ΘΥΜΑΣΑΙ ΚΥΡΙΕ ΧΡΟΝΕ;;;

Νάμαστε και πάλι μαζί ... όπως τόοοοοτε!!! Θυμάσαι κύριε Χρόνε;;; Πριν 365 ολάκερες μέρες!!! Τόοοοοτε που χτύπησες το κουδούνι κι εγώ έτρεξα πρόθυμα , κατέβηκα από τον τρίτο όροφο για να σε βοηθήσω , σου πήρα τις βαλίτσες μήπως και ξαποστάσεις λίγο . Δημιούργησα στο δωμάτιο ατμόσφαιρα , φόρεσα το χαμόγελο μου και καθώς καθρεφτίστηκα στους γυμνούς τοίχους , από την άκρη των ματιών μου διέκρινα την λαμποκοπή στο νυσταγμένο βλέμμα σου! Θυμάσαι κύριε Χρόνε;;;
Μια λαμποκοπή πολλά υποσχόμενη !!! Θυμάμαι τα λόγια που μου έλεγες τότε.
Αλήθεια εσύ τα θυμάσαι κύριε Χρόνε;;;
Στέκεσαι τώρα μπροστά μου σαν κάτι να γυρεύεις...και περιμένεις. Τι περιμένεις;;;
Μήπως να σου πω λόγια ευγνωμοσύνης για το << ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ;; >> Γιατί κύριε Χρόνε δεν είστε ειλικρινής; ΟΧΙ ! ΟΧΙ ! Δεν σου ζητώ απολογία , απλά θέώ να κουβεντιάσω ανθρώπινα τις τελευταίες στιγμές μας!!! Πως;; ...Δεν έχεις Χρόνο; Ανάποδο μου ακούγεται αυτό !! Ο χρόνος να μην έχει...χρόνο !!! Ααααα!! Βέβαια ... έχεις να παραδώσεις τις βαλίτσες στον συνάδελφό σου , τις βαλίτσες με το εμπόρευμα. Αν ήξερες τι είχες μέσα! Αν ήξερα κι εγώ τι κρατούσαν τα χέρια μου πριν 365Χ24= 8760 ώρες. Ωστόσο θέλω να σε παρακαλέσω να μου κάνεις μια χάρη . Μαζί με τις βαλίτσες που θα παραδώσεις σε λίγο στον συνάδελφό σου δώσε κι αυτό το σημείωμα . Είναι μια απλή επιθυμία!!! Σε παρακαλώ κάνε μου την χάρη κύριε Χρόνε , και πες του ακόμη να μη μ ενοχλήσει γιατί θέλω να κοιμηθώ , να κοιμηθώ βαθιά το έχω τόσο ανάγκη!!! Στάσου ένα λεπτό υπολείπονται κάποιες λέξεις... ...και βέβαια.. δεν μ ενοχλεί μπορείς να το διαβάσεις και μάλιστα φωναχτά..... έτσι : < ...ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ Ν ΑΦΗΣΩ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΝΩΝΥΜΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΕ ΔΙΑΒΑΤΗ..... > κάνε μου την χάρη κύριε Χρόνε !!!...Ορίστε λοιπόν το σημείωμα ... είμαι όλος αυτιά! .......< ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ Ν ΑΦΗΣΩ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΝΩΝΥΜΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΕ ΔΙΑΒΑΤΗ.... ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΚΟΡΠΙΣΩ ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ... ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΝΩΝΥΜΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΕ ΔΙΑΒΑΤΗ ΠΟΥ ΣΕ ΠΑΓΙΔΕΨΑΝ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΦΩΝΩΝ, ΟΙ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΙΣ ΤΟΥ LIF STYL , ΤΑ ΔΗΘΕΝ , ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΚΑΙ Ο ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ.....> .... Καλά το άκουσα ! Εύγε κύριε Χρόνε!!! Κάνε μου την χάρη και δώστο στον καινούργιο συνάδελφό σου ... και πες του ακόμη να μη μ ενοχλήσει γιατί θέλω να κοιμηθώ να κοιμηθώ βαθιά το έχω τόσο ανάγκη !!!

... Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ... ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟ-ΧΘΕΣ..!!!

....Ξεδιπλώνω τα χιλιόμετρα αργά-αργά , χρώματα εικόνες γκριμάτσες ανθρώπινες, χαλκομανίες στην ταπετσαρία της σκέψης.... οταν επιστρέφεις ο βηματισμός εχει την νοσταλγία του χθες του προ-χθες ...χώνεται στο τσεπάκι σου και το άρωμα της προδίδει την υπο-βόσκουσα θλίψη και το τράνταγμα της επόμενης ημέρας...Σελίδες καινούργιες εχουν συραφθεί στο ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΜΕ ΡΑΓΕΣ ...Σελίδες στον αέρα του ραδιοφώνου !!!! Στον ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ FM 95,8 με την εναρξη της καινούργιας χρονιάς θα ταξιδεύουμε πάνω στις ράγες του τετραδίου κάθε ΤΕΤΑΡΤΗ 8-10 στο μεταιχμιο της μέρας με την νύχτα!!!

...BUENOS DIAS...!!!!

...Saludos !!! Hasta la vista amigos...!!! Gracias Hasta manana DICIEMBRE..... Adios...amigos !!!! Puedo escuchar este disco la radio....
Saludos...!!!!
HASTA LA VISTA AMIGOS DICIEMBRE ....!!!
....κυριάκος σάμιος

...Αντε λοιπόν καλή αντάμωση τον ΔΕΚΕΜΒΡΗ !!

....υστερα διπλώνει με προσοχή το πουκάμισο και μ επιδέξεια αργή κίνηση το στριμώχνει στην οροφή του λοφίσκου ! Οσο να πεις η βαλίτσα εχει συγκεκριμμένο ογκο!!! Η παλάμη σε ρόλο μεσολαβητή χώνεται στην βαλίτσα και κατευνάζει τις ανάσες των ρούχων , στην συνέχεια στρέφεται στην πλάτη της τραβά το φερμουάρ , φυλλομετρά το ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΜΕ ΡΑΓΕΣ... τα δάχτυλά του μπερδεύονται στις σελίδες και με μια κίνηση κόβει μια λευκή κόλα . Κλείνει την βαλίτσα και ακουμπόντας στην ράχη της σημειώνει πάνω στην σελίδα του τετραδίου...Φίλες και φίλοι το ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΜΕ ΡΑΓΕΣ..εκ-δραμει σε καινούργιες διαδρομές μακρυνά χιλιόμετρα ... Επιστρέφει ανανεωμένο μ εμπειρίες ξεχωριστές τον ΔΕΚΕΜΒΡΗ πάντα από τον ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ FM 95,8 κάθε ΤΕΤΑΡΤΗ 8-10μ.μ.
Σας ευχαριστώ για την κατανόηση σας, να ειστε καλά !!! ... Ωστόσο η σελίδα μας ειναι ανοιχτή και με χαρά περιμένω τα σχόλια σας τις σκέψεις σας .. Αντε λοιπόν καλή μας ακρόαση τον ΔΕΚΕΜΒΡΗ !!!
...Ευχαριστω για την κατανόηση ...!!! καλή αντάμωση!!!
...Γειά σας!!!
...κυριάκος σάμιος ..

....Και αυτό θα περάσει....! Λες;

.....Ο χειμωνανθός καρφιτσωμένος στην μνήμη , και η βροχή να μουσκεύει το ξεδίπλωμα των εικόνων η σκέψη νωπή βαραίνει την επίγεια συννεφιά το πηγαινέλα στην αποβάθρα με φερνει αντάμα με την πραγματικότητα!!! .. Το βλέμμα μου τρέχει πάνω στις σκουριασμένες ράγες που αυτές με την σειρά τους με οδηγούν στο μισογερμένο τρένο ! Η στάση του μαρτυρεί την περιπετειώδη διαδρομή του ! Προσπαθώ να μαντέψω τις στιγμές λιγο πριν τον εκτροχιασμό! Προσπαθω να διακρίνω τις χαρακιές του χρόνου , και τότε ειναι που η βροχή δυναμώνει. Δυναμώνει και ο ηχος στ αυτιά μου ..ΤΣΦΟΥ...ΤΣΑαααΦ..ΤΣΦουυυυυ!!!! Το σφύριγμα και το γλύστρημα ...η συνομιλία με τις μακρόσυρτες ράγες! Μια αόρατη δύναμη με σπρώχνει προς τα εκεί! Τινάζω τις στάλες της βροχής και προχωρώ, πλησιάζω ! Στέκομαι για λίγο ασάλευτος. Η βροχή επιμένει στην φλύαρη διάθεση της! Υγρασία με πειρουνιάζει, απλώνω το χέρι να πιαστώ και τότε μια φωνή με προλαβαίνει...
__ Καλά !!! Εχω δει ανθρώπους και ανθρώπους ...αλλά τέτοια παραξενιά;;
Γυρίζω το βλέμμα μου στην αποβάθρα , μια γυναικεία φιγουρα μου χαμογελά και στεκει απέναντι μου . Η βροχή πυκνώνει κι ετσι πως την κοιτώ θαρρώ πως καθεφτίζομαι σε κάδρο!!! Νιώθω να δραπετευει απ το κάδρο χαμογελαστη !!! Τα βήματα μας ροκανίζουν την απόσταση !
___ Και αυτό θα περάσει!!! Ατάκες καλοσυνάτες μουσκεμένες γλυστρουν από τα χείλη της.
____ Λες; ..Σιωπηλά δευτερόλεπτα και τα βήματα μας ασυναισθητα μας μεταφέρουν στο κοντινότερο μπαράκι...Ενώ εξω η βροχή χορεύει μεσα ο λιγμός της μεταμορφώνεται σε λέξεις και φράσεις με μόνιμο επιμυθειο...ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ...! Ολα καταλαγιάζουν .....Λέξεις φυτρώνουν στην μπάρα/ με αλκοόλ και τσιγάρα/στα μάτια σου ίδιες/ διαβάζω αυπνες λύπες/ καίνε τα ΤΙ και τα ΠΩΣ/ αστράφτει απλετο φως /.

...κάτι σαν φιλμ νουαρ..!!!!

...Ετσι απλά... στο πέρασμα του αγέρα κλέβω λίγο χρόνο χαμηλώνω τα μάτια πατάω στις μύτες και γλυστρώ στις φυλωσιές της νύχτας . Ο βηματισμός αηχος αθόρυβος ξεδιπλώνεται στο μισοσκόταδο εως οτου επέλθει η σύγκρουση με το σκαμπό!!! Το ξεχασμένο σκαμπό που ξυπνάει την μνήμη , και γερμένος διπλωμένος στα ξύλινα ποδάρια του με μπλεγμένη θύμηση ασάλευτος για δευτερόλεπτα επιβιβάζομαι σ εκείνες τις στιγμές ...στιγμές μοιρασιάς με το σκαμπό σε ρόλο πρωταγωνιστή σ ενα φιλμ νουαρ .... Ετσι απλά... ο ηρωας του έργου στην ιδια θέση στο ιδιο σκαμπό σκια-γραφεί τα πως και τα γιατί της εξαφάνισης!!!
Στον πάτο του ποτηριού σιωπηλές θάλασσες....βρέχουν το περίγραμα των σκέψεων..η νύχτα σύρεται στα βράχια της υπομονής ... απουσίες πλοιάρια στην δίνη των κυμάτων , σιωπηλές θάλασσες στον πάτο του ποτηριού , ερημα παγάκια ερημοι πεγετώνες λιώνουν στο φως του γηραιού φάρου... το σινιάλο του προδίδει την θλίψη της ακτής...!!!
( απόσπασμα ραδιοφωνικης εκπομπής ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΜΕ ΡΑΓΕΣ.. Ανατολικός FM 95,8 ΤΕΤΑΡΤΗ 8-10 μ.μ. κυριάκος σάμιος- κική νταβίλη )

..ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ..ΚΑΛΠΗ

.... Σ ενα στιγμιαίο διάλλειμμα της καθημερινής σχόλης τραβώ από παρα δίπλα την καρέκλα τινάζω την σκόνη με μια διπλωμένη εφημερίδα-πρόχειρο αυτοσχέδιο ξεσκονόπανο- και χάνομαι στις σελίδες του βιβλίου που υπομονετικά συντρόφευε το τραπεζάκι, προιόν ξεχασιας!!! Τα δάχτυλα μου πειθαρχιμένοι σελιδοδεικτες παίζουν μια μπρος μια πίσω με τις ανύμπορες ν αντιδράσουν σελίδες το ιδιο και το βλέμμα μου εως οτου το γλύστρημα των διαφημιστικών γυαλιστερών προεκλογικών φυλλαδίων με αναγκάσει σε ζογκλερική κίνηση για να αποσώσω την βιαιη πτώση , ο δυνατός αγέρας ηθικός αυτουργός για την λύση της ισορροπίας μου !!! Τώρα πια τ ακροδάχτυλα μου στα δίχτυα των φυλλαδίων!!! Σε οτι αφορά την ομηρία θα ελεγα και...οχι μόνο!!!Ποικίλες οι σκέψεις , οι απορίες, οι αμφιβολίες . Ορφανεμένα τα ΓΙΑΤΙ!!! Σαν τρέιλερ καινούργιου σήριαλ παρελαύνουν στην οθόνη του μυαλού λόγια , υποσχέσεις, και αλλες πολιτικολογίες με δευτερόλεπτα λήξης!!! Αναμοχλεύονται μεσα μου γεγονότα στιγμιοτυπα, συμπεριφορές ! Ωστόσο η Κυριακή πλησιάζει!!! Κι εμείς πλησιάζουμε την κάλπη!!! Αναπάντητο το ερώτημα αν η κάλπη πλησιάζει εμάς, τι πιο λογικό;;
Ερώτημα που το βιώνουμε δυστυχώς μετάτην απομάκρυνση του...ταμείου!!!
Το τε-τα-τετ με την κάλπη μοιάζει λιγο πολύ με ραντεβου που εχει προκύψει από γνωριμία μεσω ιντερνετ!!! Αμηχανία.. φοβος απόριψης.. και αλλα τινά!!! Ωστόσο νιώθω τις αναθυμιάσεις της χύτρας αφήνομαι στην μυρωδιά που εισβάλλει απο τον φεγγιτη , εγκαταλείπω την καρέκλα ακολουθώ τα βήματα μου
τα δικά μου βήματα οπως τα νιώθω και οπως με..νιώθουν !!!!!