....... Καίγεται η ψυχή μου από βεγγαλικά απύθμενης θλίψης ... ο καπνός υπογραμμίζει το σήμερα το αυριο το ... αλλού ! Ο ουρανός ντυμένος στα γιορτινά λιακάδα ευθραστη στάζει θραυσματα . Τραβώ την κουρτίνα τόσο όσο χρειάζεται να χωρέσει ηλιαχτίδα φω τός ..
Το δάκρυ μου υγρή καυτή λίμνη , θόλος βαθύς , σκοτεινιάζει η σκέψη , σαν πέφτει η νύχτα ο νους σαλευει στα ορια του .... ριπές απο παρατεταμένες σιωπές αφήνουν τα σημάδια τους .
Ο πόνος βαθαίνει και οσο συμβαίνει αυτό δεν μου μένει άλλο παρα να ταιριάζω λέξεις , μικρά βαγονάκια , και πόν ( τ ) ο πόν ( τ ) ο να ντανιάζω σε πακέτα τα γιατί καί τα γαμώτο !
Η απώλεια η απουσία το κενό ... και ύστερα ζωή λειψή ... !!!
.... κυρ .... σαμ ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου