....γλυκαίνει τον θυμό !!!

......με  την  ιδιότητα  του  επιβάτη    κρατώ  σφιχτά  στο  χέρι  μου   εισητήριο   και  ελπίδα  ,  αφήνομαι  στις  διαθέσεις  των  χιλιομέτρων  .  Αγονη  γραμμή ??   Ισως !!!  Τί  πειράζει   αφου  οποτε  συμβαίνει    η  πέννα   ν  αγκυστρώνεται   στα  ερείπια  της  ημικατεστραμένης  δεξαμενής  ,  αυτής  που  αποκαλούμε  μνήμη   μοιραία  παρασύρει  απομεινάρια   στιγμών   ,  αποστεομένα   χρώματα  , και  μυρωδιές  που  αναδύονται  από  το  βάθαιμα  του  χρόνου  .
     Το  λεωφορείο   παίρνει  την  στροφή  .  Σε  λίγο  πλησιάζουμε  στον  προορισμό μας ,  και  οσο  το  πλησίασμα  αναζωπυρώνει  την  ελπίδα  μας   , τόσο  οι  συνεχόμενες  στροφές   γλυκαίνουν  την  εκκολαπτόμενη  ζάλη .  Τα  χιλιόμετρα  ανήμπορα   ν  αντιδράσουν   στην  ιλιγγιώδη   ταχύτητα  εξατμίζονται ,  με  το  ιδιο  τεμπο    η   σκέψη    σαν  τρεχαντήρι    απορροφά   τις  στιγμές  απόδρασης .
     Κάτι  με  σπρώχνει   να  μιλήσω  με  τον  διπλανό  μου   συνεπιβάτη .   Ειπαμε  αρκετά  και  εννοήσαμε  ακόμη  περισσότερα   .  Σε  λίγο  ζητώ  συγνώμη   για  την  ενόχληση  ,  βρίσκομαι  στο  διάδρομο  του  λεωφορείου  με  τα  χέρια  μου  να  ψαρευουν  τις  χειρολαβές  ,  μέσα  μου  το  φτερούγισμα  της  ελπίδας   το  νιώθω   να  οδηγεί  την  επιθυμία  μου  ,  πλησιάζω  τον  οδηγό  , υπενθυμίζω   την  στάση  . 
      Τα  βήματα  μου  πλεον  επι  γης ! Το  βλέμμα  μου   πέφτει  στο  γεφυράκι   το  σύνθημα  σε  πείσμα  του  χρόνου  κρατιέται  ,  αχνοφαίνεται  βέβαια ....  "  οτι  δεν  σε  σκοτώνει σε  κάνει  πιο  δυνατό  "  Χωρις  δεύτερη  σκέψη   ρίχνω  μια  ερευνητική  ματιά γύρω  μου  και  συμπληρώνω ...και  οτι  μας  πληγώνει  γλυκαίνει  τον  θυμό ......!!!
                                           (   κυρ....σαμ  )
      ......στιγμές  ραδιοφωνικής  από-δρασης  ΤΕΤΡΑΔΙΟ  ΜΕ  ΡΑΓΕΣ ...το  τετράδιο  με  ...θέα