Το βλέμμα του ψαριού του Νίκου Ρουμπάκη -- θεατρική παράσταση - Ερασίνος ποταμός Νέας Κίου ..

 

                                Φτου  ξελευτεριά και βγαίνω …. !!!

                            

Βάλτος ,πολυσύχναστη  έκφραση  στα χείλη των παππούδων μας .

Βάλτος: τόπος με στάσιμα νερά . Συνώνυμα : έλος , τέλμα , τέναγος  ( Ελλην. Λεξικό Τεγόπουλος –Φυτράκης ) .

  Πως μπορεί κανείς να γεφυρώσει  τα βήματα της  παιδικής ηλικίας  με την ενηλικίωση  της μνήμης ..

Ποιο αυτοσχέδιο γεφυράκι  είναι ικανό  να απορροφήσει  τις δονήσεις  και τις ταλαντεύσεις  όπως αυτές προκύπτουν από τον περίπατο δίπλα στον Ερασίνο .. !

Αντλιοστάσιο! Σημείο αναφοράς  και συνάντησης .  Αργολίδα , Ερασίνος, Βάλτος, Τημένιον  !

Αντικρίζοντας   τα ήρεμα νερά του Ερασίνου  ποταμού  αναζωπυρώνονται  στιγμές   ανεμελιάς  και γνωριμίας με την  άλλοτε κραταιά φύση .

 Το παιχνίδι  της παρατήρησης . Πως κολυμπούσαν οι πάπιες?  Το κυνηγητό  τους  , κορυφαία  εικόνα το τίναγμα  των πτερυγίων τους  η ευλυγισία του λαιμού ,το παιχνίδισμα στον αέρα ,   οι ελιγμοί τους μέσα στο νερό ανάμεσα στα  διάσπαρτα νούφαρα ..

   Συχνά πυκνά οι παρέες μας  ανταμώναμε  στον  Ερασίνο  οργανωμένα  με μακρύ καλάμι όπου η μία άκρη του καλαμιού ήταν σκοπίμως  λαξευμένη  σαν διχάλα   με την οποία  διχάλα  ψαρεύαμε τρόπο τινά τα ανυποψίαστα  νούφαρα .. !

Ο  αγώνας άνισος !  Ναι το αναγνωρίζω .. ! Παιδική αφέλεια .. !  ΄Αγνοια  κινδύνου   τόσο για μας  αλλά κυρίως για την φύση . !

¨Ένα από τα πολλά απογεύματα  ο τόπος συνάντησης μας ήταν  που αλλού ??  .. Στο αντλιοστάσιο .. !

 Ένα περίεργο  απρόβλεπτο συμβάν  φουντώνει  μέσα μου  και με σπρώχνει  στο τρεχειό ..

    Δεν το λες  και βιασύνη  αλλά μία γρηγοράδα  μια παιδική σβελτάδα  λες και όλα μαζί  η το καθένα ξεχωριστά   γαντζώθηκαν  στα μισολιωμένα παπούτσια μου .

Σαν την ταλαιπωρημένη  πλαστική  σακούλα  που μπερδεύεται  καμιά φορά  στα πόδια μας , απειλούμενη  από την δίνη του αγέρα .

   Βέβαια δεν σκουντουφλώ  πάνω στην σακούλα .  Σκοντάφτω   όμως  στην λάμψη  ολοζώντανου ονείρου , φιλοδώρημα  μεσημεριανού ύπνου .  Αυτός άλλωστε  και ο λόγος της άργητας μου .

   ΄Ημουν λέει  στο βάλτο . Γύρω μου επιβλητική παρουσία των δένδρων . Έχει σηκώσει αεράκι όταν ξαφνικά  μ  ένα  μαγικό  τρόπο  οι υψηλόσωμες   λέυκες  σαν λευκές  νύφες , ντύνονται  στο αστραφτερό λευκό , αναμαλλιασμένες  από την δίνη του αγέρα που συνεχώς   σφυρίζει  και ολοένα δυναμώνει   δίνοντας τέμπο  στον ομαδικό χορό ..

 Ακατάπαυστα οι λέυκες  μεταμορφωμένες σε λευκές νύφες  τρέχουν γελούν , παίζουν  κρυφτούλι  προσέχουν ταυτόχρονα μη και σκοντάψουν  στο μακρύ απαστράπτον φόρεμα τους ..

  ΄Αναυδος, ασάλευτος , παρακολουθώ   , όταν ξαφνικά ξεσπά μπόρα . Δυνατή βροχή . Αστραπόβροντα  στον ουρανό  μα  διόλου ικανά να σταματήσουν  τον χορό και το παιχνίδι ..

Οι λέυκες ντυμένες λευκές νύφες  έχουν ήδη  φθάσει στην  καρδιά  του παιχνιδιού :

.. Φτου   ξελευτεριά   και βγαίνωωω … !

   Τότε λέει  αυτό είπα   μέσα μου κι  εγώ:

  Φτου ξελευτεριά και  βγαίνωωω

  Και τρέχω  λέει  προς τον Ερασίνο . Απαγκιάζω κάτω από έναν γηραιό ευκάλυπτο , κουλουριάζομαι  και φέρνω λέει  τις παλάμες μου στο πρόσωπο μου ..   Η δυνατή βροχή ορεξάτη   να συνεχίζει  όπως και το σφύριγμα του αγέρα …

   Από τις υγρές  γρίλιες των δαχτύλων μου λέει  παρατηρώ τα ήσυχα νερά του ποταμιού  να κυλούν  και  πάνω στα  νερά  οι λέυκες ντυμένες  λευκές νύφες βουτηγμένες στο μουσκίδι , με τα ασπρόρουχα τους κατάσαρκα  να τραγουδούν   μέσα  σε     βαρκούλες  να κωπηλατούν  λέει  και  να διασχίζουν την φιδίσια διαδρομή  φωνάζοντας εν χορώ :

 Φτου ξελευτεριά και βγαίνωωω !!!

   Στην προσπάθεια μου να  εξηγήσω τα ανεξήγητα τινάζομαι  από τον ύπνο μου αναστατωμένος …..!  

             κυρ..σαμ..