...Η ζωή μας εχει περιπέσει σε μια ιδιότυπη ομηρία... Στιβαγμένες σιωπές γεφυρώνουν απο-στάσεις και δοκιμάζονται , κλέβουν λίγο από την τέχνη του ακροβάτη και απολαμβάνουν την κορύφωση των ...ακρων !
Γυμνή αλήθεια πάνω σε τεντωμένο σχοινί λες και παραβγαίνει στο γυμνό πέλμα του γυρολόγου ακροβάτη που απτεται σε πλάγια σχεδόν οριζόντια θέση με το σχοινί της γέφυρας ..Το κορμί όρθιο , το βλέμμα κατ ευθεία μπροστά , το πέλμα εναλλάσεται ... Ταλαντεύσεις ελαφρυές , αυτοσυγκέντρωση , χέρια στην έκταση και προχωράς...προχωράς..οσο αντέξεις χωρίς προστατευτικό ακόντιο ...προχωράς..προχωράς...ανθρωπος... καλλιτέχνης ..ακροβάτης. !
Προχωράς ως την άκρη , εως εκεί που γειτνιάζει η σιωπή με τον ψίθυρο , ο ψίθυρος με την φωνή , η φωνή με την κραυγή ...
Εως την ακρη της σιωπής , οπου υγροποιημένη πια σιγαλιά γλυστρίσει από τις παρειές του ποτηριου , ξεχυλίσει και αναδείξει τον βυθό ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου