....Οι καλησπέρες μας γλυστρούν και προσπερνούν αδιάφορα τα βλέματα! Στην δίνη του καλοκαιριού ο κόσμος ζωσμένος με αμήχανες κινήσεις αγεται και φέρεται τυλίγεται με το υφάδι της νύχτας...την ιδια στιγμή ξε-τυλίγεται από το μωβί μολύβι η νοσταλγία της ακριβοθώρητης βρόχινης κηλίδας !!!
Την ιδια στιγμή ενας κόσμος α-μέτοχος στην συ-μετοχή στο ΕΜΕΙΣ πλανάται εφυδρος απο την αγωνία , ταμπουρωμένος στο ΕΓΩ του !!! Την ιδια στιγμή το υφάδι της νύχτας απλώνεται γίνεται χαλί υποδοχής για την επόμενη αλλιώτικη ημέρα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου