Το ζύγιασμα .. !

Κάθε  που το μικροσκοπικό  αρτιμέλητο   κιβώτιο  του ασανσέρ   με κατεβάζει , τρόπο τινά  με προσγειώνει  στην έξοδο , το βλέμμα μου  χάνεται  στις ιδιόχειρες ανακοινώσεις  που κοσμούν  τα πλευρικά  του .  Δευτερόλεπτα  απομένουν  έως ότου ο μεταλλικός θόρυβος της πόρτας  περάσει  και γίνει παρελθόν . Κάτι που δεν συμβαίνει  με το αθεράπευτα  γλυκό αεράκι  που  με ακολουθεί  και είναι αυτό που μου εμφυσεί  και ζυγιάζει  τον βηματισμό  στην επί  χάρτου  περιπλάνηση .  
    Αναμοχλεύω το μελάνι , και ω του θαύματος  αναδύονται   μυρωδιές και αρώματα  φρεσκοτυπωμένου   βιβλίου .   Αναρωτιέμαι !  Καινούργια  Μούσα??  Η  μήπως εσφαλμένη  εντύπωση ??  Τί  από τα δύο ? Η τίποτα  από τα δύο ?   Για εκείνο που είμαι βέβαιος  είναι  ότι  όποτε τα συγκεκριμένα  ερωτήματα μπλέκονται  στην σκέψη μου , σχεδόν αυθόρμητα  μου βγαίνει από τα τρεμάμενα χείλη  η φράση : .. Άλλη  ερώτηση ??
     Καλό?  Η  κακό ?  Διλήμματα που  με περιστοιχίζουν  και δίνουν τροφή  για τον δρόμο . Κάτι σαν θρεπτικό κολατσιό  τυλιγμένο  σε πάνινη  καρό  πετσετούλα  με τον αριστοτεχνικό αυτοσχέδιο  κόμπο  να δεσπόζει  στο πάνω μέρος .  Ο περίτεχνος   τρόπος λυσίματος  προσδίδει  γλύκα  και αχαλίνωτη  προσμονή .  

       Ο  χρόνος τρέχει και παρασύρει τις μέρες , τις νύχτες . Την επομένη  καινούργια  αλλιώτικη μέρα .   Καφεδάκι  απαλή μουσική  και πρωινό αγνάντεμα  στο μισο--ξύπνημα  της πόλης . Σπρώχνω λίγο τον χρόνο προς  τα  εμπρός  μη και  βαρύνει  η  σκέψη  προς τα πίσω  και γείρει  το φορτίο της .  Τότε αλίμονο , πως  να ξεδιαλύνεις  τα ευθραστα  από τα μη  ευθραστα ΄.
   Το  ζύγι της  αλήθειας  είναι λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά .
                                               ...κυρ...  σαμ...