.... Με ξέβρασε το κύμα ... !!!

.....  Ειπα να τρέξω  δυό λέξεις στο λευκό χαρτί , ετσι κάτι σαν ξεμούδιασμα  των φράσεων , κάτι σαν  γυμναστική των  γραμμάτων .! Ξεδιαλύνω  από το χαρτομάνι --  μη πω χαρτοβασίλειο και παραξηγηθώ --  τυχαία  ενα κρυμμένο λεξικό  .  Τινάζω με τρόπο την σκόνη του χρόνου  από το < χοντρόπετσο >   εξώφυλλο  και το βλέμμα μου ακολουθεί το  συννεφάκι  που λικνίζεται  εμπρός μου , αυτόματα ασυνείδητα μου ρχεται στο νού   το παιχνίδισμα  του αινίγματος που σημάδεψε την παιδική μας ηλικία ... ψηλός  ψηλος καλόγυρος ..... κλπ  .
     Βλέπεις  το παιχνίδι των γνώσεων  δεν ειχε ακόμη τηλεοπτικοποιηθεί.  Οι αλάνες  ,το προαύλιο  του Σχολείου και  οι γειτονιές  υπαρκτά σημεία  και τόποι ξεγνιασιάς . Αυτά το παλαι ποτέ !
  Τραβώ λοιπόν το λεξικό  κάνω χωρο  στο γραφείο  ωστε η ανασαιμιά του ανεμπόδιστη  διευκολύνει το περιεχόμενο του στον περίπατο  των γραμμάτων , των λέξεων , των φράσεων .
   Σε  λίγο  βουναλάκια  σκόρπια  ανακατεμένα φωνήεντα σύμφωνα , σωροί  από  ερωτηματικά, θαυμαστικά , τελίες αλλά και κόματα . Ξεκινώ την αναρρίχιση   με την βοήθεια της παλάμης μου !
 Τα δάχτυλά μου σε ρόλο  ανιχνευτη . Κλεινω τα μάτια και αναδευω  τις γραμματο ( ρο ) σειρές ! Πως ειναι οταν  στις λεγόμενες λαχειοφόρες  εκδηλώσεις   συνήθως το αθώο παιδικό χέρι  βουτάει και ανακατευει  τα χαρτια - αριθμούς -  και τραβά τον τυχερό κληρο  ?
   Μια  δύο  τρεις  στροφές  και ανασύρω  την σοδειά μου !Μάτια κλειστά .  Νιώθω  ηδη   στον βυθό της παλάμης  ενα ανεπαίσθητο ψίθυρρο ,μια εκκολαπτόμενη οχλαγωγή , λες και  ειναι κυματάκι  απλώνει , θεριέυει , και ξεβράζει  λέξεις φρασεις οπως ...
 Φαρμακονήσι ..!!!
Φουσκωτό ...!!!
Φυγή.......... !!!
Φαγητό .... !!!
Φωτιά ......  !!!
Φαρμακειο ..!!!
Φονεύω ..... !!!
Φόβος ...     !!!
Φάτνη  ....  !!!
Φιλία ...     !!!
Φως  .......  !!!
Φτάνει  πια.. !!!
Ειπα να τρέξω  δυό λέξεις στο χαρτί  μα    με ξέβρασε  το κύμα  στο σύνδρομο του ... ΦΙ .. !!!
                                                                         ...κυρ...σαμ...