Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΑ ΠΑΝΤΑ ..<< ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙ >>
Προ ημερών λίγο πριν την εκπνοή του ηλιοβασιλέματος στα ήρεμα νερά του ποταμού Ερασίνου μια καθ όλα όμορφη και συγκινητική θεατρική παράσταση ανέτειλε μπροστά στα έκπληκτα μάτια των διάσπαρτων θεατών .
Η σιγαλιά των ανθρώπων , το πέταγμα των πουλιών ,το θρόισμα των φύλλων από το απρόσκοπτο χάδι του αγέρα δείγμα ενορχηστρωμένης αύρας και καλής υποδοχής της φύσης .
Στιγμές συμφιλίωσης ανθρώπου με φυσικό περιβάλλον .
Τα λιωμένα χρώματα του απογέματος έλουζαν τα πρόσωπα των ηθοποιών οι οποίοι ως αγωγιάτες πολιτισμού μετέφεραν αγόγγυστα την θεατρική ατμόσφαιρα και την συγκίνηση στο κοινό .
Κάπως έτσι το βλέμμα του ανθρώπου-θεατή- αγκιστρωμένο από ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΨΑΡΙΟΥ απολάμβανε ένα παραμυθένιο ταξίδι με φόντο την όχθη του ποταμού Ερασίνου .. και πλεούμενα μνήμες , γεγονότα , εικόνες …
Η παράσταση δόθηκε από την ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ του ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΝΕΑΣ ΚΙΟΥ σε σκηνοθεσία Κατερίνα Τζόβα , και συγγραφή κειμένων Νίκου Ρουμπάκη . Συνδιοργάνωση Μορφωτικός Σύλλογος Νέας Κίου και Φίλοι υγροβιότοπου Ναυπλίου Νέας Κίου .
ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΨΑΡΙΟΥ έδειξε και δείχνει την αξία του θεάτρου και την δυνατότητα του να αναδεικνύει και να αναζωογονεί , μνήμες , ανθρώπους και τοπία …
Ναι ! Οι σκέψεις αυτές ίσως να φαίνονται ότι είναι βγαλμένες από σημειώσεις παλαιού σημειωματαρίου όμως η επιστροφή στην αρχική πηγή συγκίνησης θαρρώ πως είναι γόνιμος δρόμος . Η ψυχή του πρόσφυγα πάντα < θέλει να τα πεί >> .. !
ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΨΑΡΙΟΥ ας γίνει αφορμή και ερέθισμα για συνέχεια θεατρικών παρεμβάσεων σε σημεία ( γειτονιές , πλατείες , Λαογραφικό , πλατεία Γ. Παπαϊωάννου κλπ ) όπου βοά ο τόπος από μνήμες .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου