....μικρή α-γραφη λωρίδα ...!!!

 .......τινάζω  τις  ά-ηχες  φυσαλίδες απο  το  πρόσωπο  μου  ,  χαμηλώνω  την  ένταση  του  ραδιοφώνου  για  να  χαράξω   τις  σκέψεις  μου  στην  λευκή  κόλα .  Στο  λευκό  χαρτί  που  καδράρεται  διακριτικά  από  κάθετες   γραμμούλες ...το  γνωστό  όριο ..πέραν  αυτού   το  περι-θώριο !  Μικρή  αγραφη  λωρίδα  !!!  Το  κενό  απαστράπτον !  Η  λάμψη  του  γροθιά  στην  σαλεμένη   γραφίδα .   Το  ραδιόφωνο  συντροφιά  στην  πτήση  . 
        Ντύνω  το  βλέμμα   με  λέξεις   αλεξίπτωτα  ,  δοκιμάζω  βουτιά    στον  πυθμένα .  Βουτάω  λες  και  φοράω  ρήματα  οπως  ...θέλωωω!  Βυθίζωωω!  Περπατωω! Βουλιάζωωω! Αγαπωωω!
     Εγκαταλείπω  την  στάση  του  οκλαδόν  προσπερνώ  τις  αναταράξεις  και  μεθώ  απο  το  άρωμα  και  την  ορμή  των  λέξεων  εξερευνώ  τον  βυθό  και  το  καταλάγισμα  της  βουής  οπως  αυτή  κοσμεί   τον  πυθμένα ..
       Τινάζω  τις  α-ηχες  φυσαλίδες  από  το  πρόσωπο  μου  ,  δυναμώνω  την  ενταση  του  ραδιοφώνου   και  καθρεφτίζομαι  στην  μικρή  α-γραφη  λωρίδα  .. !
                                                  ....... κυρ...σαμ

.....κάτι σε ωθεί να ........!!!

...Τα  πρόχειρα  σημειωμένα  τηλέφωνα   διόλου  δεν  πρόδιδαν  την  επικρατούσα  οπτική  κατάσταση   της  άλλης  πλευράς  του  χαρτιού  .Ειναι  συχνό  φαινόμενο  ,  και  συμβαίνει   οταν  λείπεις   ,  κάποιος   να  σε  αναζητήσει   μέσω  τηλεφώνου  και  πάντα  κάποιος  να  " τσεκάρει "  αυτήν  την  αναζήτηση .   Ουδεν  παρά-λογο !!!
      Από  την  άλλη  πλευρά  του  χαρτιού   πάν-λευκο   κενό   δεσπόζει   και  προκαλεί  .  Ταυτόχρονα   καθρεφτίζει   και  καθρεφτίζεται   την  ιδια  στιγμή   που  οι  άδολες   διαθέσεις  του  ειδώλου ,  σερφάρουν  στις  παρυφές  μιας   ασπριδερής  γυαλάδας   ενσ ( τρ )ωματωμένης  στο  όλον  τοπίο   της  λευκής  σελίδας.
     Και  καθώς  μετεωρίζεσαι  ανάμεσα  στο  να  διαταράξεις  η  όχι   το  λευκό  τοπίο   ,  κάτι  σε  ωθεί  προς  τον  βυθό .!
   Κάτι  σε  ωθεί   να  προτάξεις  τα  δώδεκα ΟΧΙ ,  τα  πέντε  ΝΑΙ ,  τα  οκτώ  ΙΣΩΣ ,  και  τα  δέκα  ΜΗΠΩΣ ...!!!  Ν  ανακαλύψεις   το  αντίδοτο   της  οπτικής    γωνίας  που  με  ιώβεια   υπομονή   επαναλαμβάνεται  και  παραμένει    απογυμνωμένη    απο  την  κοινωνική  διάσταση  .   Ως  φυσική   θλιβερή   συνέπεια   κυοφορείται  ενας  βίος  πολιτιστικός  οπου  κυρίαρχο  στοιχείο    αναδεικνύεται   η  πελατειακή  σχέση  .
    Κάτι  σε  ωθεί   ν  ανατρέξεις   σε  λέξεις  "  δραπέτες "  , που  φυγαδεύονται   απο  αχρησιμοποίητα  λεξικά  .  Λέξεις  που  αναζητούν  πατρότητα    μέσα  στην  παγκόσμια   ορφάνια ,  ολισθαίνουν   "  αυτο- δίκαια "  από  παράγραφο  σε  παράγραφο   .  Βραχύπνοες   λέξεις  "  μαριονέτες "  που  χορεύουν  και  αμύνονται  στον  ιμάντα    της  γλωσσικής  κατολίσθησης  .
      Κάτι  σε  ωθεί   να  δώσεις  " σπιρτάδα " ζωντάνια , και  πνοή  σε  λέξεις   που  βιώνουν  την  δημόσια  απομόνωση  τους  ,  εγκλωβισμένες  στα  "  εδάφια "  και  παραγράφους   ενός  γραφειοκρατικού   τοπίου  που  σαρώνει   και  " δολοφονεί "  ουσία  και  συναίσθημα  .
      Ενα  συ-λογιστικό  τοπίο  ,  που  απο-χυμοποιεί   τα  πέριξ  αυτού   συμβάντα , υφα (ρ )πάζει  το  " γρ " της  υ (γρ )ασίας  και  το  εμφυτεύει   αλλαχού  ποικιλοτρόπως .
         Κάτι  σε  ωθεί   να ...........!!!
                                                            κυρ...σαμ...
       (   Γράφτηκε  και  δημοσιεύθηκε   στα  ΝΕΑ  ΤΗΣ  ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ .....3/ 06 /1998   )

....Το " πι " η προβλήτα και ο ....πένης !!!

    Η  ομηρία  της  προβλήτας  κι  ενα  ατίθασο  κέρμα  στάθηκαν  αφορμή  για  να  οδηγηθεί  σε  " περιπέτειες " η  πένα  .
    Ηταν  η αιτία  για  ν  αποτιναχθεί   ο  ζυγός   της  βαρυθυμίας .   Το  " πι " της  συγκεκριμένης  προβλήτας (  Ναυπλιο )  εχει  αρκετούς  λόγους  να  διεκδικεί  μερίδιο  μνείας  στις  σελίδες  του  Ναυπλίου .
    Συμβαίνει  ακόμη   ο  φάρος  με  την  δαιδαλώδη  ματιά  του  να  παρατηρεί  και  να  βλέπει   την  πιο  απόμακρη  γκριμάτσα .  Ειναι  ο  σπόγγος  που  εχει  το  τάλαντο  ν  απορροφά   διακριτικά  την  " υγρασία "  και  την  ηχώ  της   ανθρώπινης  φωνής  ,  από  τον  απροσδιόριστο  ψίθυρο εως  την  βροντώδη  φωνή  που  διεισδύει  στην  αέναη   ανθρωπο-παλίρροια  .
     Ο  περίπατος  η  συνομιλία  η  εξιστόρηση  οι  απαντήσεις   στα  ερωτήματα   πως?  και  γιατί ?  συνυφαίνουν  την  ραχοκοκαλιά  της  διαδρομής .  Μιας  διαδρομής  που  μέχρι  στιγμής  δεν  εχει  υποστεί   πέδηση ( πέδηση= φρενάρισμα )    από  τα  βέλη   της   ρευστοποίησης  των  πάντων   .  Εισοδος  ελεύθερη  ,  τα  όνειρα  δεν  φυλακίζονται .!
    Προβλήτα  Ναυπλίου  σε  ώρα  αιχμής ....
_____   Καλησπέρα...πως  είσθε???
_____   Απολαμβάνω  και  φιλοσοφώ ...Ξέρετε  ...  ειμαι...φιλόσοφος ..!!!!
_____...Φιλόσοφος !!!!
______ Ναιί....ναί... απέραντα....α-πένταρος  φιλόσοφος ...!
____...Αααα....δεν  λέτε  αλήθεια  αφού κάτι κρατάτε  στο  χέρι  σας .....
 _____  .....Ειναι  ενα  κέρμα ...να  ορίστε...  το  βλέπετε???
_____..( Χαμογελαστα )  Αρα  δεν  ειστε  τελείως  α-πένταρος ...
_____ ... Απέραντα  και  εντελώς ....!!!  Το κέρμα το κουβαλώ για να χαλιναγωγήσω την καταναλωτική  μου  μανία !
______...  Δηλαδή???
______Ακούστε  με  .  Μ  ενα  ευρώ   δεν  μου  ειναι  επιτρεπτόν  ν  αγοράσω  τίποτε ...οπότε  ....
______    Ααα!!!  (  γέλια )   αγαπητέ  φίλε   νομίζω  πως  τα  "  νομίσματα "  σου  τα  ερμηνεύεις  με  το  ιδιο  νόμισμα  ...
____   Με  ολο  το  θάρρος  επιτρέψτε  μου   να  σας  πω  οτι  πέσατε   έξω , γιατί  τό  νόμισμα  με  το  οποίο   νομίζετε   οτι  ερμηνεύω   τα  "  νομίσματα "  μου   εχει  δύο  όψεις  ..Να  ορίστε .....
   Σηκώνει  τα  μάτια  ψηλά   και  ταυτόχρονα  εφαρμόζει  κεφαλ(αι)οκλείδωμα   στο  αδύναμο  ν  αντιδράσει  κέρμα  ,  τ  οποίο  βέβαια  δεν  αργεί  να  βρεθεί  στα  ύψη    και  με  χορευτική  διαθεση  ν  αλλάζει   συνεχώς   πλευρό  στον  αέρα και  να  πέφτει...να  πέφτει  να  πέφτει ...
      Στην  συνέχεια  ο  ηρωας  της  ιστορίας  μας  απλώνει  την  παλάμη  προκειμένου  να  συμβάλει  στην  ομαλή  προσγείωση  του . Ξαφνικά  ενα  δαιμονισμένο  αεράκι   ομοιο  μ  εγγόνι  του  Αιόλου  αλλάζει  την  πορεία  του  κέρματος ....
     Εκτοτε  η  παλάμη  του  παραμένει  μετέωρη  και  σε  θέση  αναμονής   για  την  επιστροφή  του  ασώτου  κέρματος ...Το  δε  τρίπτυχο  ,  το  " πι " η  προβλήτα  και  ο παυσίλυπος  πένης  συναντώνται  στην  σχισμή  του  παραμυθιού   ,  συνομιλούν   με  το  νυσταλέο   σκοτάδι   αλλοτε  ψιθυριστά , άλλοτε  οχι   , χωρίς  να  θέτουν  σε  κίνδυνο   την  ήρεμη   ανάπαυλα  της  νύχτας ....!!!

...υστερα μου γεννιέται η επιθυμία η ανάγκη ....!!!

....Συνήθως  την  νύχτα  προσπαθώ    να  στριμώξω   τον  χρόνο  στο  τσεπάκι .Καθώς  η  παλάμη  του  χεριού  βουτάει  και  περισυλλέγει   τα  θραύσματα  ,  σαρώνει  σταματημένους  λεπτοδείκτες   μικρούς  και  μεγάλους  δείκτες πολλές  φορές    συμβαίνει  η  παλάμη  να  σκαλώσει  σε  κάποιο  συνοθύλευμα  γεγονότων .....  
          Προσπαθώ  να  ντανιάσω  τις  στιγμές  και  να  τιθασευσω   στο  τσεπάκι  τ  απομεινάρια  της  νύχτας ....Υστερα   μου  γεννιέται  η  επιθυμία   η  ανάγκη    και  λέω  μέσα  μου  φωναχτα     θα  γράψω  την   ανάγκη  οπως  αυτή   αναδύεται   από  τα  χιλιάδες  ισως...μπορεί....  να  δούμε...   σε  λίγο...   Θα    γράψω  την  ανάγκη   οπως  αυτή  αναδύεται  και  κοχλάζει  στην  καθημερινή  μας  διαδρομή  .  
       Οταν  οι  στιγμές  υγροποιούνται   οπλίζουν  την  πέννα  και  πλάθουν   λέξεις  ,  φράσεις .  Λέξεις  ,  φράσεις  .  Βραχονησίδες  σκόρπιες   στην  απέραντη   μπλε  ανθρωπογεωγραφία ,   γεωφυσικός  χάρτης  σε  πυθμένα  μελανοδοχείου .  Μελανοδοχείο  ψυχής !!!  Και  ύστερα   το  μελάνι  αυτή  η  υγροποιημένη  σκέψη    άγεται  και  φέρεται  στις  διαθέσεις  της  πέννας .  Πάνω  στις  ράγες  του  τετραδίου  απλώνει  τον  βηματισμό    ,  και  άλλοτε     σε  ρυθμό  μπλουζ  αλλοτε  σε  ρθυμό  ροκ  εντρολ  ,  τ   ακροδάχτυλα  διοχετεύουν  την  χαρά  την  λύπη   τον  θυμό   την  οργή   τον  φόβο   και  τόσα  άλλα   στιγμιαία   συναισθήματα .... 
                                                                  κυρ...σαμ

τετραδιο με ραγες - Κυριάκος Σάμιος | musicwave.gr™ | face your music!

τετραδιο με ραγες - Κυριάκος Σάμιος | musicwave.gr™ | face your music!

.....Ας γίνουμε μουσκίδι .....!!!

"   Τι  είδες ??   "
"  Δεν   είδα  διέκρινα ..."
"   Εστω  τί  διέκρινες .."
" Ολα  στο  κόκκινο "
"  Δηλαδή ? "
" Ολα  στα  όρια "
"  Αγάπη  ,  μίσος "
"  Θυμός   οργή "
"  Ανθρώπινο  δεν  το  βρίσκεις ? "
"  Οταν  υπάρχει  αφορμή  ναι  "
"  Κοίτα ....κοίτα   που  συννέφιασε  πάλι ..."
"  Αυτό  είπα  μέσα  μου "
"  Λες  να  βρέξει ?  "
"  Συννεφόκαμα  το  βλέμμα  της   "
"  Και  χθες  το  ιδιο "
"  Και  προχθές...και  αντιπροχθές .. "
"  Σαν  να  βαραίνει  πιότερο  ο  ουρανός  απόψε ..."
"   Παράδεισος  οταν  το  βάρος  μοιράζεται ..."
" ....Που ? ..."
"  Κάτω  από  τον  ιδιο  ουρανό .."
"....Πως  ...?    "
"  Επαφή  ... άγγιγμα ..."
"  Να  και  οι  πρώτες  ψιχάλες ... "
"  Στάλες  βροχής....σταλαγματιές  επικοινωνίας ...."
" Ας  βρούμε  απάγκιο   ..."
"  Δεν  χρειάζεται...ας  γίνουμε  μουσκίδι  "
"  Ας  γίνουμε  μουσκίδι ??....."
"  Ναι  το  θέλω ...."
"  Ο  λόγος .... ?? ...."
"  Ανείπωτος ......!   "
 "   .......!!!!!  .....   "
                                       Κυρ
           _______________________      .        ________________________
  

κάτω από τον Αττικό ουρανό ..!!!

....κάτω  από  τον  Αττικό  ουρανό   το  από-γιομα   με  βρίσκει  στο  μετρό  .  Λιγοστός  κόσμος  λιγοστή  και  η  πιθανότητα   να  ημερέψει  ο  καύσωνας ,  αν  θέλεται  κατά  κόσμο  αποκαλούμενος ...μίνι  καύσωνας !
       Σε  λίγο   μια  επίσης  ζεστή  φωνή   διαχέεται  στο  βαγόνι  .  Με  καλλιγραφική   διάθεση   κάτι  σαν  " ηχητική  κονσέρβα "   ερχεται  ως  γιατροσόφι  λησμονιάς ...."  Σύνταγμα   ανταπόκριση  με  την  γραμμή   τρία ..... "   Η  παρέμβαση  της  οντως   καθοριστική  θα  ελεγα   και  αντίδοτο   στην  αφηρημάδα .  Τα  βήματα  μου  σχεδόν  σέρνουν  σκέψη  και  σακίδιο .  Το  σακίδιο  μάλιστα  εχει  για  τα  καλά   βολευτεί  στον  δεξί   μου  ώμο .
        Ετσι  όλοι  μαζί   ,  σκέψη  και  σακίδιο  γίναμε  βορά  στις  διαθέσεις  της  κυλιόμενης  σκάλας  η  οποία  με  σιγουριά   σε  δευτερόλεπτα   παραδίδει   σκέψη  και  σακίδιο   στ  αδηφάγα  βλέμματα   του  ανώνυμου  πλήθους.   Τόσος  κόσμος  ,  τόση  ανασαιμιά   ξεχωριστές  ιστορίες !!! Κάθε  μια  στο  προσπέρασμα  τους    μας  αφήνουν   μια  γνώριμη   γεύση ,  ενα  άρωμα  οικείο ,  μία  ανεπαίσθητη  υποψία  οτι   κάτι  ...μας  θυμίζει  !!!
     Μπερδεμένος  στο  πλήθος  και  μέρος  του  συνόλου   διασχίζω  την  βουή  της  πόλης  .  Προορισμός ???  Υπεραστικός  σταθμός  λεοφωρείων .   Πραγματικά  μου  πήρε  κάμποσα  λεπτά  της  ώρας  για  να  βαδίσω  στον  χάρτη   της  ανθρωπογεωγραφίας   οπως  αυτός   ξεδιπλώνεται   στον  χωρο  οπου  ξεχειλίζουν  οι  απο-χωρισμοί !
        Ετερόκλητοι  ηχοι   άνθρωποι  και  μηχανές ,  κάτω  από  το  ίδιο  σκέπαστρο  κάτω  από  το  ιδιο  θερμοκήπιο  σμίγουν  σε  συνοριακές   στιγμές  αναχώρησης  η  επιστροφής !    Αυτοί  που  μένουν  και  αυτοί  που  φεύγουν !
        Ανάμεσα   στο  πηγαινέλα  των  ανθρώπων  η  πιτσιρικαρία   σαν  σμήνος   από  μελίσσι ζωσμένο  στην  άγνοια  και  πνιγμένο  στην  παιδική   εκμετάλευση  προσπαθεί   ν  αποσπάσει   ολίγον   από  την  γύρι  των  συνανθρώπων  !!!
                                                                            ......   κυρ