..Πάντα στο σούρουπο οι εικόνες διαθλώνται στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα . Οι δρόμοι σχεδόν άδειοι .
Η σιωπή της πόλης αλλάζει μορφή , γονιμοποιείται από την φωνή αδέσποτων πεινασμένων σκύλων εξ ου και η γέννα ρωγμωειδών ινών .
Αόρατοι καθρέφτες μας κάνουν ορατή την πλέξη των νεογνών ινών στα πρόσωπα μας .
Σκόρπιοι λιγοστοί άνθρωποι λες και σκοντάφτουν σε διάσπαρτα και ατάκτως τοποθετημένα ακανόνιστου μεγέθους , ανισοϋψή , και ανισοβαρή μεγέθη , κάτι σαν δεμάτια .
Αγωγιάτες του δήμου εργάζονται νυχθημερόν , σε λίγο η σκουπιδιάρα στρίβει , και ακολουθεί τις οδηγίες των αδέσποτων σκυλιών .
Η σπαρακτική φωνή τους πρωτίστως προσμονή για φαγητό , σινιάλο παρκαρίσματος , αλλά και τρόμος για τα πέριξ περιστέρια .
Η ειρήνη σε διωγμό .. ! Ομοίως και οι σκέψεις , στοιβαγμένα δεμάτια ανώνυμα κι επώνυμα .!
Ονείρων καθρέφτες
είδωλα επαίτες
Στοιβαγμένα δεμάτια
ξεπηδούν σαν από πλήθος
αλαλάζουν με οργή
άπιαστος αλλοτινός μύθος
με απαστράπτουσα κραυγή .
Ανώνυμα κι επώνυμα
ανώδυνα κι επώδυνα
στοιβαγμένα δεμάτια
του μυαλού πραμάτεια .
Καινούργια γκριμάτσα
αλλάζει σχήμα για δες
στου καθρέφτη την πιάτσα
ταιριάζει ποίημα ειδεχθές ....
κυρ...σαμ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου