Τ ακροδάχτυλά μου χορευουν πάνω στα μαυρα πλήκτρα του υπολογιστή . Η μέθη της θλίψης τυλίγει τις αράδες που γεννά η σκέψη . Κλείνω τα μάτια και αφήνομαι σε ατραπούς , και χωματένιους δρόμους, χάνομαι στον μπουχό καί την σκόνη που αφήνει ο βηματισμός των δαχτύλων μου . Στρεφω το βλέμμα μου ψηλά νιώθω τα σύννεφα να αιωρούνται ν αλλάζουν θέση και σχήμα !!! Βουνό η σκέψη μου !!!... Σε λίγο μια υγρή δέσμη γλυστρά και χαρακώνει το πρόσωπο μου . ! Μια υγρή καυτή στάμπα απλώνει και πέφτει στους πρόποδες της ! Πιάνομαι από την μελωδία , ανασηκώνω τους ώμους , πλέκω τις παλάμες των χεριών μια δυο φορές και ορθιος πια κατευθύνομαι στο παράθυρο που βλέπει προς τον δρόμο ! . Το μελωδικό φτερούγισμα . ακολουθεί βήματα και σκέψη . ! Με τους αγκώνες στηριγμένος στο ηδη ανοιχτό παράθυρο παρακολουθώ την βιασύνη των περαστικών ...μποτιλιάρισμα απουσίας ... !!
Το βλέμμα μου χώνεται και χάνεται ταυτόχρονα . ! Οσο βαθαίνει το κενό νιώθω πως δεν θλίβομαι αλλά συνθλίβομαι ....!!! .Στέκομαι για λίγο ασάλευτος ! Τρυπώνω στην βουή που αφήνουν οι ψίθυροι και ο αγέρας , για δες πως αναμαλιάζει τις καλοσυνάτες κυρίες ...για δες πως υφαρπάζει τις ματιές καθως διασταυρώνουν τα θέλω τους ...! Για δες πως το μποτιλιάρισμα απουσίας απορροφα τα << κορναρίσματα >> της ψυχής καθώς αυτή γευεται το αγγιγμα της μουσικής ....!
..... κυρ ... σαμ ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου