… Και όπως η στάθμη του νερού χαίρει άκρας διαρροής πάνω στην πυρακτωμένη άσφαλτο το ξαφνικό μπουρίνι απρόσκλητο διακόπτει τον λογισμό μου .
Τοποθετώ στο συρτάρι την μισοτελειωμένη σκέψη , επιστρατεύω την συγκέντρωση προσοχής όσο οι συνθήκες το επιτρέπουν .
Επιχειρώ ένα ελπιδοφόρο άλμα πάνω στην σχηματοποιημένη άλμη γεγονός που με φέρνει αντιμέτωπο με το διαθλώμενο υγρό είδωλο μου .
Ανασηκώνω τους μισοσηκωμένους γιακάδες και προσπαθώ να αναχαιτίσω το μένος της μετεωρολογικής γκριμάτσας !
Τα βήματα μου απεγκλωβισμένα από το απρόσμενο άλμα απολαμβάνουν την διαδρομή την γήινη επαφή το σούρσιμο των ποδιών και τον ψίθυρο των σκέψεων μου …
.... ζυγιάζουμε το βλέμμα μας στην γραμμή ισορροπίας :
.... στιγμές που εισ-πνέουν !
....... στιγμές που εκ-πνέουν !
....... στιγμές που απο-ρέουν !
....... στιγμές που κατα-ρέουν !
κυρ...σαμ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου