Κυριακή 7 Απριλίου 2024

Πολυτραυματίας !!!


 

 

                 ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΑΣ

 

Στην  απανεμιά της κούρασης , στην ουρά του < περίμενε >  στοιχισμένος .

 Αναμονή πολύωρη  σε μακροσκελή   διάδρομο  από αυτούς που σε οδηγούν στην πηγή ίασης  τα λεγόμενα ιατρικά ραντεβού .  Μέρος από το πάζλ των ανθρώπων  με την ταξιδεμένη σκέψη – γύρευε που – παντού   πλάτες γερμένες ακουμπισμένες  στον γκριζόχρωμο  τοίχο ,  με την ακοή τους σε εγρήγορση  ώστε να ανταποκριθούν στην αναγγελία του ονόματος τους .

Δυνατές , λαλίστατες  σιωπές  αγωγιάτες πόνου  συγκρούονται , ματιές διασταυρώνονται , κοινές ανησυχίες, προσδοκίες, κοινά τραύματα  σωματικά και ψυχικά .

Αραιά και που  το  κάθε άνοιγμα της πόρτας  βάλλεται από πυρακτωμένα  βλέμματα . Στιγμιαία ανακούφιση για το τρεχειό της σειράς . Κενό . Κι έπειτα επανεκκίνηση   στο ζύγι  της υπομονής  έως την επόμενη φορά .

Η επόμενη φορά με βρίσκει  στην πηγή ίασης :

<< ….  Ήσσονος σημασία η επέμβαση πλην όμως   τούτη την στιγμή προηγείται  το στάδιο θεραπείας σας …. Υπάρχει κίνδυνος παρενεργειών  κλπ  κλπ .. >>

Δηλαδή ? Αναρωτήθηκα  και χώνεψα για τα καλά  πως διεκδικώ τον τίτλο του… πολυτραυματία   ! 

Εξ  ου και χαρτογραφώ και ταξινομώ τα τραύματα  είτε ψυχικά είτε σωματικά .  Η αρμονική συνύπαρξη της ελπίδας , υπομονής , της αγάπης για την ζωή ,  σου δίνει φτερά  και προσπερνάς  κάθε τι που σου γκριζάρει τον πίνακα της  καθημερινότητας ..

Επιφορτισμένος με καινούργια  πληροφόρηση   λίγο μετά το :

…. Καλή συνέχεια …

Τα βήματα μου  πιο βαριά   και σε αργό τέμπο  διασχίζω τον μακροσκελή διάδρομο  όταν κάποια στιγμή  ήχος μηνύματος στο κινητό

Με ακινητοποιεί  και στο πρώτο παγκάκι    ανοίγω  , αποστολέας ?   Δημιουργικό τμήμα τυπογραφείου  ( Σε λίγες ημέρες βγαίνει στον αέρα .. ΧΝΑΡΙΑ  ΘΕΑΤΡΟΥ   από την άγονη γραμμή στην γόνιμη αποδρομή .. ) και διαβάζω :

<< ΘΕΜΑ :..   ΒΙΒΛΙΟ  …. ΤΕΛΙΚΟ .. Καλησπέρα  πρόσθεσα  και το  QR Code … Σκανάρετε  το  να το δείτε  στο  YouTube  Καλό ΣΚ κυρ ΣΚ …. >>

Κρυφό χαμόγελο σκάλωσε στα χείλη  , στρέφω το βλέμμα μου  στον μακροσκελή  διάδρομο  και ασυναίσθητα  μου έρχονται στο μυαλό   λέξεις, λόγια , τυπωμένα στο χαρτί κυρίως στο σαρκίο μου :

…. Ποτέ δεν θα φωνάξω Ζήτω ο θάνατος .

    Αλλά θα κοιτάξω τον ίδιο

    τον θάνατο κατάματα .

   Με αυτό το βλέμμα

   που μοιραζόμαστε την ζωή απλόχερα ….

   ( Από την συλλογή ποιημάτων  ΗΜΙΘΑΝΗ  ΚΕΡΑΜΙΔΙΑ … 2018   χειροποίητη έκδοση )  

    κυρ..σαμ..

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: