ΑΥΛΑΙΑ ....-- ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

.........Μες από μια σχισμή του χάρτινου σκηνικού
είδε βαθύ , σκοτεινό , το άδειο θέατρο. Τότε
βγήκε με τη στολή του στην κατάφωτη σκηνή
κι έκλεισε μοναχός του την αυλαία. Αυτός
είταν όλος και όλος ο ρόλος του. Απ τη γαλαρία
έπεσε κάτω το σφυρί του ηλεκτρολόγου. Κι άξαφνα
οι τροχαλίες ανέβασαν ψηλά το χάρτινο δάσος,
το χάρτινο ανάχτορο και τούς δυό φανοστάτες.
Μονάχα το μεγάλο , ψευτικο φεγγάρι δεν μετακινήθηκε.

..... ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
( από τη συλλογή ποιημάτων << Ο ΤΟΙΧΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ >> εκδ. Κέδρος 1974