...κατι σαν νυχτώβια χαρτοπετσέτα...

.....Πως εγινε και γλύστρησε η λέξη....πως εγινε και τρύπισε την σελίδα << βούτηξε >> στην ρωγμή και κατακρημνίσθηκε στίς παρυφές του ρήγματος οπως αυτό ακολουθεί την κατακόρυφη φιδίσια διαδρομή....πως εγινε η συσσωρευμένη αυτή ενέργεια να καταλαγιάζει στον βυθό του τετραδίου με ράγες εκεί όπου ποικίλες << ρωγμές >> ανταμώνουν και τροφοδοτούν τις ραδιοφωνικές μας περιπλανήσεις ...τα ταξίδια και τις
απο-δράσεις μας...πως έγινε και ορφάνεψαν οι δρόμοι από << καλημέρες >>, <<καλησπέρες >>, << χαίρεται >>, << αντίο >>......Πως έγινε και << σώθηκε >> το πολυκαιρισμένο σημείωμα κάτι σαν νυχτώβια χαρτοπετσέτα ξέρετε από αυτές που απορροφούν την υγρασία των ονείρων μας...κάθε που πέφτει η νύχτα σαρώνουν την σκέψη μας , συλλέγουν στιγμές απομεινάρια νυχτωσιάς .... κάτι σαν χαρτοπετσέτα που αποφεύγει το βλέμμα του σερβιτόρου και παραδίδεται στις διαθέσεις της πένας μεταμορφώνεται ετσι σε << μαξιλαράκι >> για τα όνειρα προ- κεχωριμένης νυχτός..!!!
κυριάκος σάμιος