Θα σου μιλησω μια μεραγια οσα ονειρευτηκαστις οχθες της θαλασσαςσ'εκεινο το γλυκο αγναντιτου απεραντου γαλαζιουΘα σου μιλησω μια μεραγια οσα ειδα στις οχθες της λιμνηςγια οσα ειδα στις οχθες του ποταμιουΘα σου μιλησω μια μεραγια τους ανθρωπους που δεν εχουνε φιλουςγια τους φιλους που πεθανανανε μεσα τουςΟταν κερδισεις τη <<δοξα>> που ψαχνειςφοβασαι μη χασεις τους θαυμαστες σουγια τους φιλους κανενας λογος....Η πρωτη φωνηκραυγη στο αντηχειοτο τελευταιο βημααλμα στο κενο........Αναζητωντας μια διστομη αληθειαχανεις την ειδηση της ημερας...... Και μεις με μια κιθαρα τραγουδαμετην κυκλικη αγαπη των οντωνκαι φθανουμε απαλαστις σκοτεινες τους κρυπτεςωσαν ''αερικα''.-ε.
Δευτέρα 25 Αυγούστου 2008
Θα σου μιλησω μια μερα....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
...σκόρπιοι ήχοι σκόρπια ρινίσματα > ..σμίγουν στο κατώφλι της μέρας .. << θα σου μιλήσω μια μέρα >> κάτω από τον ιδιο ουρανό.. κατω από το ιδιο φεγγάρι ...οταν κωπάσουν οι κραυγές της νύχτας.. << θα σου μιλήσω μια μέρα >> καθισμένοι στο λιθόκτιστο σκαλοπάτι της γηρασμένης αυλής ....
Δημοσίευση σχολίου