.... και οτι σαρώνει το αεράκι ...!

...σταλαγματιά.....σταλαγματιά  ...  πέφτει  η  ιδέα   και  γεμίζει  η  χοάνη  των  προτάσεων  .  Τρέχεις    να  προφθάσεις  ενα   "  κακό "   που  ηδη  σ  εχει  προσπεράσει  και  καθ  οδόν   οπως  εισαι  τυλιγμένος  με  μακρόσυρτο   λαχάνιασμα  κάνεις  εναν  ε-λιγμό    για  ν   απο-σώσεις   τον  λυγμό  της  από-γνωσης !
      Σκύβεις   πάνω  στην  λευκή  κόλα  ,  αγνοείς  προς  στιγμή  την  υγρή   σχηματοποιημένη  στάμπα   , κόντρα  φιγούρα  αφου  καθως  την  παρατηρείς   σε  παραπέμπει  σε  νησάκι  του  Αιγαίου .  Ποιό????  Μα  δεν  εχει  και  τόσο  σημασία  ! Αναπνέεις!  Και  οσο  να  πεις  αυτο  εχει  την  ξεχωριστή  του   αξία !Τουλάχιστον  ακόμη ! Αναπνέεις  τον  μπουχό   που  αφήνει  το  τρεχαλητό  των  λέξεων  ,  την  ιδια  στιγμή  που  η  αλμύρα  των  δακρυων  γεωμετρεί  τους  εσωτερικούς  διαδρόμους  οπως αυτοί   απο-τυπώνονται  στην  υγρή  σχηματοποιημένη  στάμπα !!!
     Ξεκινάς   χαλαρα  το  ταξίδευμα  σου  .  Στιγμές  παρατεταγμένες   αλλά  και  σκόρπιες ,  κουβεντολόι    με  λοιπές  παρενέργειες ,  και  οτι  σαρώνει  το  αεράκι   που  φυσά   και  δροσίζει  τον  πηγαιμό  σου  !
        Κι  ετσι  σταλαγματιά....σταλαγματιά... με  ανεμόσκαλα   φυγαδεύεις    την  εκρυθμη  θλίψη   στην  υγρή  σχηματοποιημένη   στάμπα  !  ...  Στο  " νησάκι  "  του  Αιγαίου !!!
                                                         ......  κυρ....  σαμ....