…… Η υφαρπαγή ..!
Το παραθύρι μισάνοιχτο. Ίσως από ξεχασιάρικο χέρι . Βρίσκει ευκαιρία ο αγέρας ανεμπόδιστα να εισβάλει στο απογευματάκι , μεταλλάσσοντας το κάτι σαν δαντελωτή και ταυτόχρονα επιμελώς κακοσιδερωμένη κουρτίνα με ότι συνεπάγεται .
Η υφαρπαγή της ακινησίας και η αίσθηση της αιώρησης δίνουν ώθηση , γονιμοποιούν την φαντασία προλαβαίνοντας την γνωστή ερώτηση : …
. Ποιος αέρας σε έφερε ?
Καλοπαιγμένη φράση στα χείλη μας .
Ποιος αέρας στριφογυρίζει την χλωμή κατάλευκη σελίδα . Καθώς γέρνει ο ήλιος βρίσκει καταφύγιο στο γκρίζο του ουρανού χρώμα .
Τα σύννεφα πρωταγωνιστούν στην αιώρηση έως ότου ακουστούν τα βήματα της νύχτας .
Τότε στον συρμό της καλοπαιγμένης φράσης…
ποιος αέρας σε έφερε ?
Ρυμουλκείται και το βαγόνι που ακούει ….
Τέτοια ώρα ?
Αλήθεια ποιος αέρας σε έφερε τέτοια ώρα ?
Τέτοια ώρα που στο μισογεμάτο ποτήρι οι κυβίσκοι του πάγου ξεμουδιάζουν κάνοντας κολύμπι στην μέθη του αλκοόλ ?
Τέτοια ώρα που οι φωνές μπερδεύονται , βιάζονται ποια θα πρωτομιλήσει , μπλέκονται μεταξύ τους , θρυμματίζονται μιμούνται τα ήδη θρυμματισμένα παγάκια τα οποία λιωμένα ,εξουθενωμένα γεύονται τον αναπαμό τους στον πάτο του ποτηριού .!
( Πίνακας του Κολομβιανού Fernando Botero τίτλος? Οι χορευτές .)
κυρ..σαμ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου