βιώματα  κοινές εμπειρίες επί σκηνής ,   Συνταξιδιώτες στο ΔΗΘΕΝΑ

, Και κάπως έτσι φτάσαμε στην  αγαπημένη φίλη Καλλιόπη Καλποδήμου  Φιλόλογο   στην οποία εκτός από τις ιδιαίτερες ευχαριστίες μου  της  παραδίδω και  την σκυτάλη .