Τώρα που η στρόγγυλη μπάλα φιγουράρει αδιάκοπα και κοσμεί το παγκόσμιο τεραίν του ποδοσφαίρου , διάφοροι συνειρμοί κοινωνικού περιεχομένου αλλάζουν συνεχώς πάσες μεταξύ τους , πλέκουν την γνωστή σε όλους μας ... κατεβασιά -- ετσι θαρρω πως την λέγαμε πάλαι ποτέ στις αξέχαστες αλάνες της γειτονιάς μας --- πατούν στην μικρή περιοχή και τότε ειναι που τα συναισθήματα μας πάλλονται ανάλογα με την έκβαση της προσπάθειας .
Με μία βαθύτερη ανάγνωση των όσων συμβαίνουν εντός των γραμμων του αγωνιστικού χώρου διαπιστώνει κανείς ομοιότητες της καθημερινής μας σχόλης .... Να..!!! ..... Για δες πως ο ποδοσφαιριστής προσπαθεί , τριπλάρει , ελίσσεται , μοιράζει την μπάλα σε συμπαίκτη .... ?? Μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει η τουλάχιστον χρειάζεται να συμβαίνει και στην ζωή μας ??
Ομαδικό πνεύμα και αυτοσυγκέντρωση ! Στιγμές της ζωής μας κάθε μια φαντάζει σαν ξεχωριστή φάση .... Αλλοτε αμφισβητούμενη , άλλοτε επίμαχη , και άλλοτε οριακή !!! ¨Οσο κι αν το ριπλεϊ απορροφά τις ψευδαισθήσεις μας , κι επαναφέρει χωροταξιακά την αλήθεια των προθέσεων μας , συναισθήματα χαράς φόβου και αγωνίας σμιγουν στο πρόσωπο στο βλέμμα , πάλλονται και αναπηδούν οπως ακριβώς αναπηδά η μπάλα πριν προσκρούσει στις παλάμες του τερματοφύλακα και αγγίξει το πλεκτό !!!
Και ύστερα η αγωνία του πριν το πέναλτι!!! Ο φόβος ζωγραφισμένος στό πρόσωπό του , συσπάσεις ομοιες με αυτές που φυτρώνουν και στο δικό μας πρόσωπο καθώς στεκόμαστε εμπρός στο ταμείο της εφορίας ! Με λυγισμένα γόνατα ζυγιάζουμε την ισορροπία μας , οπως και ο τερματοφύλακας , το βλέμα συγκεντρωμένο και .... τσοοουυυυπππ!!! Η εκτίναξη μας αγκαλιά με την εκτίναξη της μπάλας και κατά κόσμο των λογαριασμών !!!
Η μοίρα του τερματοφύλακα να γεννά συγκινήσεις ...! Το ποδόσφαιρο εντός των γραμμών αποτυπώνει την αλληγορία της ζωής .... !!! Πόσες και πόσες αποκρούσεις , αλλοτε σωτήριες άλλοτε όχι , πόσες επεμβάσεις για να μείνει αλώβητη η εστία μας -- οπου εστία συμπληρώστε κατα το δοκούν --- εχουμε προβεί ως ... τερματοφύλακες ???
Θαρρώ ομως πως τώρα εστω στο λεπτό των καθυστερήσεων καλό ειναι ν απολαυσουμε σε ριπλέί το ποίημα του ΤΑΚΗ ΚΑΡΒΕΛΗ ..... Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ από την συλλογή .... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΡΣΙΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ........ Στιγμή 1988
....... Χιλιάδες μάτια σε καρφώνουν . Δύο τα δικά σου . Τι κι αν σταυροκοπηθείς κι αφήσεις ανάμεσα από σένα και την μπάλα , που ρουφάει τα μάτια σου , μικρό σταυρό για φυλαχτό . Αυτή θ ακολουθήσει την πορεία της . Εσύ στηλώσου όσο μπορείς στα πόδια σου .
Εισαι το ελάφι που ακροβατεί πάνω στην τεντωμένη χορδή των νεύρων μας κι εκείνο τρέχει μες το δάσος , και το φοβίζει του ανάλαφρου τρεχαλητό η αντήχηση .
Θα περάσει ??? Δεν θα περάσει ??
Αυτή η αγωνία μας κρατάει τώρα στη ζωή . Ομως εσύ σφιξου στον φόβο σου . Πόνταρε ακόμη στον νόμο των πιθανοτήτων που σ έχουνε τυλίξει σαν μια τεράστια αράχνη . Γιατί , νεαρέ μου μονομάχε ιππότη της νέας μας ζωής , κάθε κατευθυνση ειναι πιθανή .
Μέχρι την ύστατη στιγμή όλα πουλιούνται και όλα παίζονται . Μονάχα ο φόβος δεν πουλιέται και δεν παίζεται. Ο φόβος της στιγμής αγχόνης που καλπάζει . Ο φόβος να σαι μόνος μες στο γήπεδο αρένα και να σπαθίζουν γύρω σου αναρίθμητα μάτια στιλέτα .
