.φοβάμαι Μανώλης Αναγνωστάκης...

Φοβάμαι
τους   ανθρώπους  που  εφτά  χρόνια
έκαναν πως  δεν  είχαν  πάρει  χαμπάρι
και  μια  ωραία  πρωία- μεσούντος  κάποιου  Ιουλίου-
βγήκαν  στις  πλατείες  με  σημαιάκια  κραυγάζοντας
   < Δώστε  τη  χούντα  στο  λαό > .
  Φοβάμαι  τους  ανθρώπους  που  με  καταλερωμένη  τη  φωλιά
πασχίζουν  τώρα  να  βρούν  λεκέδες  στην  δική  σου .
Φοβάμαι τούς  ανθρώπους   που  σου  κλειναν  την  πόρτα
 μη  τυχόν  και  τους  δώσεις  κουπόνια  και  τώρα  τους  βλέπεις
 στο  Πολυτεχνείο  να  καταθέτουν  γαρίφαλα  και  να  δακρύζουν.
 Φοβάμαι  τους  ανθρώπους  που  γέμιζαν  τις  ταβέρνες
και  τα  σπαζαν   στα  μπουζούκια  κάθε  βράδυ
και  τώρα  τα  ξανασπάζουν    οταν  τούς  πιάνει  το  μεράκι  της  Φαραντούρη
και  εχουν  και  < απόψεις > .
Φοβάμαι  τούς  ανθρώπους  που  αλλάζουν  πεζοδρόμιο  οταν  σε  συναντούσαν
και  τώρα  σε  λοιδορούν ,  γιατί  λέει
δεν  βαδίζεις  στον  ίσιο  δρόμο .
Φοβάμαι  φοβάμαι  πολλούς  ανθρώπους
φέτος  φοβήθηκα  ακόμη  περισσότερο....
......Το  ποίημα  του  Αναγνωστάκη  γράφτηκε  τον  Νοέμβρη  του  1983  και  δημοσιευθηκε  στην  εφημερίδα  ΑΥΓΗ  .  Βρίσκεται  στην  ανθολογία  του  Ηλία  Γκρη << Το  μελάνι  φωνάζει - Η  17η  Νοεμβρίου 1973 στη  λογοτεχνία  >>  εκδοσεις  Μεταιχμιο ...

....προσεχως άγαλμα...!

...Το  φως  ανάβει  επειτα  από  δύο  αποτυχιμένες  προσπάθειες . Σκόρπιο  το  σκοτάδι  καταλαγιάζει  στην  κρυψώνα  του. Τώρα  πια  όλα  φανερά  ξετυλίγονται  μπρος  στον  γυμνό  οφθαλμό !!!  Το  πηγαινέλα  των  ανθρώπων ,  οι  γκριμάτσες  τους , το  βάδισμα  στις  κακοτράχαλες  πλάκες !!!
     Οι  παρεούλες  που  ανταλάσουν  γνώμες  και  ιδέες  συνομιλούν  για  το  μέλλον ! Ετσι  όπως  ειναι  καθισμένοι  στο  αυτοσχέδιο  παγκάκι   αλλοι   ακίνητοι  άλλοι  εκδηλωτικοί  αχνοφαίνονται  σαν  ενα  εκφραστικό   γλυπτό   που  ξαποσταίνει  περιμένοντας  το  βάθρο πάνω  στ  οποίο  πρόκειται  να  στηθεί....

...παράξενο τρένο το ..μελάνι..!!!

...Πέφτει  βροχή !  Σταλαγματιά...σταλαγματιά  χαρακώνει  την  λευκή  κόλλα  του  τετραδίου ,  λιθαράκια  σε  χωματόδρομους  στρώνουν  την  περπατησιά  μας.   Βήμα  βήμα  το  μελάνι  απλώνει  ,  σκιαγραφεί  συναισθήματα  ,  κορνιζάρει  σκέψεις ,  πλάθει  και  πλάθεται  ,  μπλέκει  και  μπλέκεται  σε  περιπλανήσεις  ,  σε  ατραπούς  και  βρόχινους  διαδρόμους . 
        .....Παράξενο  τρένο   το  μελάνι
            ράγες  που  σε  βγάζουν  απ  την πλάνη
            ομορφα  απρόσμενα  ταξίδια
             επιβάτες  δραπέτες
             απ  τα  ιδια  .....
    Πέφτει  βροχή   τα  ονειρα  μουσκίδι . Ασάλευτος  στο  πρώτο  απάγκιο  αναρωτιέμαι  αν  ειναι   φρόνιμο  να  κλείσω  το  δάκρυ  μέσα  σε  μια  κόλλα  χαρτί   και  με  την  υγρή  στάμπα  του  να  φιάξω   την  δική  μου  γεωγραφία  , το  δικό  μου  νησί  ,  την  δική  μου  χώρα  ,  τον  δικό  μου  τόπο !!! ....

...εκκολαπτόμενο σύνθημα...!!!

....Φυσάει  και  ο  αγέρας  πάει  και  φέρνει  την  σκέψη  ..κάτι  σαν  αερικό   που  τρυπώνει   και  στα  πιο   απόκρυφα  κρυσφηγετα...  Φυσάει  και  ο  αγέρας   σαρώνει  το  σινιάλο  ... μελωδικός  ηχος  φλογέρας   που  γεννά  ψιθύρους  και  σκαρώνει  λόγια ... και  τα  λόγια   ευγνωμονούν  το  μελάνι    ανασαλεύουν  προς  την  πορεία  του   αγέρα ...η  ανασαιμιά  τους  βάρεμα  σε   φρεσκοβαμμένο  τοίχο...παρά  δίπλα  από  το  τραύμα  σχεδόν  άλαλο  ενα  εκκολαπτόμενο  σύνθημα   αναζητά  καταφύγιο....!!!

...με την πλάτη στον τοίχο ...και την πραμάτεια ..παρά πόδας !!! Κολομβία Μποκοτα !

...φαβέλες ....οπου η σκόνη της φτώχειας αναμειγνύεται με την ..σκόνη της λεγόμενης απόδρασης !!!

....  σπίτια  ασουβάντιστα  τοποθετημένα   ατάκτως  λες  και  τα  εχει  σπείρει  χέρι  τρεμάμενο    στις  πλαγιές  του  βουνού  ... Προσθήκη λεζάντας

....στον αέρα το ...ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΜΕ ΡΑΓΕΣ... !!!

....κι  έρχεται στιγμή  που  το  πλοίο  χώνεται  μεσοπέλαγα  στην  χοάνη  του  χρόνου , αφήνεται  τρόπο  τινα  στο  ντάντεμα  των  κυμάτων  . Γύρω  μας  και  παντού  οι  αριθμοί  ανθρωπόμορφα  σύννεφα  παίζουν  κρυφτούλι  ,  φιγούρες  χορευτικές  ζωγραφίζουν   στον  ορίζοντα  εφιαλτικά  τοπία !
      Την  ίδια  στιγμή  σε  βλέπω .... φαντάζομαι  τ  ακροδάχτυλά  σου  να  χορεύουν  πάνω  στην  πίστα   των  πλήκτρων  του  υπολογιστή  ,  παρά  δίπλα  το  ραδιοφωνάκι  συντροφεύει  το  φευγειό  σου  σε  α-σύνορα  ονειροδρόμια ...!!!   Πλάθεις  και  πλάθεσαι ! Ταξιδεύεις  και  χάνεσαι   σε  περιπλανήσεις  και  δρόμους  που  καίνε ... ατραπούς  και  βρόχινους  διαδρόμους σε  διαδρομές  λόγου  και  μουσικά  τοπία .....!  Φίλες  και  φίλοι  καλως  ηλθατε  στο  ΤΕΤΡΑΔΙΟ  ΜΕ  ΡΑΓΕΣ !
    Τετάρτη  βράδυ  και  για  δυο  ώρες  εδω  στον ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ  FM  95,8  θα  μοιραστούμε  την  ραδιοφωνική  από-δραση  που  μας  επιφυλάσσει  το  ΤΕΤΡΑΔΙΟ  ΜΕ  ΡΑΓΕΣ....
      Συνταξιδιώτες/ισες  σας  καλησπεριζουμε ... στο  μικρόφωνο  ο Κυριάκος  Σάμιος  και  συνοδηγός  στον  ηχο  και  στην  περιπλάνηση  η  Μαρία  Τσιρώνη ....  καλή  μας   ακρόαση !!!!
       Τετάρτη  9.00-11.00μ.μ   ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ  FM  95,8