ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ ΗΘΟΠΟΙΟ.....

..ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ ΗΘΟΠΟΙΟ......

΄Αγαπημένε /η φίλε/η

Σου γράφω με γεγωνυία την φωνή και την σκέψη στο αύριο του ερασιτεχνικού θεάτρου. Ανεξάρτητα σε ποιο θεατρικό σχήμα δραστηριοποιείσαι και με ποια ιδιότητα το γεγονός ότι καταθέτεις έστω και αυτήν την αμελητέα ποσότητα ενός γραμμαρίου, από το << είναι >> σου, σε καθιστά συν-δημιουργό και ταυτόχρονα << συνένοχο >> για το διάβα και την εξέλιξη του ερασιτεχνικού θεάτρου. Αν σε ρωτήσω γιατί διακονείς το ερασιτεχνικό θέατρο , πιθανά να μου απαντήσεις με διάχυση προς αυτό .
Σου γράφω κι ελπίζω να μην διασπαθίζω τον χρόνο μου προκειμένου να σου υπενθυμίσω πως η δημιουργικότητα συνίσταται στο ν ανακαλύψεις αυτό που δεν γνωρίζεις . Επομένως η αλόγιστη επιβολή—χρήση—έτοιμων <<συνταγών >> δεν προσφέρει την δυνατότητα κυοφορίας καλλιτεχνικών ανακαλύψεων. Αντίθετα εις το διηνεκές επισείει κινδύνους για την σώρευση προβλημάτων συνοχής του ερασιτεχνικού σχήματος . Η αποστολή του ερασιτεχνικού θεάτρου δεν είναι η τυπική διεκπεραίωση ρόλου, κάθε άλλο , κρύβει βαθύτερες ανθρώπινες λειτουργίες , οι οποίες απέχουν αρκετά από το <<ευ>> της ευκολίας!!! Λειτουργίες που είναι σε απόλυτη σχέση και αρμονία με το <<ευ >> της ψυχής!
Αν σε ρωτήσω ακόμη ... << τι είναι θέατρο;;; ...>> πιθανά να μου απαριθμήσεις τα έργα, τούς ρόλους , και τον αριθμό των παραστάσεων ! Μία αριθμολατρεία εναρμονισμένη στην ποσοτικοποίηση των πάντων! Η έρευνα , το πείραμα , η σπουδή μέσα από την πράξη και την καλλιέργεια επικοινωνίας , φαντασίας, εμπιστοσύνης, η επαφή με το κοινό ( όχι απαραίτητα με μορφή παράστασης ) παραμένει ανεξιχνίαστη , λησμονημένη περιοχή στο πεδίο θεατρικής δράσης. Εν ολίγοις ενδιάμεσος θεατρικός βίος πέρα από την παράσταση δεν υπάρχει;;;;
Σου γράφω για να επισημάνω πως η ευλογία της επι-κοινωνίας σε μία θεατρική ομάδα ενεδρεύει εντός των ανθρώπων που την απαρτίζουν. Εναπόκειται στον βαθμό διαθεσιμότητας όλων για να καταπιαστούν και με δραστηριότητες που << λαξεύουν >> και << ροκανίζουν >> την απόσταση των ανθρώπων, εντοπίζουν το σημείο επαφής, μοιράζονται την πνευματική << πραμάτεια >> και όλοι μαζί συνδημιουργοί και συνένοχοι , συνεπιβάτες στο όχημα που λέγεται θέατρο, ταξιδεύουν με γνώμονα το κοινό θεατρικό- ιδεολογικό στίγμα της ομάδας.
Σου γράφω φίλε χωρίς να διεκδικώ τον << ρόλο >> του δοκησίσοφου για να σου υπενθυμίσω ότι το να γίνεις κοινωνός της επι-κοινωνίας δεν είναι κάτι το επιδερμικό και ανάλαφρο, θα έλεγα πως εμφωλεύει << πόνο >> και << μόχθο >>, αφού στην πραγματικότητα φιλτράρεται μέσα από το συνειδητοποιημένο ξεπέρασμα της μοναξιάς . Σου γράφω για να σου πω ότι η ερασιτεχνική δημιουργία , εάν δεν απεμπλακεί από το σύνδρομο του << πρωταθλητισμού >> θα άγεται και θα φέρεται από πρεμιέρα σε πρεμιέρα υπηρετώντας πότε ακούσια πότε εκούσια σκοπιμότητες , βλέψεις , φιλοδοξίες, έξω-θεατρικών και ενίοτε έσω-θεατρικών παραγόντων!!!
Σταματώ στο σημείο αυτό . Αφήνω το μολύβι επί σκηνής, και μαζί με την καλημέρα μου , εσωκλείω την ευχή για καλή αντάμωση!!!
Σου γράφω κι ελπίζω να μη διασπαθίζω τον χρόνο μου.......
Κυριάκος Σάμιος
( Το παρόν άρθρο είναι του υπογράφοντος δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα <<ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ>> 23-03-1999 )