Ο φόβος ν αντικρίσεις τον φόβο σου ..........Τακης Καρβελης
.... Κυριάκος Σάμιος
Με μία βαθύτερη ανάγνωση των όσων συμβαίνουν εντός των γραμμων του αγωνιστικού χώρου διαπιστώνει κανείς ομοιότητες της καθημερινής μας σχόλης .... Να..!!! ..... Για δες πως ο ποδοσφαιριστής προσπαθεί , τριπλάρει , ελίσσεται , μοιράζει την μπάλα σε συμπαίκτη .... ?? Μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει η τουλάχιστον χρειάζεται να συμβαίνει και στην ζωή μας ??
Ομαδικό πνεύμα και αυτοσυγκέντρωση ! Στιγμές της ζωής μας κάθε μια φαντάζει σαν ξεχωριστή φάση .... Αλλοτε αμφισβητούμενη , άλλοτε επίμαχη , και άλλοτε οριακή !!! ¨Οσο κι αν το ριπλεϊ απορροφά τις ψευδαισθήσεις μας , κι επαναφέρει χωροταξιακά την αλήθεια των προθέσεων μας , συναισθήματα χαράς φόβου και αγωνίας σμιγουν στο πρόσωπο στο βλέμμα , πάλλονται και αναπηδούν οπως ακριβώς αναπηδά η μπάλα πριν προσκρούσει στις παλάμες του τερματοφύλακα και αγγίξει το πλεκτό !!!
Και ύστερα η αγωνία του πριν το πέναλτι!!! Ο φόβος ζωγραφισμένος στό πρόσωπό του , συσπάσεις ομοιες με αυτές που φυτρώνουν και στο δικό μας πρόσωπο καθώς στεκόμαστε εμπρός στο ταμείο της εφορίας ! Με λυγισμένα γόνατα ζυγιάζουμε την ισορροπία μας , οπως και ο τερματοφύλακας , το βλέμα συγκεντρωμένο και .... τσοοουυυυπππ!!! Η εκτίναξη μας αγκαλιά με την εκτίναξη της μπάλας και κατά κόσμο των λογαριασμών !!!
Η μοίρα του τερματοφύλακα να γεννά συγκινήσεις ...! Το ποδόσφαιρο εντός των γραμμών αποτυπώνει την αλληγορία της ζωής .... !!! Πόσες και πόσες αποκρούσεις , αλλοτε σωτήριες άλλοτε όχι , πόσες επεμβάσεις για να μείνει αλώβητη η εστία μας -- οπου εστία συμπληρώστε κατα το δοκούν --- εχουμε προβεί ως ... τερματοφύλακες ???
Θαρρώ ομως πως τώρα εστω στο λεπτό των καθυστερήσεων καλό ειναι ν απολαυσουμε σε ριπλέί το ποίημα του ΤΑΚΗ ΚΑΡΒΕΛΗ ..... Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ από την συλλογή .... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΡΣΙΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ........ Στιγμή 1988
....... Χιλιάδες μάτια σε καρφώνουν . Δύο τα δικά σου . Τι κι αν σταυροκοπηθείς κι αφήσεις ανάμεσα από σένα και την μπάλα , που ρουφάει τα μάτια σου , μικρό σταυρό για φυλαχτό . Αυτή θ ακολουθήσει την πορεία της . Εσύ στηλώσου όσο μπορείς στα πόδια σου .
Εισαι το ελάφι που ακροβατεί πάνω στην τεντωμένη χορδή των νεύρων μας κι εκείνο τρέχει μες το δάσος , και το φοβίζει του ανάλαφρου τρεχαλητό η αντήχηση .
Θα περάσει ??? Δεν θα περάσει ??
Αυτή η αγωνία μας κρατάει τώρα στη ζωή . Ομως εσύ σφιξου στον φόβο σου . Πόνταρε ακόμη στον νόμο των πιθανοτήτων που σ έχουνε τυλίξει σαν μια τεράστια αράχνη . Γιατί , νεαρέ μου μονομάχε ιππότη της νέας μας ζωής , κάθε κατευθυνση ειναι πιθανή .
Μέχρι την ύστατη στιγμή όλα πουλιούνται και όλα παίζονται . Μονάχα ο φόβος δεν πουλιέται και δεν παίζεται. Ο φόβος της στιγμής αγχόνης που καλπάζει . Ο φόβος να σαι μόνος μες στο γήπεδο αρένα και να σπαθίζουν γύρω σου αναρίθμητα μάτια στιλέτα .
Ο φόβος ν αντικρίσεις τον φόβο σου ..........Τακης Καρβελης
.... Κυριάκος Σάμιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου