Απόβαση αλεξιπτωτιστών.. !
Πόσο βαθιά να μπήξεις τον κονδυλοφόρο στο καυτό μελάνι όπως αυτό αναβλύζει από τα προσφάτως τεκταινόμενα …
Πόσο βαθιά να λαξεύσεις τα ηλιοκαμένα από τις ακτίνες του χρόνου λεξικά ..
Πόσο βαθιά να θάψεις τις βαρύγδουπες σιωπές των μεσοτοιχιών ..
Πόσο βαθιά να εισπνεύσεις την δυσοσμία της παιδικής εκμετάλλευσης , και κακοποίησης σώματος και ψυχής ..
Πόσο βαθιά να κολυμπήσεις στο σύννεφο των ονείρων σου ,και πώς να σωθείς από την πτώση πριν αναφωνήσεις την πολυπαιγμένη λεκτική έκφραση --- αλεξίπτωτο -- :
--- πέφτω από τα σύννεφα .. !
Ναι . Πέφτω από τα σύννεφα , στέκομαι όρθιος ανάμεσα στους υδρατμούς και με υδάτινα φτερά κολυμπώ σε τούτα και σε εκείνα όπου και όπως διαδραματίζονται . Επαναλαμβανόμενα σκηνικά , ελεύθερη πτώση κάτι σαν ομαδική απόβαση αλεξιπτωτιστών .
Συχνό φαινόμενο ! Συχνά και τα θραύσματα της κοινωνίας .
Κολλημένοι στην διαπίστωση δεν κάνουμε βήμα για την πρόληψη και την ίαση του φαινομένου που κάθε φορά προκαλεί την πτώση μας από τα σύννεφα .. !
κυρ..σαμ..
Επανεκκίνηση στη ζωή ..!!! Μια χαραμάδα αρκεί για να χωρέσει τ όνειρο ..! Μεσοπέλαγα και ο ουρανός δεν στάζει μόνο βροχή αλλά και εικόνες υγρές και ουρλιαχτά ανθρώπων … Επανεκκίνηση αγωνίας … Αφουγκράζομαι τις μυρωδιές και τα χνώτα των ανθρώπων , ζυγιάζω το μείγμα και απλώνω παρθένο χαρτί πρόθυμο ν απορροφήσει την ανθρωπογεωγραφία …..
Επανεκκίνηση στ όνειρο .. !!!
Προσεχώς .!
Κόκκινο χαλί ρολάρει στα σκαλοπάτια της επερχόμενης εβδομάδας ξετυλίγεται στη ράχη μας … Μία διαβολοβδομάδα με αναμονή προσμονή και πολλά γραμμάρια υπομονής .. Υπομονή και όνειρα !
Στο μεταίχμιο του καινούργιου ..Μπήκε ο μήνας χωρίς το απαγορευτικό μι . Οκτώβρης . . Ωστόσο η τραμπάλα της ζωής λειαίνει την ζαλάδα ... Στο μυαλό η φράση ...προσεχώς καλύτερα , τρεμοπαίζει σαν την λάμπα λίγο πριν το τέλος της ..! Λίγο πριν το φως παραδοθεί στο σκοτάδι . προλαβαίνω τραβώ το σημείωμα . Τίτλος ?? ....Προσεχώς ...!!!
Προσεχώς
Με σχισμένο παπούτσι
θλιμμένο μεθύσι
κομμένο το φως
Περπατώ τ όνειρο
σε φιλμ προσεχώς ...
Κουρνιάζω στον διάδρομο
η ανάσα μου εκκρεμές
ονοματάκι επώνυμο
φιλμάκι ημιτελές ...!
κυρ... σαμ ..
ΝΑΙ Η ΖΩΗ ΒΛΕΠΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ
Ανασύρω
αυτό το σημείωμα μέσα από το πλήθος των σελίδων που
φυλλομετρώ στο μυαλό μου , και κάθε τόσο προστρέχω να
απαγκιάσω . Τούτη την φορά το μεταίχμιο της
νύχτας έρχεται να κουμπώσει την από καιρού επιθυμία μου
που δεν είναι άλλη από το να σκιαγραφήσω κάποιες στιγμές που
σε οδηγούν σε ατραπούς περίσκεψης και σε χώνουν για τα καλά στην
δεξαμενή ερωτημάτων και αναζητήσεων .... Κάποιες στιγμές που
σε κάνουν θερμό υποστηρικτή της άποψης πως η
ζωή βλέπεται και αλλιώς ! Και όλα αυτά όχι βέβαια κατά
πληροφορίες , αλλά έπειτα από βιωματική εμπειρία μέσα από την πρόσφατη
περιπέτεια υγείας που ήρθε για να με διδάξει ναι πιστέψτε
με πως η ζωή βλέπεται και αλλιώς !
Μάρτιος 2017 ! Υποβάλλομαι επειγόντως σ εγχείρηση . Τα γεγονότα
καταιγιστικά ! Οι γιατροί αποφάνθηκαν πως πάσχω από << διηθητικό
αδενοκαρκίνωμα παχέος εντέρου .. >> . Αιτία και
αφορμή να γνωρίσω αρχικά ( Νοσοκομείο Αγ. Σάββας ,
Νοσοκομείο Μεταξά ) για να καταλήξω στην Ογκολογική κλινική Αγ. Ανάργυροι
Νέα Κηφισιά . Και κάπου εδώ προβάλλει η ανατολή του
ήλιου, διαπερνά τις τεράστιες τζαμαρίες και αγκαλιάζει όλη την
πτέρυγα της λεγόμενης βραχείας νοσηλείας .
Τί κι
αν η ώρα βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το ν
αγγίξει το μεσημέρι . Η δική μου ανα - πνοή δευτερόλεπτα πριν
από το τέλος της χημειοθεραπείας μου , ρυμουλκείται από τα
κουράγια που αντλώ , καθώς τα διάφορα προσεχώς στιγμιότυπα
της ζωής μου μπαινοβγαίνουν στην σκέψη μου . Παρατηρώ
τις στάλες από το διάφανο σωληνάκι και το
προσομοιάζω σε ψιλ
όβροχο χρήσιμο στην ανθοφορία της ζωής ! Αβίαστα μου έρχονται στο νου τα λόγια της φίλης μου ... << ...Και να θυμάσαι Κυριάκο πως κάθε γουλιά δηλητήριο που πέφτει είναι για το καλό σου .. >> Ερωτήματα και απορίες . Είναι ?? Ωστόσο γυρίζω σελίδα και σαν υπότιτλοι ταινίας τα ενθαρρυντικά βλέμματα και τα χαμόγελα των φίλων μου δίνουν δύναμη και υπομονή . Κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω σε μελλοντικά σχέδια , θεατρικές αποδράσεις , διάφορα πρόσωπα παρελαύνουν νοερώς μπροστά μου . ¨Όλα τους βουτηγμένα στην φρεσκάδα κι έτοιμα ν αναλάβουν δράση .
Κάποια στιγμή με την άκρη των ματιών διακρίνω πως το << κολατσιό >> μου πιάνει πάτο ! ¨Ήρθε το τέλος .... η χιουμοριστική ατάκα συνθηματικό για την απαλλαγή μου -- αποκαλωδιοποίηση -- και την αποχώρηση μου κατά τι φορτωμένος ενδοφλεβίως . Η πεταλουδίτσα στο χέρι ανοίγει τα φτερά της προς το παρόν . Το δάχτυλο της καλοσυνάτης νοσηλεύτριας πιέζει την είσοδο της ενδοφλέβιας διαδρομής του << κολατσιού >> μου . Τέλος για σήμερα ! Η επόμενη κίνηση της προβλεπόμενη , να σταθεροποιήσει το βαμβάκι εφαρμόζοντας το με μικρή λωρίδα λευκής γάζας . Το απρόβλεπτο και ταυτόχρονα ιδιαίτερα συγκινητικό και ευχάριστο φαίνεται πως το κράταγε και αυθορμήτως βγάζει από την τσέπη της ένα μαρκαδοράκι χωρίς σκέψη τραβά γραμμούλες στην επιφάνεια της λευκής γάζας . Έτσι ένα σκιτσαρισμένο χαμογελαστό πρόσωπο αποτυπωμένο στην γάζα ήρθε για να μου θυμίζει την ανατολή της ζωής με αισιόδοξη οπτική γωνία . Μια κίνηση χίλιες λέξεις ! Μια εικόνα χίλια νοήματα ! ...
Ζυγιάζω την ισορροπία μου δοκιμάζω τα βήματά μου , νιώθω να μου κρατά το χέρι ένα σκιτσαρισμένο χαμόγελο ! Σε λίγο αφήνω πίσω το ηλιόλουστο τεράστιο δωμάτιο έως την επόμενη φορά ..... !
Ανασύρω αυτό το σημείωμα για να υπογραμμίσω πως ο καρκίνος είναι δάσκαλος και φίλος ! Όσο << φάλτσα >> κι αν ηχεί στ αυτιά μας ισχύει ... Όπως επίσης ισχύει και η ρήση του Άλμπερτ Αϊνστάιν << ... Η γνώση είναι προσωπική εμπειρία , όλα τα άλλα είναι απλώς πληροφορίες .. >>
Ναι ! Η ζωή βλέπεται και αλλιώς !!!
