..... ο ουρανός δείχνει τις γκριμάτσες του , σύννεφα ζαρωμένα αλλάζουν σχήμα και θέση .
Από τα χείλη μου κρέμονται λέξεις ....τρεμάμενα χείλη ...τρεμάμενες λέξεις . Η απουσία βαθαίνει οσο να πείς το κενό μαυρη τρύπα . ... Τραβώ γραμμές σε λευκή κόλα , ψάχνω λεζάντα για το σκίτσο .... απείθαρχο δάκρυ σφραγίζει το γνήσιον ! Κλείνω τα μάτια και με παρακολουθώ , οι πατημασιές μου σημάδια σε διαδρόμους απο λιωμένα ηλιοβασιλέμματα ...Περπατω ..... το βήμα μου αργό ...οπως αργά και βασανιστικά κυλά η σκέψη ...και στην ουρά της διαδρομής το κενό , τωρα πια ... μαυρη τρύπα !!!
...κυρ....σαμ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου